Colloquia Theologica Ottoniana

ISSN: 1731-0555     eISSN: 2353-2998    OAI    DOI: 10.18276/cto.2018.1-01
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  ERIH PLUS

Lista wydań / 1/2018
Rola Maryi w J 2,1-12

Autorzy: Teresa Borkowska
Słowa kluczowe: wesele w Kanie Galilejskiej matka Jezusa dobre wino
Data publikacji całości:2018
Liczba stron:16 (7-22)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Maryja jest tą Niewiastą, której zgoda na to, by „Słowo stało się Ciałem”, rozpoczyna nową historię pisaną przez Syna Człowieczego. Dzięki jej uległości i pokorze możliwe było połączenie dwóch natur, boskiej i ludzkiej. W perykopie o weselu w Kanie Galilejskiej ukazuje się jeszcze jedna istotna cecha Maryi – jest tą, która łączy uczniów z Jej Synem. Będąc zawsze w cieniu Syna, przynagla Go do działania. Wstawia się za tymi, którzy nie mogą żyć w pełni radości. Widzi brak człowieka i zapobiega tym brakom. Maryja jako pierwsza z ludzi odkrywa Przymierze, jakie przynosi na świat Jezus. Dzięki swej macierzyńskiej miłości opiekuje się braćmi Syna swego, pielgrzymującymi jeszcze i narażonymi na trudy i niebezpieczeństwa, póki nie zostaną doprowadzeni do Ojczyzny.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Czajkowski M., Maryja (J 2,1–11; 19,25–27), w: Egzegeza Ewangelii św. Jana. Kluczowe teksty i tematy teologiczne, red. F. Gryglewicz, Lublin 1992.
2.Czerski J., Ewangelie synoptyczne w aspekcie literackim, historycznym i teologicznym, Opole 1996.
3.Dąbek T., Bóg Ojciec i Maryja wobec Jezusa według J 2,5 i Mt 17,5, „Salvatoris Mater” 1 (1999), nr 2, s. 167–178.
4.De la Potterie I., Maryja w tajemnicy przymierza, tłum. A. Tronina, Częstochowa 2000.
5.Gargano I., Lectio Divina do Ewangelii św. Jana (1), Kraków 2001.
6.Lempa H., Kobiety w Ewangelii wg św. Jana, http://digital.fides.org.pl/Content/833/Jezierska_23.pdf, (dostęp: 10.10.2016).
7.Michaud J., Le signe de Cana dans son contexte johannigue, Montreal 1964, s. 86,
8.w: W. Życiński, Tajemnica Matki Pana w tajemnicy przymierza symbolika I teologia J 2,1–12, „Roczniki Teologiczne” 2 (2002), t. XLIX.
9.Paciorek A., Ewangelia według św. Jana. Tłumaczenie, wstęp i komentarz, Lublin 2000.
10.Papieska Komisja Biblijna, Natchnienie i prawda Pisma świętego. Słowo, które od Boga pochodzi i mówi o Bogu, aby zbawić świat, Kielce 2014.
11.Piekarz D., Jezus jakiego nie znamy. Spotkania z Jezusem w Ewangelii św. Jana, Kraków 2015.
12.Ratzinger J., Wzniosła Córa Syjonu, Poznań 2002.
13.Sobór Watykański II, Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym, 1965.
14.Szlaga J.B., Znak w Kanie Galilejskiej. Aspekt maryjno-eucharystyczny, „Salvatoris Mater” 7 (2005), nr 1, s. 11–19.
15.Wołyniec W., Maryja w pełni Objawienia, Wrocław 2007.
16.Wons K., Trwać w Jezusie. Rekolekcje ze św. Janem, Kraków 2007.
17.Życiński W., Tajemnica Matki Pana w Tajemnicy Przymierza. Symbolika i teologia J 2,1–12, „Roczniki Teologiczne” 2 (2002), t. XLIX.