Abstrakt
Zaprezentowana glosa dotyczy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: WSA) w Szczecinie z 27 stycznia 2022 roku, sygn. akt II SA/Sz 1182/21, który jest interesujący zarówno z perspektywy prawa administracyjnego materialnego, jak i prawa administracyjnego procesowego. Stronie, która wniosła o świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w postępowaniu administracyjnym nie przyznano świadczenia, wniosła więc skargę do WSA. Sąd uchylił decyzję, inaczej niż organy i skarżąca, interpretując przesłankę negatywną, jaką dla ubiegających się o świadczenie jest ustalone prawo do emerytury. Orzeczenie to ma istotne znaczenie dla prawa administracyjnego. Sąd dokonał prokonstytucyjnej wykładni, odbiegającej od literalnego brzmienia przepisów. Powołując się na zasadę równości wobec prawa i sprawiedliwości społecznej, zastosował negatywną przesłankę w taki sposób, że osoby, które znajdują się w podobnej sytuacji nie były finansowo poszkodowane, tym samym rozszerzając grono mogących skorzystać ze świadczenia. Ponadto, w sposób praktyczny i bardzo korzystny dla strony zostały zastosowane zasady informowania i zaufania do władzy publicznej. Autor wyraża aprobatę dla glosowanego wyroku, jednocześnie polemizując z rozbieżnym w prezentowanej problematyce orzecznictwem.