Central European Journal of Sport Sciences and Medicine


ISSN: 2300-9705     eISSN: 2353-2807    OAI    DOI: 10.18276/cej.2018.3-02
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  DOAJ

Lista wydań / Vol. 23, No. 3/2018
Polish Contribution to the Development of Views on Horse Riding as a Form of Therapy – a Brief Historical Retrospection

Autorzy: Renata Urban ORCID
Faculty of Physical Culture and Health Promotion, University of Szczecin, Poland
Słowa kluczowe: horse horse riding hippotherapy Poland
Data publikacji całości:2018-09
Liczba stron:8 (17-24)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Since ancient times, man has ridden horses. Ancient Greeks and Romans, who did so mostly for utilitarian purposes, also found that horse riding was the source of rider’s health, recommending equestrianism to men and women of different ages as an exercise that helped preserve a healthy body. Poles, a nation whose history was always linked in a rather exceptional way with horses and horsemanship, realized quite early, at the beginning of the 17th century, that horse riding offered a variety of applications and could be used as a tool to improve human fitness and physical condition. Views of Polish hippologists such as Krzysztof Moniwid Dorohostajski and Marian Hutten-Czapski on health-related benefits of equestrianism gained popularity not only in Poland but also abroad. At the beginning of the 20th century, their opinions were endorsed by a Polish doctor, Władysław Hojnacki, who campaigned for horse riding to be used as therapy. After WW2, a distinguished Polish orthopedist and physiotherapist, Professor Marian Weiss introduced an innovative hippotherapeutic program at the Medical Center for Rehabilitation of the Locomotive Organs in Konstancin near Warsaw, finding many followers who helped hippotherapy to develop. Research confirmed that horse riding was indeed an effective form of therapy and this soon led to the establishment of the Polish Hippotherapeutic Society, organization of conferences and seminars providing a platform where views and research results could be exchanged, and starting a number of equestrian facilities across the country that popularized hippotherapy in Poland.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Archiwum Państwowe w Krakowie, Starostwo Grodzkie Krakowskie, Statut Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” we Lwowie, sygn.216.
2.Blichiewicz, K., Jackowski, M., Zrubek, B. (1988). Hipoterapia. Koń Polski, 4, 32–33.
3.Dorohostajski, K.M. (1603). Hippica to jest o koniach księgi potrzebna i krotochwilna młodości zabawa ku pożytkowi ludzi rycerskich na jasność wydana. Kraków (reprint – Warszawa 2015).
4.Hojnacki, W. (1905a). Kobieta a sport. In: W. Hojnacki, Z dziedziny sportu. Lwów–Warszawa: Nakład Księgarni Polskiej B. Połonieckiego.
5.Hojnacki, W. (1905b). Sport jazdy konnej. In: W. Hojnacki, Z dziedziny sportu. Lwów–Warszawa: Nakład Księgarni Polskiej B. Połonieckiego.
6.Hutten-Czapski, M. (1874). Historia powszechna konia, t. II. Poznań (reprint – Warszawa 1985).
7.Jandziś, S. (2014). Z dziejów rehabilitacji medycznej i sportu osób niepełnosprawnych w Polsce (1944–1989). Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.
8.Kozubal, A. (2017). Problematyka kultury fizycznej współczesnej szkoły a postulaty Władysława Hojnackiego z początku XX wieku. Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu, 1 (50).
9.Kunicki, B.J. (2002). Kultura fizyczna kobiet w antycznej Grecji. In: T. Jurek (ed.), Studia z dziejów kultury fizycznej. Gorzów Wielkopolski.
10.Kwolek, A. (2014). Historia rehabilitacji neurologicznej w Polsce. In: S. Jandziś, A. Kwolek, Rozwój rehabilitacji w wybranych specjalnościach medycznych w Polsce. Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.
11.Lyons, A.S., Petrucelli, R.J. (1996). Ilustrowana Encyklopedia Medycyny. Warszawa: Wydawnictwo Penta.
12.Pazdyk, G. (1988). Wierzchowcem po nadzieję… Wiadomości Sportowe, 21, 6.
13.Polańska, H. (2003). Dama w siodle. Warszawa: Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa.
14.Porażenie dziecięce – Polska podejmuje walkę z nim (1994) In: Kronika medycyny. Warszawa: Wydawnictwo Marian B. Michalik.
15.Pruski, W. (1978). Amazonki polskie dawnych i nowszych czasów. Koń Polski, 3, 49.
16.Przyszlak, O., Zaborniak, S. (2006). Z działalności Ludowego Klubu Jeździeckiego „Zabajka” Głogów Małopolski. In: L. Nowak (ed.), Z najnowszej historii kultury fizycznej Polski i Polonii. Gorzów Wielkopolski: Polskie Towarzystwo Naukowe Kultury Fizycznej, Oddział Gorzów Wlkp.
17.Sawaryn, D. (2008). Właściwości konia i mechanizm oddziaływania terapeutycznego. Fizjoterapia, 1, 104.
18.Sawicka, Z. (2002). Koń w życiu szlachty w XVI–XVIII w. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
19.Schweitzer-Wirska, Z. (2006). Między grzywą a ogonem. Warszawa: Studio Ten.
20.Skorska, K. (1987). Trzeba pilnować i dziecka, i konia, i … rodziców. itd, 24, 18–19.
21.Szabert, A. (2012). Koń – terapeuta i przyjaciel. Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne, 11, 27.
22.Urban, R. (2000). Prekursorki sportu jeździeckiego w Polsce. In: Z. Wyżnikiewicz-Kopp (ed.), Kobieta na przełomie wieków. Gdańsk: AWFiS Gdańsk.
23.Urban, R. (2003). Rozwój sportu jeździeckiego w Polsce w latach 1918–1939 (unpublished doctoral thesis). Poznań: AWF Poznań.
24.Witkowska, M. (2006). Początki hipoterapii w Polsce i na świecie. Przegląd Hipoterapeutyczny, 3, 4.
25.Wodzińska, M. (1893). Amazonka. Podręcznik jazdy konnej dla dam. Warszawa: Towarzystwo Wyścigów Konnych w Królestwie Polskim.
26.Wyżnikiewicz-Nawracała, A. (2001). Jeździectwo w terapii, rekreacji i sporcie osób niepełnosprawnych. Gdańsk: Wydawnictwo AWFiS Gdańsk.
27.Wyżnikiewicz-Nawracała, A. (2002). Jeździectwo w rozwoju motorycznym i psychospołecznym osób niepełnosprawnych. Gdańsk: Wydawnictwo AWFiS Gdańsk.
28.Zaborniak, S. (ed.) (2007). Z dziejów kultury fizycznej w gminie Głogów Małopolski (1978–2006). Głogów Małopolski: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.