Analiza i Egzystencja


ISSN: 1734-9923     eISSN: 2300-7621    OAI    DOI: 10.18276/aie.2023.62-02
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  ERIH PLUS  DOAJ

Lista wydań / 62 (2023)
From Metapsychologie to Realpsychologie: archetypal imagery in the psychologies of C.G. Jung and J. Hillman
(Od Metapsychologii do Psychologii Realnej: obraz archetypowy w pismach C.G. Junga i J. Hillmana)

Autorzy: Krzysztof Czapkowski ORCID
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Andrzej Pankalla ORCID
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Słowa kluczowe: obraz archetyp C.G. Jung James Hillman psychologia archetypów
Data publikacji całości:2023
Liczba stron:22 (43-64)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Choć teorie C.G. Junga i J. Hillmana były już dogłębnie analizowane w licznych tekstach, prezentowany artykuł ma na celu wprowadzenie nowego spojrzenia na genealogię ich koncepcji. Śledząc historię pojęć obrazu psychicznego oraz archetypu, tekst rekonstruuje ewolucję ich myśli na kanwie dwóch jakościowych podejść psychologii: freudowskiej Metapsychologii (pierwotnie rozumianej jako psychoanalityczną naukę skoncentrowaną na zastąpieniu metafizyki) oraz diltheyowskiej Psychologii Realnej (deskryptywnej psychologii badającej aktywność duszy). Prezentowane studium skupia się na okresie 1912-1979 rozciągającym się od ustanowienia integralnej szkoły jungowskiej do ustanowienia przez J. Hillmana Psychologii Archetypowej. Tak też niniejszy test ma na celu przedstawienie krytycznego i historycznego podejścia do psychologii głębi oraz psychologii obrazu.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Adams, M. (2008). The archetypal school. In: Young-Eisendrath, P., Dawson, T. (Eds.). The Cambridge companion to Jung (p. 107-124). Cambridge: Cambridge University Press.
2.Bair, D. (2009). Jung. Biografia. Warsaw: KR. 
3.Barnes, H. (1945). Neo-Platonism and Analytical Psychology. The Philosophical Review, 54 (6), p. 558-577.
4.Bettelheim, B. (1984). Freud and Man’s Soul. New York: Vintage Books.
5.Błocian, I. (2000). Automatyzm nieświadomości. Wczesna twórczość Carla Gustava Junga (1902-1912), Nowa Krytyka, 11, p. 65-76.
6.Butler, J. (2014). Archetypal psychotherapy. The clinical legacy of James Hillman. Oxfordshire-New York: Routledge.
7.Czapkowski, K. (2017). Psychologia archetypowa Jamesa Hillmana jako ponowoczesna metoda mitoterapii (unpublished MA thesis). Poznań: Adam Mickiewicz University.
8.Danziger, K. (2013). Psychology and its history. Theory & Psychology, 23(6), p. 829–836.
9.Dilthey, W. (1977). Descriptive Psychology and Historical Understanding. Netherlands: Martinus Nijhoff / The Hague.
10.Dilthey, W. (1982). Pisma estetyczne. Warsaw: Państwowe Wydawnictwo Naukowe
11.Dudek, Z. (2006). Podstawy psychologii Junga. Od psychologii głębi do psychologii integralnej. Warsaw: Eneteia.
12.Dudek, Z. (2010). Jungowska psychologia marzeń sennych. Warsaw: Eneteia.
13.Freud, S. (1975a). The Psychopathology of Everyday Life. In: Strachey, J., Freud, A. (Ed.). The Standard Edition of the Complete Psychological Works of Sigmund Freud, Volume VI (1901). London: The Hogarth Press and the Institute of Psycho-Analysis.
14.Freud, S. (1975b). The Unconscious. In: Strachey, J., Freud, A. (Ed.). The Standard Edition of the Complete Psychological Works of Sigmund Freud, Volume XIV (1914-1916). London: The Hogarth Press and the Institute of Psycho-Analysis.
15.Jacobi, J. (1973). The Psychology of C.G. Jung. New Haven, London: Yale University Press.
16.Jung, C. (1980). The Tavistock Lectures. In: Read, H., Fordham, M., Adler, G. (Ed.). The Collected Works of C.G. Jung, volume 18: The Symbolic Life (p. 5-184). Princeton, NJ: Princeton University Press.
17.Jung, C. (1981). On the Nature of the Psyche. In: Read, H., Fordham, M., Adler, G. (Ed.). The Collected Works of C.G. Jung, volume 8: The Structure and Dynamics of the Psyche (p. 159-235). Princeton, NJ: Princeton University Press.
18.Jung, C. (1982). The Practical Use of Dream-Analysis. In: Read, H., Fordham, M., Adler, G. (Ed.). The Collected Works of C.G. Jung, volume 16: The Practice of Psychotherapy (p. 129-138). Princeton, NJ: Princeton University Press.
19.Jung, C. (1992). Psychology of the Unconscious. In: Read, H., Fordham, M., Adler, G. (Ed.). The Collected Works of C.G. Jung, Supplement B. Princeton, NJ: Princeton University Press.
20.Jung, C., McGuire, W. (Ed.) (1989). Analytical Psychology. Notes from the Seminar given in 1925. Princeton: Princeton University Press.
21.Jung, C., Shamdasani, S. (Ed.) (2009). The Red Book. Liber Novus. New York: W. W. Norton & Co.
22.Jung, C., Shamdasani, S. (Ed.) (2019). The Black Books 1913-1932: Notebooks of transformation. New York: W. W. Norton & Co.
23.Henderson, D. (2014). Apophatic Elements in the Theory and Practice of Psychoanalysis. Pseudo-Dionysius and C. G. Jung. London, New York: Routledge.
24.Hillman, J. (1978). Suicide and Soul. Irving: Spring Publications.
25.Hillman, J. (1979). The Dream and The Underworld. New York: Harper & Row.
26.Hillman, J. (1975). Re-Visioning Psychology. New York, Evanston, San Francisco, London: Harper & Row.
27.Hillman, J. (2004a). Archetypal Psychology - A Brief Account. In: Hillman, J. (Ed.), Uniform Edition of the Writings of James Hillman, volume 1: Archetypal Psychology (s. 13-84), Putnam: Spring Publications.
28.Hillman, J. (2004b). Psychology: Monotheistic or Polytheistic? In: Hillman, J. (Ed.), Uniform Edition of the Writings of James Hillman, volume 1: Archetypal Psychology (p. 129-145), Putnam: Spring Publications.
29.Hillman, J. (2004c). Psychology: Monotheistic or Polytheistic? - Twenty-five years later. In: Hillman, J. (Ed.), Uniform Edition of the Writings of James Hillman, volume 1: Archetypal Psychology (p. 146-159), Putnam: Spring Publications.
30.Hillman, J. (2004d). Why "archetypal psychology"? In: Hillman, J. (Ed.), Uniform Edition of the Writings of James Hillman, volume 1: Archetypal Psychology (s. 123-128), Putnam: Spring Publications.
31.Hillman, J. (2021). Plotinus, Ficino, and Vico as Precursors of Analytical Psychology. In: Casey, E. (Ed.) Uniform Edition of the Writings of James Hillman, volume 8: Philosophical Intimations (p. 171-194). Putnam: Spring Publications.
32.Hoeller, S. (1982). The Gnostic Jung and the Seven Sermons to the Dead. Whaeton, Hennai: Quest Books.
33.Kingsley, P. (2018). Catafalque. Carl Jung and the end of humanity. Volume 1/2 London: Catafaque Press.
34.Kudelski, T. (1997). Psychologia wyobraźni Jamesa Hillmana. ALBO albo, 1-2, s. 37-44.
35.McLynn, F. (1996). Carl Gustav Jung. Warszawa: Zysk i S-ka.
36.Noll, R. (1997). The Jung Cult: Origins of a Charismatic Movement. Princeton, NJ: Princeton University Press.
37.Odajnyk, V. (1984). The Psychologist as artist: the imaginal world of James Hillman. Quadrant: A Jungian Quarterly, 17, 1, p. 39–48.
38.Pajor, K. (2009). Psychoanaliza Freuda po stu latach. Warsaw: Eneteia.
39.Pankalla, A., Czapkowski, K. (2017). Archetypowa perspektywa (realnej) psychologii kulturowej naszych czasów. W: H. Machoń (red.), Przewodnik po myśli Carla Gustava Junga (p. 241-256). Warszawa: PWN.
40.Pankalla, A., Czapkowski, K. (2020). Zagubiony obraz - mitocentryczna psychologia anthropologica/antropologia duszy. W: M. Obrębska, A. Pankalla (red.), Mity kultury współczesnej. Perspektywa psychoantropologiczna (p. 257-274). Poznań: Wydawnictwo Nauk Społecznych i Humanistycznych UAM.
41.Pankalla, A, Kilian, A. (2018). Prolegomenon to the thought style of the New History of Psychology. Studia Psychologica: Theoria et Praxis, 18(2), p. 5-14.
42.Pankalla, A., Kośnik, K. (2018). Indygeniczna psychologia Słowian. Wprowadzenie do realnej nauki o duszy. Cracow: Universitas.
43.Pankalla, A, Kośnik, K. (2022). Wstęp do antropologii psychologii realnej - perspektywa krytyczna. Warsaw: UKSW.
44.Pankalla, A., Żmidziński, J. (2015). Porządkowanie doświadczeń - stwarzaniem duszy («soul-making»)?: rytualny wymiar sztuki i arteterapii w perspektywie psychologii realnej. Zeszyty Artystyczne, 27, p. 79-98.
45.Paris, G. (2014). A response to David Tacey’s ‘James Hillman: the unmaking of a psychologist’. Journal of Analytical Psychology, 59, p. 519–523.
46.Russell, D. (2013). The Life and Ideas of James Hillman: The Making of a Psychologist, vol. 1. New York: Helios Press.
47.Saban, M. (2014). A response to David Tacey’s ‘James Hillman: The unmaking of a psychologist’. Journal of Analytical Psychology, 59, p. 524–528.
48.Samuels, A. (1985). Jung and the Post-Jungians. London, New York: Routledge.
49.Shamdasani, S. (1998). Cult Fictions: C.G. Jung and the Founding of Analytical Psychology. Oxfordshire-New York: Routledge.
50.Shamdasani, S. (2009). Liber Novus. The Red Book by C.G. Jung. In: Jung, C., Shamdasani, S. (Ed). The Red Book. Liber Novus (p. 1-96). New York: W. W. Norton & Co.
51.Shamdasani, S. (2012). Intruduction: New York, 1912. In; Shamdasani, S. (Ed.), Jung contra Freud. The 1912 New York Lectures on the Theory of Psychoanalysis (p. vii-xxi). Princeton, NJ: Princeton University Press.
52.Shamdasani, S. (2019). Toward a Visionary Science: Jung’s Notebooks of Transformation. In: Jung, C., Shamdasani, S. (Ed.) (2019). The Black Books 1913-1932: Notebooks of transformation. New York: W. W. Norton & Co.
53.Stachowski, R. (1992). The Mathematical Soul. Amsterdam-Atlanta: Rodopi.
54.Stawiszyński, T. (2006). Dusza i duch w psychologii archetypowej Jamesa Hillmana, ALBO albo, 4, p. 51-56.
55.Stawiszyński, T. (2007). Dusza i patologizowanie w psychologii archetypowej Jamesa Hillmana. Kronos, 3, p. 5-19.
56.Stawiszyński, T. (2012). Mit i metoda. Hermaion, 1, p. 114-126.
57.Storr, A. (1997). Feet of Clay. A Study of Gurus. New York, London, Toronto, Sidney, Singapore: Simon & Schuster.
58.Tacey, D. (2014a). James Hillman: The unmaking of a psychologist. Part one: his legacy. Journal of Analytical Psychology, 59, p. 467–485.
59.Tacey, D. (2014b). James Hillman: The unmaking of a psychologist. Part two: the problem of the puer. Journal of Analytical Psychology, 59, p. 486–502.
60.Teo, T. (2021). History and systems of critical psychology. Oxford Research Encyclopedia of Psychology, https://doi.org/10.1093/acrefore/9780190236557.013.663