Colloquia Theologica Ottoniana


ISSN: 1731-0555     eISSN: 2353-2998    OAI    DOI: 10.18276/cto.2018.2-07
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  ERIH PLUS

Lista wydań / 2/2018
Pojęcie niezdolności do zawarcia małżeństwa z przyczyn natury psychicznej (kan. 1095 n. 3 KPK)

Autorzy: Krzysztof Pokorski
Wydział Administracji Publicznej i Nauk Społecznych Wyższa Szkoła Administracji Publicznej Szczecin
Słowa kluczowe: marriage invalidity personality disorder
Data publikacji całości:2018
Liczba stron:16 (129-144)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Kanoniczny proces o stwierdzenie nieważności małżeństwa, sięgając do psychologii i posługując się dostępnymi środkami dowodowymi prowadzi do zdobycia prawdy obiektywnej o zaskarżonym małżeństwie. Różnorodne czynniki mające wpływ na osobowość człowieka mogą sprawić, że jest on niezdolny do podjęcia obowiązków małżeńskich. Prawodawca kościelny w jednym z kanonów wskazał na zaburzenia psychiczne, jako ewentualną przyczynę nieważności małżeństwa. Ważne jest więc ukazanie genezy wspomnianego kanonu, jego celu i spraw, dla których został ustanowiony. Konieczne jest także wskazanie konkretnych zaburzeń osobowości, które sprawiają niezdolność do zawarcia małżeństwa. Celem niniejszego artykułu jest zwrócenie uwagi na to, że nie ulega zmianie nauka Kościoła dotycząca nierozerwalności małżeństwa czy istnienia „rozwodu kościelnego”, a w całym postępowaniu kanonicznym w sprawach małżeńskich na pierwszym miejscu znajduje się dobro człowieka i prawda o nierozerwalności małżeństwa.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Codex Iuris Canonici auctoritate Ioannis Paulii PP. II promulgatus, „Acta Apostolice Sedis” 75 (1983) pars II, 1–317, Kodeks Prawa Kanonicznego, przekład polski zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu Polski, Pallotinum 2008.
2.Fąka M., Niezdolność do przyjęcia istotnych obowiązków małżeńskich jako tytuł nieważności małżeństwa, „Prawo Kanoniczne” 25 (1982), nr 1–2, s. 245–265.
3.Fornes J., komentarz do rozdziału: Przeszkody zrywające w ogólności, w: Kodeks Prawa Kanonicznego, Komentarz, red. P. Majer, Kraków 2011.
4.Góralski W., Pojęcie „bonum coniugum” (kan. 1055 §1 KPK) w świetle orzecznictwa Roty Rzymskiej, „Roczniki Nauk Prawnych” 5 (1996), s. 77–86.
5.Góralski W., „Matrimonium facit consensus”. Niezdolność konsensualna do zawarcia małżeństwa, „Ateneum Kapłańskie” 148 (2007), z. 1, s. 6–22.
6.Góralski W., Brak wystarczającego używania rozumu jako tytuł nieważności małżeństwa, „Ius Matrimoniale” 1 (1990), nr 6–7, s. 20–32.
7.Góralski W., Nieważność małżeństwa z tytułu niezdolności psychicznej do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich, „Kościół i Prawo”, t. VI, Lublin 1989, s. 69–75.
8.Góralski W., Niezdolność do zawarcia małżeństwa według Kan. 1095, nn 1-3 KPK. Próba syntezy, „Prawo Kanoniczne” 39 (1996), nr 3–4, s. 25–42.
9.Góralski W., Uwagi o niezdolności do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich na kanwie wyroku Roty Rzymskiej z 21.03.1991 r. c. Doran, „Biuletyn Stowarzyszenia Kanonistów Polskich” 3 (1992), nr 2, s. 30–33.
10.Jakubik A., Zaburzenia osobowości, Warszawa 1997.
11.Konstytucja duszpasterska o Kościele „Gaudium et Spes” nr 48, w: Sobór Watykański II,
12.Konstytucje, Dekrety, Deklaracje, Poznań 2002.
13.Krzysteczko H., Osobowość, w: Psychologia dla teologów, red. J. Makselon, Kraków 1990.
14.Labuda Z., Zaburzenie osobowości a przyzwolenie małżeńskie w rotalnym orzecznictwie i nauce prawa, „Studia Pelplińskie” 1979, s. 108–151.
15.Leszczyński G., Proces kształtowania się kanonu 1095 Kodeksu Prawa Kanonicznego, „Łódzkie Studia Teologiczne” 9 (2000), s. 337–345.
16.Małek S., Obraz siebie w rozumieniu kobiet ubiegających się o stwierdzenie nieważności sakramentu małżeństwa, „Premisilia Christiana”, 11 (2004/2005), s. 295–302.
17.Pawluk T., Prawo Kanoniczne wg Kodeksu Jana Pawła II, t. III, Olsztyn 1996.
18.Paździor S., Przyczyny psychiczne niezdolności osoby do zawarcia małżeństwa w świetle k. 1095, n. 3, Lublin, 2009.
19.Płużek Z., Psychologia pastoralna, Kraków 1991.
20.Rogowski M., Zaburzenia osobowości jako przyczyna niezdolności do podjęcia i wypełnienia istotnych obowiązków małżeńskich w ocenie sądowo–psychiatrycznej, „Colloquia Theologica Adalbertina” 5 (2004), s. 141–150.
21.Rola M., Ewolucja tekstu kanonów 1055-1095, „Prawo Kanoniczne” 29 (1986), nr 3–4, s. 308–312.
22.Słownik psychologii, red. I. Kurcz, K. Skarżyńska, Warszawa 2005.
23.Stepulak M., Niedojrzałość jako istotny problem psychologiczny w sprawach dotyczących orzeczenia nieważności małżeństwa, w: Kościelne Prawo Procesowe. Materiały i Studia (Tom II, Wpływ zaburzeń osobowości na kanoniczną zdolność osoby do zawarcia małżeństwa, red. A. Dzięga, M. Greszata, Lublin 2002), s. 133–144.
24.Strelau J., Psychologia. Podręcznik akademicki. Psychologia ogólna, t. 2, Gdańsk 2000.
25.Sztychmiler R., Problem określenia istotnych obowiązków małżeńskich, „Ius Matrimoniale” 1 (1996), nr 6–7, s. 59–77.
26.Sztychmiler R., Rozsądzanie spraw i tytułów braku rozeznania i niezdolności podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich, „Prawo Kanoniczne” 44 (2001), nr 3–4, s. 225–238.
27.Sztychmiler R., Zakres i znaczenie pomocy wzajemnej małżonków według współczesnej nauki Kościoła, „Roczniki Nauk Prawnych”, t. IV (1994), s. 119–127.
28.Sztychmiler R., Znaczenie osobowości kandydata do małżeństwa w świetle obowiązującego Prawa Kanonicznego, „Prawo Kanoniczne” 40 (1997), nr 1–2, s. 201–217.
29.Żurowski M., Niezdolność do podjęcia obowiązków małżeńskich z przyczyn psychicznych, „Prawo Kanoniczne” 29 (1986), nr 3–4, s. 153–162.
30.Żurowski M., Problem rozeznania oceniającego, „Prawo Kanoniczne” 28 (1985), nr 3–4, s. 135–142.
31.Żurowski M., Przedmiot zgody małżeńskiej i zdolności do wypełnienia obowiązków w ocenie umysłu poprzedzającej rozważną decyzję nupturienta, Studium w oparciu o nowe wyroki rotalne, „Prawo Kanoniczne” 26 (1983), nr 1–2, s. 243–283.