Acta Iuris Stetinensis

Previously: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Iuris Stetinensis


ISSN: 2083-4373     eISSN: 2545-3181    OAI    DOI: 10.18276/ais.2022.41-11
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  CEEOL  ERIH PLUS

Issue archive / 5/2022 (41)
Skutek konwencjonalnej czynności procesowej jako jej element konstytutywny
(The effect of a conventional procedural act as its constitutive element)

Authors: Ireneusz Wolwiak ORCID
Uniwersytet Śląski w Katowicach
Keywords: civil procedure conventional action purpose effect
Data publikacji całości:2022
Page range:19 (151-169)
Cited-by (Crossref) ?:
Downloads ?: 73

Abstract

The provisions governing the course of examination proceedings before the common court in civil cases also contain content relating to the rights of parties undertaking specific activities to prove the validity of their statements. The individual editorial units of a legal act do not include all the elements related to the party’s taking appropriate behaviour. A single provision captures only a given idea of the legislator. Only a designated set of provisions allows to indicate all the requirements set by the code in the behaviour of the party for which the name was introduced: procedural activity. In view of the sequential course of civil proceedings, the legislator set a goal of their implementation for individual procedural steps, but not always the behaviour of the parties, who use their rights to perform a procedural act, tends to achieve it. Therefore, when introducing further changes to the Code, Art. 41 which prohibits exercising powers contrary to their purpose. There was, thus, a question about the effects of performing an action that was not aimed at achieving the goal related to its implementation by the act. This is because procedural activities are related to the consequences specified by the legislator. Therefore, if such a consequence of the party’s behaviour would be an indispensable element of a procedural action, then the party’s activity aimed at achieving a state of affairs that is not the purpose of the action – should lead to its ineffectiveness. However, such a request will be admissible only if the result of a procedural act is qualified to the set of constitutive rules. In order to derive it, a construction of conventional actions in law developed in science was used. The study of the issue was carried out using the formal and dogmatic method, relying in research activities on the applicable provisions of civil procedural law with their extension to the systemic context of the field of civil law. First of all, however, it focused on the use of elements of fo rmal and logical reasoning with the linguistic analysis of legal texts. At the end of the research activities, deductive reasoning was used, guided by the principles of a sufficientreason and the method of legal argumentation. The summary of the thesis includes a sentence about including the consequential rule in the rules of constitutive procedural activities. The state of affairs caused by the party’s actions, as a result of its striving to achieve the goal of the procedural act, remains in a teleological connection with its behaviour in order to cause an appropriate court decision. The absence of such a relationship, thus becomes the basis for the assertion that the activities have no influence on the course of the proceedings.
Download file

Article file

Bibliography

1.Broniewicz W., Marciniak A., Kunicki I., Postępowanie cywilne w zarysie, Warszawa 2020.
2.Cieślak S., Formalizm postępowania cywilnego, Warszawa 2008.
3.Czepita S., Reguły konstytutywne a zagadnienia prawoznawstwa, Szczecin 1996.
4.Czepita S., Formalizacja a konwencjonalizacja działań w prawie, w: S. Czepita (red.), Konwencjonalne i formalne aspekty prawa, Szczecin 2006.
5.Czepita S., Zagadnienie orzeczeń nieistniejących w postępowaniu cywilnym w świetle koncepcji czynności konwencjonalnych, w: S. Czepita (red.), Konwencjonalne i formalne aspekty prawa, Szczecin 2006.
6.Czepita S., Szacoń G., Teoretyczne i praktyczne aspekty zagadnienia tak zwanych wyroków nieistniejących w procesie cywilnym, w: P. Grzegorczyk, K. Knoppek, M. Walasik (red.), Proces cywilny. Nauka – Kodyfikacja – Praktyka. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Feliksowi Zedlerowi, Warszawa 2012.
7.Czepita S., Czynności konwencjonalne i formalne w prawie a proces prawotwórczy i rola Trybunału Konstytucyjnego, „Państwo i Prawo” 2014, z. 12.
8.Czepita S., O pojęciu czynności konwencjonalnej i jej odmianach, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 2017, z. 1.
9.Gapska E., Przeciwdziałanie nadużyciom prawa procesowego w znowelizowanym Kodeksie postępowania cywilnego. Cz. I – Klauzula generalna, „Monitor Prawniczy” 2019, nr 15.
10.Gizbert-Studnicki T., Przedmiot ustaleń sądu w procesie cywilnym, „Krakowskie Studia Prawnicze” 1974, rok VII.
11.Gizbert-Studnicki T., Wykładnia celowościowa, „Studia Prawnicze” 1985, z. 3–4.
12.Gudowski J., Pełnomocnictwo procesowe na tle podziału prawa na prywatne i publiczne, „Polski Proces Cywilny” 2011, nr 1.
13.Gutowski M., Nieważność czynności prawnej, Warszawa 2017.
14.Kanarek B., Uwagi o zmianach prawa w świetle koncepcji czynności konwencjonalnych, w: S. Czepita (red.), Konwencjonalne i formalne aspekty prawa, Szczecin 2006.
15.Jakubecki A., Sankcje za nadużycie uprawnień procesowych w Kodeksie postępowania cywilnego, „Palestra” 2019, nr 11–12.
16.Kulski R., Umowy procesowe w postępowaniu cywilnym, Warszawa 2006.
17.Łazarska A., Sędziowskie kierownictwo postępowaniem cywilnym przed sądem pierwszej instancji, Warszawa 2013.
18.Miszewski W., Proces cywilny w zarysie. Część pierwsza, Warszawa–Łódź 1946.
19.Mokry J., Czynności procesowe podmiotów dochodzących ochrony praw w postępowaniu cywilnym, Wrocław 1993.
20.Nowak L., Wronkowska S., Zieliński M., Ziembiński Z., Czynności konwencjonalne w prawie, „Studia Prawnicze” 1972, nr 33.
21.Ostrowski L., Czasowa niedopuszczalność drogi sądowej, „Palestra” 1984, nr 4.
22.Paprzycka K., Analityczna filozofia działania. Problemy i stanowiska, w: M. Miłkowski, R. Poczobut (red.), Przewodnik po filozofii umysłu, Kraków 2012.
23.Piekarski M., Pozbawienie strony możności obrony swych praw w postępowaniu cywilnym, Warszawa 1964.
24.Placek T., Przyczynowość, w: S.T. Kołodziejczyk (red.), Przewodnik po metafizyce, Kraków 2011.
25.Rylski P., O nowelizacji kodeksu postępowania cywilnego ustawą z 4.07.2019 r. w ogólności, „Palestra” 2019, nr 11–12.
26.Siedlecki W., Czynności procesowe, „Państwo i Prawo” 1951, z. 11.
27.Siedlecki W., Nieważność procesu cywilnego, Warszawa 1965.
28.Siedlecki W., O tzw. umowach procesowych, w: Z. Radwański (red.), Księga pamiątkowa ku czci prof. Alfreda Ohanowicza. Studia z prawa zobowiązań, Warszawa–Poznań 1979.
29.Skorupka J., Prawidłowość i proporcjonalność jako kryteria oceny czynności dowodowych, „Palestra” 2019, nr 6.
30.Szacoń G., Proces cywilny na tle koncepcji czynności konwencjonalnych – formalizacja czynności faktycznych i konwencjonalnych, w: S. Czepita (red.), Konwencjonalne i formalne aspekty prawa, Szczecin 2006.
31.Tatarkiewicz W., Historia filozofii, t. 3, Filozofia XIX wieku i współczesna, Warszawa 1995.
32.Walasik M., Analogia w prawie procesowym cywilnym, Warszawa 2013.
33.Waśkowski E., System procesu cywilnego, Wilno 1932.
34.Weitz K., Nadużycie „prawa” procesowego cywilnego, „Polski Proces Cywilny” 2020, nr 1.
35.Wieczorkiewicz-Kita J., Zagadnienie wyrokowania w procesie karnym w świetle koncepcji czynności konwencjonalnych, w: S. Czepita (red.), Konwencjonalne i formalne aspekty prawa, Szczecin 2006.
36.Zieliński M., Dwa nurty pojmowania „kompetencji”, w: H. Olszewski, B. Popowska (red.), Gospodarka Administracja Samorząd, t. II, Poznań 1997.
37.Zieliński M., Wykładnia prawa. Zasady – reguły – wskazówki, Warszawa 2017.
38.Ziembiński Z., Kilka uwag o pojęciu przestrzegania i pojęciu stosowania prawa, „Państwo i Prawo” 1968, z. 1.
39.Ziembiński Z., O pojmowaniu celu, zadania, roli i funkcji prawa, „Państwo i Prawo” 1987, z. 12.
40.Ziembiński Z., Typologia norm prawnych, w: S. Wronkowska (red.), Z teorii i filozofii prawa Zygmunta Ziembińskiego, Warszawa 2007.
41.Żegleń U.M., Treść i reprezentacje umysłowe, w: M. Miłkowski, R. Poczobut (red.), Przewodnik po filozofii umysłu, Kraków 2012.