Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia


ISSN: 2450-7741     eISSN: 2300-4460    OAI    DOI: 10.18276/frfu.2017.86-19
CC BY-SA   Open Access 

Lista wydań / 2/2017 (86)
Determinanty cen uprawnień do emisji CO2 na rynku europejskim w latach 2013-2016

Autorzy: Wojciech Krawiec
Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu
Słowa kluczowe: uprawnienia do emisji CO2 determinanty cen uprawnień europejski system handlu uprawnieniami
Data publikacji całości:2017
Liczba stron:10 (231-240)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Cel – identyfikacja determinant cen uprawnień do emisji CO2 na rynku europejskim w latach 2013-2016. Metodologia badania – metoda dedukcji, metoda analizy literatury przedmiotu, metoda statystyczna Wynik – w ostatnich latach czynniki o charakterze instytucjonalnym faktycznie odgrywały znaczącą rolę w kształtowaniu cen uprawnień do emisji CO2. Sytuacja ta zapewne nie ulegnie zmianie do czasu, kiedy rynek uprawnień nie zostanie w pełni uwolniony od wpływu decydentów, którzy obecnie pełnią na tym rynku zarówno rolę jego regulatora, jak i dostawcy uprawnień. Oryginalność/Wartość – niniejszy artykuł odnosi się do determinant cen uprawnień do emisji CO2 w latach 2013-2016, a więc w bieżącym okresie rozliczeniowym i jest punktem wyjścia do dalszych badań o charakterze ilościowym.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Carraro, C., Favero, A. (2009). The Economic and Financial Determinants of Carbon Prices. Finance a uver Czech Journal of Economics and Finance, 59, 396–409.
2.CEER (2014). KfW/ZEW CO2 Barometer 2014 – Carbon Edition. New Phase, Old Problems 2014. Centre for European Economic Research.
3.Dyrektywa (2003). Dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca program handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych na obszarze Wspólnoty i zmieniająca Dyrektywę Rady 96/61/WE. Dz.Urz. UE L 275/32 z 25.10.2003
4.Dyrektywa (2014). Dyrektywa Parlamentu Europejskiego I Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE. Dz.Urz. UE L 173 z 12.6.2014.
5.KOBiZE (2014). Informacja ogólna, 24 listopada 2014. Krajowy Ośrodek Bilansowania i Zarządzania Emisjami. Pobrano z: http://www.kobize.pl/pl/article/przydzialy-uprawnien-instalacje/id/353/informacja-ogolna.
6.KOBiZE (2017). Raporty 2012–2017. Krajowy Ośrodek Bilansowania i Zarządzania Emisjami. Pobrano z: http://www.kobize.pl/pl/fileCategory/id/5/raport-z-rynku-co2.
7.Maydybura, A., Andrew, B. (2011). A Study of the Determinants of Emissions Unit Allowance Price in the European Union Emissions Trading Scheme. Australasian Accounting, Business and Finance Journal, 5 (4), 123–142.
8.Protokół (2013). Protokół z Kioto do Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatycznych, sporządzony w Kioto 11 grudnia 1997 r. Dz.U. 2013, nr 5, poz. 1684.
9.Rickels, W., Duscha, V., Keller, A., Peterson, S. (2007). The determinants of allowance prices in the European Emissions Trading Scheme – Can we expect an efficient allowance market 2008? Kiel Working Paper No. 1387.
10.Sijm, J.P.M., Bakker, S.J.A., Chen, Y., Harmsen, H. W., Lise, W. (2005). CO2 price dynamics: The implications of EU emissions trading on the price of electricity. Report ECNC-05-81, Energy Research Center of the Netherlands (ECN).