Autobiografia Literatura Kultura Media


ISSN: 2353-8694     eISSN: 2719-4361    OAI    DOI: 10.18276/au.2022.2.19-02
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  ERIH PLUS

Liste der Ausgaben / nr 2 (19) 2022
Którędy wyjść z siebie? Szkice do audiobiografii Mirona Białoszewskiego

Autoren: AGNIESZKA KARPOWICZ ORCID
Uniwersytet Warszawski
Schlüsselbegriffe: głos Miron Białoszewski Tajny dziennik nagrania magnetofonowe
Data publikacji całości:2022-12
Seitenanzahl:11 (19-29)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstract

W artykule zanalizowano zbiór taśm magnetofonowych zdigitalizowanych przez Muzeum Literatury w Warszawie i przekazanych tej instytucji przez Jadwigę Stańczakową, by odpowiedzieć na pytanie, na ile głos Białoszewskiego czytającego i nagrywającego na magnetofon Tajny dziennik może zostać potraktowany jako medium autobiografii. Będzie mnie interesowało przede wszystkim to, czy słuchanie tejże autobiografii Białoszewskiego przemodelowuje tę, którą dobrze znamy z zapisów pisarza oraz jakie treści pozwala odkryć, zwłaszcza przemilczane czy niezwerbalizowane.
herunterladen

Artikeldatei

Bibliographie

1.Antonik, Dominik. „Audiobook. Od brzmienia słów do głosu autora”. Teksty Drugie 5 (2015): 126–147.
2.Białoszewski, Miron. Dokładane treści. Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, 7–8, Dział Rękopisów, sygn. 16 T. 5. 3956.
3.Białoszewski, Miron. Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, Dział Foniczny, sygn. M.01394-M.01340.
4.Białoszewski, Miron. Polot nad niskimi sferami. Utwory zebrane, t. 13. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2017.
5.Białoszewski, Miron. Proza stojąca, proza lecąca. Utwory zebrane, t. 12. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2015.
6.Białoszewski, Miron. Świat można jeść w każdym miejscu. Utwory zebrane, t. 14. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2017.
7.Białoszewski, Miron. Tajny dziennik. Kraków: Znak, 2012.
8.Byliniak, Maciej. „Wiersze idą do słuchu”. Dwutygodnik 72 (2011). Dostęp 15.06.2022. https://www.dwutygodnik.com/artykul/3003-wiersze-ida-do-sluchu.html.
9.Głowiński, Michał, „Białoszewskiego gatunki codzienne”. W: Pisanie Białoszewskiego, red. Michał Głowiński, Zdzisław Łapiński, 144–151. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich PAN, 1993.
10.Głowiński, Michał. „Małe narracje Mirona Białoszewskiego”. W: Michał Głowiński, Gry powieściowe. Szkice z teorii i historii form narracyjnych, 229–247. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973.
11.Janion, Maria. „Być Ja swojego Ja”. W: Maria Janion, Tragizm, historia, prywatność, red. Małgorzata Czermińska, 406–417. Kraków: Universitas, 2000.
12.Karpowicz, Agnieszka, „Ekstraspekcje. Dwie autobiografie «lizbońskie»”. W: MiroFor, t. II, red. Maciej Byliniak, Agnieszka Karpowicz, Piotr Sobolczyk, 122–146. Gdańsk: Fundacja Terytoria Książki, 2021.
13.Karpowicz, Agnieszka. „Fono-chrono-grafie. Archiwalia dźwiękowe Mirona Białoszewskiego”. Śląskie Studia Polonistyczne 1 (2022): 1–12.
14.Karpowicz, Agnieszka. „«Tak jakby poza nawiasem». Apolityczność Mirona Białoszewskiego?”. W: Polityki/Awangardy, red. Agnieszka Karpowicz, Jakub Kornhauser, Marta Rakoczy, Aleksander Wójtowicz, 567–594. Kraków: Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2020.
15.Karpowicz, Agnieszka. „Wibracje Mitsuku. Archiwum głosu Mirona Białoszewskiego”. Teksty Drugie 3 (2019): 79–94.
16.Konicka, Halina. „Kulturowy sens gatunkowych decyzji Mirona Białoszewskiego”. Teksty Drugie 1–2 (1997): 63–80.
17.Niżyńska, Joanna. Królestwo małoznaczącości. Miron Białoszewski a trauma, codzienność, queer. Tłum. Agnieszka Pokojska. Kraków: Universitas, 2018.
18.Poprawa, Adam, Browarny, Wojciech, red. Białoszewski przed „Dziennikiem”. Kraków: Universitas, 2010.
19.Stańczakowa, Jadwiga. Dziennik we dwoje. Oprac. i posł. Adam Poprawa. Wrocław: Warstwy, 2015.
20.Świrek, Anna. Z gatunkiem czy bez… O twórczości Mirona Białoszewskiego. Zielona Góra: WydawnictwoWyższej Szkoły Pedagogicznej, 1997.
21.Tuszyńska, Justyna. „Dźwięki natury a sztuka dźwięku. O rozumieniu reprezentacji w fonografii”. Teksty Drugie 5 (2015): 58–70.