Acta Iuris Stetinensis

W artykule poruszono problematykę współpracy i interoperacyjności pomiędzy służbami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo publiczne a służbami ratowniczymi, w tym jednostkami ratownictwa medycznego. Temat wydaje się interesujący ze względu na narastający problem zagrożeń wynikających z ewentualnego wykorzystania środków CBRN. Z reguły toksyczne chemikalia, wszelkiego rodzaju patogeny oraz substancje radioaktywne i nuklearne mogą wymknąć się spod kontroli, ale można je również wykorzystać celowo – w atakach terrorystycznych. Stanowią one poważne zagrożenie dla zdrowia i życia, a także środowiska. Autor stawia tezę, że w kontekście tego typu zagrożenia współpraca pomiędzy podmiotami wyznaczonymi do ratowania zdrowia i życia jest niewystarczająca i bezwzględnie wymaga wdrożenia metod zapewniających lepszą koordynację działań. Na podstawie dostępnej literatury przedmiotu w artykule omówiono pojęcia bezpieczeństwa publicznego oraz bezpieczeństwa zdrowotnego, a także stojące przed nimi zagrożenia. Celem opracowania jest analiza wspólnych szkoleń, metod i systemów współpracy służb odpowiedzialnych za bezpieczeństwo publiczne, w szczególności zasad powiadamiania i informowania o zagrożeniach związanych z możliwym wykorzystaniem CBRN, głównie w zakresie zapobiegania tym zagrożeniom, reagowania na nie oraz przeciwdziałania i podejmowania odpowiednich działań ochronnych. W artykule poruszono problematykę obowiązków, zakresu odpowiedzialności i kompetencji poszczególnych formacji w świetle obowiązujących regulacji prawnych. Omówiono także nierozwiązany problem niedostatecznej koordynacji i wymiany informacji podczas prowadzenia działań. Wskazano rozwiązania i rekomendacje, które mogłyby wypełnić tę lukę z korzyścią dla bezpieczeństwa publicznego i organów państwa. Metodą badawczą przyjętą na potrzeby niniejszego opracowania jest analiza literatury przedmiotu.