Acta Politica Polonica

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Politica

ISSN: 2451-0432    OAI    DOI: 10.18276/ap.2018.43-02
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  ERIH PLUS

Lista wydań / 1/2018 (43)
Wzrost liczby zachowań radykalnych w Europie a przyszłość Unii Europejskiej

Autorzy: Andrzej Wojtaszak
Uniwersytet Szczeciński, Instytut Politologii i Europeistyki
Słowa kluczowe: ekstremizm radykalizm terroryzm polityka migracyjna bezpieczeństwo Unia Europejska
Data publikacji całości:2018-03-30
Liczba stron:13 (13-25)
Klasyfikacja JEL: Z19
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Artykuł porusza problem zagrożenia, jakie powoduje w krajach UE działalność różnorakich ruchów i organizacji ekstremistycznych. Niektóre z nich są radykalnie religijne, co częściowo wynika z zaangażowania państw europejskich w konflikty na Bliskim Wschodzie. Radykalizacja postaw wielu grup islamistów żyjących w Unii wiąże się z ideą odwetu, głoszoną przez przywódców organizacji terrorystycznych (np. Al-Kaidy lub tzw. Państwa Islamskiego, IS). Problemem jest również ekstremizm ruchów i organizacji separatystycznych i etnonacjonalistycznych. Pomimo osłabienia (zawieszenia działalności) ETA lub IRA wciąż pojawiają się roszczenia niepodległościowe. Spore znaczenie mają separatyzmy korsykański czy prowansalski, a o niezależności mówi się również w Katalonii i Szkocji. Nie można też pominąć ekstremistów o poglądach lewacko-anarchistycznych czy radykalnie prawicowych. UE szuka rozwiązań i podejmuje różne inicjatywy mające minimalizować zagrożenie. Powstają strategie, deklaracje, programy, tworzone są kolejne instytucje. Istotne jest, by w obliczu radykalizacji postaw ekstremalnych państwa członkowskie UE ściśle ze sobą współpracowały.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Adamczuk, M. (2011). Rodzimy terroryzm jako zjawisko zagrażające bezpieczeństwu w Europie. Bezpieczeństwo Narodowe, 1 (17), 61–80.
2.Antoń, P. (2015). Unia Europejska wobec zbrojnego wymiaru skrajnego fundamentalizmu islamskiego. Eryda, 1 (1), 122–139.
3.Bukowski, S.Z. (2010). Terroryzm europejski. Geneza i współczesne zagrożenia. Słupsk: Akademia Pomorska.
4.Chojnicka, K., Jaskólski, M. (red.) (2012). Słownik historii doktryn politycznych. T.5: R–Ś. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe.
5.Declaration by ETA (2011). 8 January. Pobrane z: http://gara.naiz.eus/agiriak/110108_declaration.pdf (24.08.2017).
6.Ebbig, P., Fiedler, R., Wejkszner, A., Wojciechowski, S. (2007). Leksykon współczesnych organizacji terrorystycznych. Poznań: Wydawnictwo Instytut Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM.
7.Europol (2011). TE-SAT 2011. EU Terrorism Situation and Trend Report. Pobrane z: https://www.europol.europa.eu/activities-services/main-reports/te-sat-2011-eu-terrorism-situation-and-trend-report (21.08.2017).
8.Europol (2012). TE-SAT 2011. EU Terrorism Situation and Trend Report. Pobrane z: https://www.europol.europa.eu/activities-services/main-reports/te-sat-2012-eu-terrorism-situation-and-trend-report (22.08.2017).
9.Europol (2013). TE-SAT 2013. EU Terrorism Situation and Trend Report. Pobrane z: https://www.europol.europa.eu/activities-services/main-reports/te-sat-2013-eu-terrorism-situation-and-trend-report (22.08.2017).
10.Europol (2014). TE-SAT 2014. EU Terrorism Situation and Trend Report. Pobrane z: https://www.europol.europa.eu/activities-services/main-reports/te-sat-2014-eu-terrorism-situation-and-trend-report (25.08.2017).
11.Europol (2015). TE-SAT 2015. EU Terrorism Situation and Trend Report. Pobrane z: https://www.europol.europa.eu/activities-services/main-reports/european-union-terrorism-situation-and-trend-report-2015 (27.08.2017).
12.Europol (2016). TE-SAT 2016. EU Terrorism Situation and Trend Report. Pobrane z: https://www.europol.europa.eu/activities-services/main-reports/european-union-terrorism-situation-and-trend-report-te-sat-2016 (27.08.2017).
13.Europol (2017). TE-SAT 2017. EU Terrorism Situation and Trend Report. Pobrane z: https://www.europol.europa.eu/activities-services/main-reports/eu-terrorism-situation-and-trend-report-te-sat-2017 (30.08.2017).
14.Glossar der Verfassungsschutzbehörden. (2009). Köln: Bundesamt für Verfassunsschutz.
15.Górka-Winter, B. (2004). Plan Unii Europejskiej zwalczania terroryzmu (25 marca 2004 r.). Biuletyn PISM, 13 (201), 1093–1095.
16.Graaf de, B. (2011). Evaluating Counterterrorism Performance. A Comparative Study. New York: Routledge Taylor & Francis Group.
17.IEP (2014). Institute for Economics and Peace. Global Terrorism Index 2014. Measuring and Understanding the Impact of Terrorism. Pobrane z: http://economicsandpeace.org/wp-content/uploads/2015/06/Global-Terrorism-Index--Report-2014.pdf (22.11.2017).
18.IEP (2015). Institute for Economics and Peace. Global Terrorism Index 2015. Measuring and Understanding the Impact of Terrorism. Pobrane z: http://economicsandpeace.org/wp-content/uploads/2015/11/Global-Terrorism-Index-2015.pdf (22.11.2017).
19.IEP (2016). Institute for Economics and Peace. Global Terrorism Index 2016. Measuring and Understanding the Impact of Terrorism. Pobrane z: http://economicsandpeace.org/wp-content/uploads/2016/11/Global-Terrorism-Index--2016.2.pdf (22.11.2017).
20.Izak, K. (2011). Zagrożenie terroryzmem i ekstremizmem w Europie na podstawie wybranych przykładów. Teraźniejszość, prognoza ewolucji i kierunki rozwoju. Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego, 3 (5), 116–148.
21.Izak, K. (2014). Leksykon organizacji i ruchów islamistycznych. Warszawa: ABW. COS im. gen. Stefana Roweckiego „Grota”.
22.Karolczak, K. (1995). Encyklopedia terroryzmu. Warszawa: Spar.
23.Kasprowicz, D. (2017). Populistyczna radykalna prawica jako obszar badawczy. Kraków: Instytut Dziennikarstwa, Mediów i Komunikacji Społecznej UJ.
24.Komisja Europejska (2010). Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady. Unijna polityka przeciwdziałania terroryzmowi: najważniejsze osiągnięcia i nadchodzące wyzwania z 20.07.2010. COM/2010/386 final. Pobrane z: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A52010DC0386 (26.07.2017).
25.Komisja Europejska (2014). Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów. Zapobieganie radykalizacji prowadzącej do terroryzmu i brutalnego ekstremizmu: Wzmocnienie działań UE z 15.01.2014. COM/2013/0941 final. Pobrane z: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX:52013DC0941 (26.07.2017).
26.Kopaliński, W. (2007). Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem. Cz. II: od M (mir) do Ż. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita”.
27.Kushner, H.W. (2003). Encyclopedia of Terrorism. London–New Delhi: Thousand Oaks.
28.List of designated terrorist groups (2014). Pobrane z: https:// howlingpixel.com/wiki/ List_ of_designated_ terrorist_groups (26.08.2017).
29.Moroska-Bonkiewicz, A. (2013). Organizacje skrajne we współczesnej Europie. Ogólna charakterystyka. Warszawa: Otwarta Rzeczpospolita.
30.Mudde, C. (2006). Politischer Extremismus und Radikalismus in Westeuropa – Typologie und Bestandsaufnahme. W: U. Backes, E. Jesse (red.), Gefährdungen der Freiheit. Extremistische Ideologien im Vergleich, (s. 87–104). Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht.
31.O’Brien, B. (2001). IRA. Warszawa: Wiedza Powszechna.
32.Oleksiewicz, I. (2013). Polityka antyterrorystyczna Unii Europejskiej. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
33.Posłuszna, E. (2013a). Single-issue Terrorism. Special Interest. Warszawa: Youround Publishing.
34.Posłuszna, E. (2013b). Terroryzm anarchistyczny – istota, taktyka, organizacja. Bezpieczeństwo Narodowe, 4 (28), 99–120.
35.Rada UE (2002). Decyzja ramowa Rady 2002/475/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 w sprawie zwalczania terroryzmu. Dz.Urz. UE L 164/3 z 22.06.2002, rozdz. 19, t. 6, s. 18–22.
36.Rada UE (2004). Declaration on combating terrorism, 7906/04. 29 March. Pobrane z: http://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-7906-2004-INIT/en/pdf (24.08.2017).
37.Rada UE (2005a). Program haski: wzmocnienie wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości w Unii Europejskiej. Dz.Urz. UE C 53/1 z 3.03.2005, 1–14.
38.Rada UE (2005b). Strategia UE w dziedzinie walki z terroryzmem. Zapobieganie, ochrona, ściganie, reagowanie, 14469/4/05 REV 4. (20 30 listopada05). Pobrane z: http://register.consilium.europa.eu/doc/srv?f=ST+14469+2005+REV+4&l=pl (22.06.2017).
39.Rada UE (2008). Decyzja ramowa Rady 2008/919/WSiSW z dnia 28 listopada 2008 zmieniająca decyzję ramową 2002/475/WSiSW w sprawie zwalczania terroryzmu. Dz.Urz. UE L 330/21 z 9.12.2008, rozdz. 19, t. 16, s. 145–147.
40.Rada UE (2009). Europejska Strategia Bezpieczeństwa. Bezpieczna Europa w lepszym świecie. Luksemburg: Urząd Publikacji Unii Europejskiej.
41.Rada UE (2010). Program sztokholmski – otwarta i bezpieczna Europa dla dobra i ochrony obywateli. Dz.Urz. UE C 115/1 z 4.05.2010, 1–38.
42.Rada UE (2013). Council conclusions calling for an update of the EU Strategy for Combating Radicalisation and Recruitment to Terrorism. 6–7 June. Pobrane z: https://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/en/jha/137397.pdf (27.07.2017).
43.Rusinek, A. (2012). Nurt radykalny wśród społeczności muzułmańskich w wybranych państwach Unii Europejskiej. Warszawa: Uniwersytet Warszawski.
44.Scruton, R. (2002). Słownik myśli politycznej. Poznań: Zysk i S-ka.
45.Sekretariat Generalny Rady (2010). Strategia bezpieczeństwa wewnętrznego Unii Europejskiej. Dążąc do europejskiego modelu bezpieczeństwa. Luksemburg: Urząd Publikacji Unii Europejskiej.
46.Sirseloudi, M. (2011). Understanding Radicalization in Europe. Clusters and Narratives. W: S. Ekici (red.), Counter Terrorism in Diverse Communities (s. 9–15). Amsterdam: IOS Press.
47.Sobol, E. (red.) (2002). Słownik wyrazów obcych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
48.Szlachter, D. (2006). Walka z terroryzmem w Unii Europejskiej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
49.Tokarczyk, R. (2003/2004). Rozważania nad pojęciem ekstremizmu. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio G. 50/51, 253–280.
50.Tokarczyk, R. (2004). Teoretyczna a praktyczna istota współczesnego ekstremizmu politycznego. W: E. Olszewski (red.), Doktryny i ruchy współczesnego ekstremizmu politycznego (s. 13–37). Lublin: Wydawnictwo UMCS.
51.Tomasiewicz, J. (2000). Terroryzm na tle przemocy politycznej. (Zarys encyklopedyczny). Katowice: Apis.
52.Townshend, Ch. (2017). Terroryzm. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
53.Wejkszner, A. (2014). Ewolucja zagrożenia dżihadystycznego w Europie. Przegląd Strategiczny, 7, 225–236.
54.Wojnicz, L. (2011). Polityka Unii Europejskiej wobec terroryzmu. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
55.Zasieczna B., Zasieczny A. (red.) (2004). Encyklopedia terroryzmu. Warszawa: Bellona, Muza.
56.Zięba, A. (2011). Niemcy i Polska wobec problemu terroryzmu. Analiza porównawcza. Studia Politologiczne, 3 (34), 126–152.
57.Zięba, A. (2014). Terroryzm w Unii Europejskiej na początku XXI wieku. Wnioski dla Polski. W: K. Czornik, M. Lakomy, (red.) Dylematy polityki bezpieczeństwa Polski na początku drugiej dekady XXI wieku (s. 241–261).
58.Katowice: Wydawnictwo Regionalnego Ośrodka Debaty Międzynarodowej w Katowicach.