Acta Iuris Stetinensis

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Iuris Stetinensis

ISSN: 2083-4373     eISSN: 2545-3181    OAI    DOI: 10.18276/ais.2023.43-01
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  ERIH PLUS

Lista wydań / 2/2023 (43)
Cel opłaty planistycznej – od finansowania planów miejscowych do roszczeń odszkodowawczych

Autorzy: Piotr Buława ORCID
Akademia Śląska
Słowa kluczowe: opłata planistyczna plan miejscowy roszczenia odszkodowawcze rozproszona zabudowa dopłata
Data publikacji całości:2023
Liczba stron:17 (9-25)
Cited-by (Crossref) ?:
Liczba pobrań ?: 137

Abstrakt

Instytucja opłaty planistycznej jest przedmiotem krytyki w literaturze. Postuluje się nawet jej likwidację. Przedstawione w pracy dane statyczne wskazują jednak, że opłata planistyczna ma duży potencjał fiskalny, dlatego przed jej zlikwidowaniem uzasadnione jest podjęcie próby jej reformy. Celem pracy jest wskazanie pożądanych obszarów polityki przestrzennej, które powinna ona finansować. Autor przedstawia trzy koncepcje tego finansowania. Utrwalonym w literaturze poglądem jest, że opłata powinna służyć finansowaniu przygotowania i przyjęcia planów miejscowych. Zgodnie z drugim poglądem opłata ma charakter dopłaty i jej istotą jest współfinansowanie budowy infrastruktury dla nieruchomości objętych planem miejscowym. Trzecia koncepcja wskazuje, że celem opłaty jest finansowanie roszczeń odszkodowawczych powstałych w związku ze zmniejszeniem wartości nieruchomości w wyniku zmiany planu miejscowego. Za tą koncepcją przemawia to, że opłata planistyczna i roszczenia odszkodowawcze są uregulowane w tym samym artykule ustawy. Ponadto w najbliższych latach w celu likwidacji skutków rozproszonej zabudowy konieczne będzie poniesienie olbrzymich odszkodowań w związku z ponownym przekształceniem nieruchomości w działki rolne i leśne. Takie odszkodowania mogą być finansowane z opłaty planistycznej. Ponieważ przedstawiona koncepcja znajduje oparcie w wykładni systemowej i funkcjonalnej, należy uznać ją za właściwą. Praca jest oparta na analizie tekstów prawnych, literatury prawniczej i urbanistycznej. Ponadto dokonano analizy danych statycznych dotyczących opłaty planistycznej.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Bill J., Buława B., Świerzawski J., Mental Health and the City in the Post-COVID-19 Era, „Sustainability” 2021, nr 13 (14).
2.Bitner M., Chojna-Duch E., Grzybowski M., Chowaniec J., Karwat P., Kornberger--Sokołowska E., Lachowicz M., Litwińczuk H., Modzelewski W., Radzikowski K.,
3.Supera-Markowska M., Ślifirczyk M., Tetłak K., Waługa M., Prawo finansowe. Prawo finansów publicznych. Prawo podatkowe. Prawo bankowe, Warszawa 2017.
4.Buława B., Ostenda A., Uwarunkowania demograficzne. Mieszkalnictwo na wsi, „Przegląd Komunalny” 2020, nr 11.
5.Czaja-Hliniak I., Opłata planistyczna jako dochód własny gminy, „Casus” 2007, nr 3.
6.Czaja-Hliniak I., Postulaty zmian regulacji opłat adiacenckich i opłaty planistycznej, w: G. Leszewski (red.), Opłaty samorządowe w Polsce – problemy praktyczne, Białystok 2010.
7.Czaja-Hliniak I., Prawnofinansowa instytucja dopłat jako forma pozapodatkowych danin publicznych, Kraków 2006.
8.Gądek L., Interpelacja nr 11987 do ministra infrastruktury i budownictwa w sprawie bezzasadnego utrzymywania opłaty planistycznej, 19.04.2017, Sejm Rzeczpospolitej Polskiej, www.sejm.gov.pl/sejm8.nsf/InterpelacjaTresc.xsp?key=2B3E8102.
9.Nowak M.J., Opłata planistyczna w świetle koncepcji „przenoszenia wartość”, „Nieruchomości” 2021, nr 2.
10.Różańska A., Pojęcie „zbycia” w postępowaniach w sprawie naliczenia opłaty planistycznej, „Nieruchomości” 2014, nr 11.
11.Sulczewska K., Opłata planistyczna oraz opłata adiacencka – uzasadnienie aksjologiczne i analiza porównawcza, „Studia Prawno-Ekonomiczne” 2014, nr 92.
12.Szymczak M. (red.), Słownik języka polskiego, t. 1: A–K, Warszawa 1978.
13.Śleszyński P., Kowalewski A., Markowski T., Legutko-Kobus P., Nowak M., The Contemporary Economic Costs of Spartial Chaos: Evidence from Poland, „Land” 2000, nr 9.
14.Śleszyński P., Markowski T., Kowalewski A., Studia nad chaosem przestrzennym, „Studia KPZK” 2018, t. 182.