Acta Biologica

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Biologica


ISSN: 2450-8330     eISSN: 2353-3013    OAI    DOI: 10.18276/ab.2018.25-06
CC BY-SA   Open Access   DOAJ

Lista wydań / No. 25
Prey abundance supporting unusual water mite (Acari: Hydrachnidia) community in a sublacustrine spring and tributary river
(Bogactwo ofiar potwierdza niezwykłość ugrupowań wodopójek w rzekach krasowych i ich dopływach)

Autorzy: Ivana Pozojević
Division of Zoology, Faculty of Science, University of Zagreb

Ivančica Ternjej
Division of Zoology, Faculty of Science, University of Zagreb

Zlatko Mihaljević
Division of Zoology, Faculty of Science, University of Zagreb

Sanja Gottstein
Division of Zoology, Faculty of Science, University of Zagreb

Natalija Vučković
Division of Zoology, Faculty of Science, University of Zagreb

Valentina Dorić
Eko-monitoring d.o.o

Mario Rumišek
Independant researcher
Słowa kluczowe: sieć pokarmowa w mejofaunie interakcje drapieżnik-ofiara zgrupowania wód krasowych źródło na dnie jeziora rzeka krasowa
Data publikacji całości:2018
Liczba stron:7 (69-75)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Wodopójki są drapieżnikami odżywiającymi się mikroskorupiakami (Copepoda, Cladocera, Ostracoda) i larwami owadów (głównie Diptera). Ich zgrupowania zazwyczaj charakteryzują się duże zróżnicowaniem gatunkowym, ale stosunkowo niską liczebnością. Może to mieć duże znaczenie dla wciąż słabo zbadanych relacji drapieżnik-ofiara w naturalnych siedliskach. Celem badań przeprowadzanych w okresie od sierpnia 2016 do czerwca 2017 w znajdującym się na dnie jeziora, krasowym źródle Torak i ujściu rzeki Čikola było zbadanie rozmieszczenia wodopójek w zależności od dostępności pokarmu. Próby pobierano chwytaczem Ekmana w trzech strefach głębokości (litoral, sublitoral i profundal) w obu badanych miejscach, za każdym razem wykonując trzy powtórzenia. Zarówno źródło krasowe, jak i dopływająca rzeka, posiadały typowe lenityczne zgrupowania wodopójek, bez obecności rhithrobiontów i krenobiontów. Bogactwo gatunkowe wodopójek, liczebność i wskaźniki różnorodności nie były związana z głębokość, lecz z dostępnością pożywienia. Stwierdzono, że większe liczebności widłonogów, ceratopogonidów i chironomidów korelują dodatnio z większą liczebnością wodopójek. Populacja Limnesia connata, poprzednio opisywana wyłącznie z wód ubogich w wapń, była najprawdopodobniej wspierana przez ogromną dostępność pokarmu, co niespodziewanie przełożyło się na jej przetrwanie w tym krasowym środowisku. L. connata, Neumania vernalis i Piona longipalpis zostały odnotowane w Chorwacji po raz pierwszy, natomiast L. connata została po raz pierwszy odnotowana na Krasie Dynarskim.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Clarke K. R., Gorley R.N. 2006. PRIMER V6: User Manual/Tutorial. Plymouth: Primer-E.
2.Davids C., Di Sabatino A., Gerecke R., et al. 2007. Acari: Hydrachnidia I. In: Bartsch I., Davids C., Deichsel R. et al. (eds.), Chelicerata: Araneae, Acari I. Süßwasserfauna von Mitteleuropa, Vol.7,2-1,Heidelberg, Spektrum Akademischer Verlag, pp. 241–333.
3.Di Sabatino A., Smit H., Gerecke R., Goldschmidt T., Matsumoto N. i Cicolani B. 2008. Global diversity of water mites (Acari, Hydrachnidia; Arachnida) in freshwater. Hydrobiologia, 595(1), 303–315.
4.Di Sabatino A., Gerecke R. (ed.), Gledhill T., Smit H. 2010. Chelicerata: Acari II. In Süßwasserfauna von Mitteleuropa, Vol. 7,2-2, Heidelberg, Spektrum, pp. 1-216.
5.Gerecke R. (ed.), Gledhill T., Pešić V., Smit H. 2016. Chelicerata: Acari III. In Süßwasserfauna von Mitteleuropa, Vol.7,2-3, Heidelberg, Spektrum, pp. 1-417.
6.Goldschmidt T. 2016. Water mites (Acari, Hydrachnidia): powerful but widely neglected bioindicators – a review. Neotropical Biodiversity, 2(1), 12–25.
7.Lattinger R. 1988. Ekološka diferenciranost faune podzemnih voda Medvednice. – Doctoral thesis (in Croatian) ,Sveučilište u Zagrebu, Zagreb, Str: 1–448.
8.Martin P. 2005. Water mites (Hydrachnidia, Acari) as predators in lotic environments. Phytophaga, 307–321.
9.Martin P., Stur E. 2006. Parasite-host associations and life cycles of spring-living water mites (Hydrachnidia, Acari) from Luxembourg. Hydrobiologia, 573(1), 17–37.
10.Matoničkin I. and Pavletić Z. 1959. Životne zajednice na sedrenim slapovima rijeke Une i na brzacima pritoke Unca (Biocenosis on the travertine cataracts in the river Una and in the rapids of the affluent Unac). Musei Macedonici Scientiarum naturalium. 2(56), 78–99.
11.Pešić V., Gerecke R. and Cîmpean M. 2007. Water mites of the genus Neumania Lebert (Acari, Hydrachnidia: Unionicolidae: Pionatacinae) in the Mediterranean area. Ann. Limnol. - Int. J. Lim. 2007, 43 (3), 187-198.
12.Pešić V. 2002. New records of water mites (Acari, Actinedida) based on the material collected by T. Petkovski from Croatia, including a check-list of species recorded from Croatia. Nat Croat 11(4):447–453.
13.Pešić V., Smit H., Gerecke R., Di Sabatino A. 2010. The water mites (Acari: Hydrachnidia) of the Balkan peninsula, a revised survey with new records and descriptions of five new taxa. Zootaxa 2586:1–100.
14.Pešić V., Bańkowska A., Goldschmidt T., Grabowski M., Michońki G., Zawal A. 2018. Supplement to the checklist of water mites (Acari: Hydrachnidia) from the Balkan peninsula. Zootaxa 4394:151–184.
15.Schwoerbel J. 1956. Zur Kenntnis der Wassermilbenfauna des südlichen Schwarzwaldes (Hydrachnellae et Porohalacaridae, Acari). I. Beitrag. Mitt. Bad. Landesver. Naturkunde Naturschutz (Neue Folge), 6,251-277.
16.Smit H. and van der Hammen H. 1996. A remarkable assemblage of water mites in quagfens and carr in The Netherlands (Acari: Hydrachnellae). Ent. Ber., Amst., 56,28-32.
17.Stoch F., Gerecke R., Pieri V., Rossetti G., Sambugar B. 2011. Exploring species distribution of spring meiofauna (Annelida, Acari, Crustacea) in the south-eastern Alps. Journal of Limnology, 70(suppl.), 65–76.
18.Terzić J., Frangen T. 2010. Hidrogeološka istraživanja vodoopskrbnih zdenaca na krškom izvoru rijeke Čikole. Prvi hrvatski speleološki kongres s međunarodnim sudjelovanjem, Hrvatski speleološki savez, Zagreb, 71-72.
19.TIBCO Software Inc. 2017. Statistica (data analysis software system), version 13. http://statistica.io.
20.Tuzovskij P.,V. 1990. Key to Deutonymphs of Water mites. Akademia Nauka UdSSR, Naukau.
21.van Haaren T. & Tempelman D. 2009. The dutch species of limnesia, with ecological and biological notes (Acari: Hydrachnidia: Limnesiidae). Nederlandse faunistische mededelingen, 30 ‒ 2009.
22.Walter D.E. and Proctor H.C. 2000. Life at the Microscale: Mites and the Study of Ecology, Evolution and Behaviour. New South Wales Press, Sydney.
23.Aquatic Insects: International Journal of Freshwater Entomology Publication details, including instructions for authors and subscription information: http://www.tandfonline.com/loi/naqi20
24.Zawal A., Dzierzgowska K., Szlauer-Łukaszewska A., Michońskia G., Kłosowska M., Bańkowska A. and Stryjeckib R. 2013. A thermocline as an obstacle to the spread of water mites (Acari: Hydrachnidia) across the lake profile. Aquatic Insects: International Journal of Freshwater Entomology, Vol.35,1-2, 47-61.