1. | Bańkowski A., Etymologiczny słownik języka polskiego, t. 2, Warszawa 2000. |
2. | Bartmiński J., Jak zmienia się stereotyp Niemca w Polsce?, „Obyczaje. Magazyn międzynarodowy” 2001, nr 4. |
3. | Bąba S., Walczak B., Na końcu języka. Poradnik leksykalno-gramatyczny, Poznań 1992. |
4. | Biczyk M., „U nas była już ta wieś i nikogo nie było, pustynia…” – świadomość historyczna mołdawskiej wsi Łopuszna, „Etnografia Polska” 2007, LI, z. 1–2. |
5. | Bień J.S., O „pierwszym rozbiorze polszczyzny”, Radzie Języka Polskiego i normalizacji, „Prace Filologiczne” XLVIII, 2003, s. 33–62. Wersja elektroniczna tekstu dostępna pod adresem: http://bc.klf.uw.edu.pl/135/1/JSB-PTJ02e.pdf (dostęp: 30.12.2014). |
6. | Bugajski M., Pół wieku kultury języka w Polsce 1945–1995, Warszawa 1999. |
7. | Cała A., Żyd – wróg odwieczny. Antysemityzm w Polsce i jego źródła, Warszawa 2012. |
8. | Czarkowski P., Mównictwo, czyli poczęcie się i pierwotny rozwój mowy Bohów Sławian naszych praojców […], Warszawa 1857. |
9. | Duda H., Język polski po komunizmie: nowomowa, demokratyzacja języka, zapożyczenia z języka angielskiego, wulgaryzacja, w: Język, literatura i kultura Słowian dawniej i dziś, t. III Linguaria, pod red. V. Mitrinović, Poznań 2001, s. 71–83. |
10. | Grybosiowa A., Dlaczego mówimy „Dokładnie tak”?, „Poradnik Językowy” 1994, z. 4, s. 65–69. |
11. | Halili R., Synowie orłów mówią, „Style i Charaktery” 2012, nr 3, s. 98 (nr specjalny pt. „Słowa. Psychologia i język”). |
12. | In the Orient where the Gracious Light… – Satura Orientalis in Honorem Andrzej Pisowicz, pod red. A. Krasnowolskiej, K. Maciuszak, B. Mękarskiej, Kraków 2006. |
13. | Isaacs R.H., Why Hebrew Goes from Right to Left: 201 Things You Never Knew about Judaism, Jersey City, N.J. 2008, s. 2; https://books.google.pl/books?id=3nYpbxDXjboC&dq. |
14. | Lewiński P.H., O osobliwościach języka chicagowskiego, w: Słownictwo współczesnej polszczyzny w okresie przemian, pod red. J. Mazur, Lublin 2000, s. 193–194. |
15. | Makuch P., Od Ariów do Sarmatów. Nieznane 2500 lat historii Polaków, Kraków 2013.Makuch P., Wawel, Babel i król Kirkous. Wstęp do nowych badań nad najstarszymi nazwami i legendami krakowskimi, „Pressje” 2007, nr [teka] 10–11, s. 201–220 (o nazwie Wawel: s. 204 i n.). |
16. | Makuch P., Wawel – starożytny Babel. Rozwiązanie zagadki, „Alma Mater. Miesięcznik Uniwersytetu Jagiellońskiego” 2008, nr 104–105, s. 57–61. |
17. | Malec M., Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Warszawa 2002, s. 256–257 (s.v. Wawel). |
18. | Markowski A., Najnowsze zapożyczenia semantyczne w polszczyźnie, w: Internacionalizácia v súčasných slovanských jazykoch: za a proti, pod red. J. Bosáka, Bratislava 1999, s. 28–37. |
19. | Markowski A., Polszczyzna znana i nieznana. Porady, ciekawostki, dyktanda konkursowe, Warszawa 1993. |
20. | Miodek J., „Niemcy” i „Słowianie”, w: idem, Przez lata ze słowem polskim, Wrocław 1991, s. 191–192. |
21. | Miodek J., Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. M. Zaśko-Zielińska, T. Piekot, Wrocław 2002. |
22. | Na końcu języka… Niezbędnik dla dyspozytora i ratownika. Wersja polsko-angielsko-niemiecko-rosyjsko-ukraińska, pod red. A Kryszczuk, Warszawa 2012. |
23. | Nowy słownik języka polskiego, pod red. E. Sobol, Warszawa 2002. |
24. | Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, pod red. H. Zgółkowej, t. 9, Poznań 1996. |
25. | Robinson K.S., Zielony Mars, Warszawa 1998. |
26. | Słownik wyrazów obcych PWN, pod red. J. Tokarskiego, wyd. 11, Warszawa 1980. |
27. | Stiller R., Herbata herbacie nierówna, w: idem, Pokaż język! Czyli rozróbki i opowieści o polszczyźnie i 222 innych językach, t. 2, Kraków 2013, s. 183–193. |
28. | Taszycki W., Historia i znaczenie nazwy „Wawel”, „Onomastica” 1955, I, s. 41–59. |
29. | Updike J., Odd Jobs: Essays and Criticism, New York 2012. |
30. | Wasylewski S., Na końcu języka, Poznań 1930, wyd. 2 Wrocław 1957.Wiśniewska-Kin M., „Chcieć, pragnąć, myśleć, wiedzieć” – rozumienie pojęć przez dzieci, Kraków 2007. |