Ekonomiczne Problemy Turystyki

Previously: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Turystyki


ISSN: 1644-0501     eISSN: 2353-3188    OAI    DOI: 10.18276/ept.2017.1.37-03
CC BY-SA   Open Access   DOAJ

Issue archive / nr 1 (37) 2017
Regiony czy destynacje turystyczne. Kontrowersje wokół definiowania i nazywania
(Regions rr Tourist Destinations. Controversy Surrounding Definitions and Naming)

Authors: Zygmunt Kruczek
Akademia Wychowania Fizycznego w Krakowie
Keywords: tourist region tourist destination
Data publikacji całości:2017
Page range:9 (39-47)
Klasyfikacja JEL: L83 M51 Z31
Cited-by (Crossref) ?:

Abstract

A region is a concept widely-used both in daily life as well as in politics, the economy, administration, management and academic research. It appears in the language of everyday speech, the media, politics, the economy and above all in academia. The aim of this article is to describe the evolution of the concept of a tourist region, and to explain the controversy surrounding its definition and naming. Most specialists dealing with the geography of tourism regard a tourist region as an clearly defined category that can be delineated both on the basis of analysis of tourist traffic, and on related phenomena (e.g. tourist attractions, tourist infrastructure, supply of tourist services). Apart from the term tourist region, the literature uses names such as tourist area, tourist reception area and tourist destination. The term ‘tourist destination’, which literally describes a place of tourist migration and penetration, is difficult to translate into Polish. The concept is used in most cases for the analysis of tourist phenomena on a local or regional scale, in reference to places, micro-regions or regions, and with no particular need for further definition.
Download file

Article file

Bibliography

1.Bachvarov, M. (2003). Region turystyczny – nowa treść w starej formie. Turyzm, 13 (1), 5–19.
2.Bar, R., Doliński, A. (1976). Geografia turystyczna. Warszawa: WSiP.
3.Bartkowski, T. (1982). Podstawowe elementy teorii regionalizacji turystycznej. W: Regionalizacja turystyczna Polski. Poznań: Wyd. AWF.
4.Buhalis, D. (2000). Marketing the Competitive Destination of the Future. Tourism Management, 21 (1), 97–116.
5.Brzezińska-Wójcik, T., Świeca, A. (2016). Region – aspekty teoretyczne i wymiar praktyczny. W: T. Brzezińska-Wójcik, E. Skowronek, A. Świeca (red.), Od regionu geograficznego do regionu turystycznego. s. 9-38, Lublin: Wyd. UMCS.s. 9-38.
6.Butler, R.W. (1980). The Concept of a Tourist Area Cycle of Evolution. The Canadian Geographer, 24 (1), 5–12.
7.Deja, W. (1982). Problemy regionalizacji turystycznej. W: Regionalizacja turystyczna Polski. Poznań: Wyd. AWF.
8.Durydiwka, M., Kowalczyk, A. (2003). Region turystyczny a procesy globalizacji. Turyzm, 13 (1), 21–42.
9.Dziedzic, E. (1998). Obszar recepcji turystycznej jako przedmiot zarządzania strategicznego. Monografie i Opracowania Szkoły Głównej Handlowej, 442.
10.Fyall, A., Garrod, B. (2005). Tourism Marketing: A Collaborative Approach. Clevedon: Channel View Publications.
11.Gołembski, G. (red.) (1999). Regionalne aspekty rozwoju turystyki. Warszawa, Poznań: PWN.
12.Haywood, K.M. (2006). Evolution of Tourism Areas and the Tourism Industry. W: R.W. Butler (red.), The Tourism Area Life Cycle. vol. 1: Applications and Modifications (s. 51–70). Clevedon Channel View Publications.
13.Iwicki, S. (1998). Turystyka w zrównoważonym rozwoju obszarów pojeziernych. Rozprawy Akademii Techniczno-Rolniczej im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich, 87.
14.Jackson, J., Murphy, P. (2002). Tourism Destinations as Clusters: Analytical Experiences from the New World. Tourism and Hospitality Research, 4 (1), 36–52.
15.Jeffries, D. (2001). Governments and Tourism. Oxford: Butterworth-Heinemann.
16.Kaczmarek, J., Stasiak, A., Włodarczyk, B. (2008). Przestrzeń gościnna – kilka uwag o konkurencyjności regionów. W:G. Gołembski (red.), Turystyka jako czynnik wzrostu konkurencyjności regionów w dobie globalizacjis. 136 -1509. Poznań: Wyd. AE w Poznaniu.
17.KE (2000). Towards Quality Coastal/Rural/Urban Tourism. Brussels: Enterprise Directorate-General – Tourism Unit.
18.Knox, P.L. (1998). Places And Regions In Global Context. Upper Sadle River: Prentice-Hall.
19.Kornak, A.S., Rapacz, A. (2001). Zarządzanie turystyką i jej podmiotami w miejscowości i regionie. Wrocław: Wyd. AE we Wrocławiu.
20.Kostrowicki, A. (1982). Terytorialne systemy rekreacyjne a regiony turystyczne. W: Regionalizacja turystyczna Polski. Poznań: Wyd. AWF.
21.Kowalczyk, T. (2000). Geografia turyzmu. Warszawa: PWN.
22.Kozak, M.W. (2009). Regiony turystyczne: aspekty użyteczności pojęcia. Folia Turistica, 21, 185–203.
23.Kruczek, Z. (2009). Region turystyczny jako podmiot edukacji. Folia Turistica, 21, 51–70.
24.Kruczek, Z., Zmyślony, P. (2014). Regiony turystyczne. Podstawy teoretyczne. Studia przypadku. Kraków: Proksenia.
25.Liszewski, S. (2003). Region turystyczny. Turyzm, 13 (1), 43–54.
26.Liszewski, S. (2005). Metropolitalny region turystyczno-wypoczynkowy. Przykład miasta Łodzi. Turyzm, 15 (1–2), 121–138.
27.Liszewski, S. (2008). Ewolucja poglądów na temat regionu turystycznego. Od regionu krajoznawczego po funkcjonalny. W: G. Gołembski (red.), Turystyka jako czynnik wzrostu konkurencyjności regionów w dobie globalizacji.s. 127-135. Poznań: Wyd. AE w Poznaniu.
28.Machiavelli, A. (2001). Tourist Destinations as Integrated Systems. Tourist Review, 56 (3–4), 6–11.
29.Majewska, J. (2006). Samorządowy interwencjonizm lokalny w inicjowaniu procesów rozwojowych w turystyce. W: S. Wodejko (red.), Gospodarka turystyczna a grupy interesu (s. 115–128). Warszawa: Oficyna SGH.
30.Mazurski, K.R. (2009). Region turystyczny jako pojęcie. Folia Turistica, 21, 7–16.
31.Mazurski, K.R. (2014). Cywilizacyjna pozycja turystyki. Wrocław: Wyd. WSZ – Edukacja.
32.Middleton V. T. C., Clarke J. (2001) Marketing in Travel in Tourism, third edition, Butterworth-Heinemann, Oxford.
33.Mikos von Rohrscheidt, A. (2008), Turystyka kulturowa. Fenomen, potencjał, perspektywy. GWSH Milenium, Gniezno.
34.Mikos von Rohrscheidt, A. (2009) Region jako cel współczesnej turystyki kulturowej. Folia Turistica, 21, 185–203. 71-94.
35.Mileska, M.I. (1963). Regiony turystyczne Polski. Stan aktualny i potencjalne możliwości rozwoju. Praca Geograficzna PAN, 43.
36.Nawrocka, E., (2013). Wizerunek obszaru recepcji turystycznej. Podstawy konceptualizacji i czynniki jego kreowania. Wrocław: Wyd. UE we Wrocławiu.
37.Niezgoda, A. (2006). Obszar recepcji turystycznej w warunkach rozwoju zrównoważonego. Poznań: Wyd. AE w Poznaniu.
38.Palmer, A., Bejou, D. (1995). Tourism Destination Marketing Alliances. Annals of Tourism Research, 22 (3), 616–629.
39.Plan kierunkowy zagospodarowania turystycznego Polski do roku 1990 (1971), Warszawa: GKKFiT, Instytut Turystyki.
40.Petrić, L., Mrnjavac, Ż. (2003). Tourism Destinations as a Locally Embedded System: Analogy between Tourism Destination and Industrial District. Tourism, 51 (4), 403–416.
41.Ritchie, J.R.B. (2000). Crafting a Destination Vision: Putting the Concept of Resident-Responsive Tourism Into Practice. W: C. Ryan, S. Page (red.), Tourism Management: Towards the New Millennium (s. 183–196). Oxford: Elsevier Science.
42.Sobotka, S. (2014). Próba wyznaczenia obszarów o najwyższym stopniu wykorzystania turystycznego jako przesłanki d..35 - 43o regionalizacji turystycznej Polski. Turyzm, 24 (2). S.35-43.
43.Stasiak, A., Włodarczyk, B. (2003). Produkt turystyczny miejsca. Turyzm, 13 (1), 55–80.
44.Tzu-Kuan Hsu, Yi-Fan Tsai, Herg-Huey Wu (2009). The Preference Analysis for Tourism Choice of Destination. Tourism Managament, 30, 288–297.
45.Vanhove, N. (2005). The Economics of Tourism Destinations. Oxford: Elsevier Butterworth-Heinemann.
46.Wallis, A. (1990). Socjologia przestrzeni. Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza.
47.Warszyńska, J., Jackowski, A. (1978). Podstawy geografii turyzmu. Warszawa: PWN.
48.Zmyślony, P. (2003). Region turystyczny w ujęciu ekonomicznym. Turyzm, 13 (1), 105–115.
49.Żemła, M. (2010). Wartość dla klienta w procesie kształtowania konkurencyjności obszaru recepcji turystycznej. Katowice: Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa.