Analiza i Egzystencja


ISSN: 1734-9923     eISSN: 2300-7621    OAI    DOI: 10.18276/aie.2023.62-08
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  ERIH PLUS  DOAJ

Issue archive / 62 (2023)
Transgression of the Self – the Total Act in Jerzy Grotowski’s Laboratory Theater and Jungian archetype experience

Authors: Patrycja Neumann ORCID
Uniwersytet Wrocławski
Keywords: archetype Self Grotowski Jung psychoanalysis
Data publikacji całości:2023
Page range:16 (147-162)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstract

This article is devoted to one of the most important discoveries of Jerzy Grotowski, the total act, a specific kind of action and experience. It was created as part of theatrical practice, but apart from the function related to the dramaturgy of performances, it had a higher purpose, associated with the search for the essence of humanity and sources of experience of reality. Jerzy Grotowski sought to transform actors and observers, open them to what is authentic, alive and present. This achievement was a kind of experience in which the sacrum and the profanum are overcome. The total act allowed "to become watched” and, paradoxically, allowed to participate in the duality of passive action, in which man becomes an observer and agent at the same time. My goal is to describe the role of the principle of coexistence of opposites in the work of J. Grotowski. I am describing the total act as an opportunity to reach an experience of reality in which the mind and the body merge with each other. Man as a psychophysical unity precedes all differences in this archetypal experience, he is able to reach the very center of his own self, that which Jung called Selbst.
Download file

Article file

Bibliography

1.Barentsen (2015), Silent Partnerships: Schelling, Jung, And The Romantic Metasubject, Symposium 19 (1), 67-79. https://doi.org/10.5840/symposium20151916
2.Brach-Czaina (1980), Proces indywiduacji w wersji Grotowskiego, Dialog: miesięcznik Związku Literatów Polskich 25 (4), 80-93.
3.Brooke (2015), Jung and Phenomenology, London & New York: Routledge, Tylor & Francis Group.
4.Czerwiński (2019), Obraz i metaforyka doświadczenia wewnętrznego oraz przemiany: od Ciorana po Grotowskiego, Kultura, Historia, Globalizacja 25, 29-38.
5.Fershtman (2021), The Mystical Exodus in Jungian Perspective, London & New York: Routledge, Tylor & Francis Group.
6.Flaszen (2006), „Dziady”, „Kordian”, „Akropolis” w Teatrze 13 Rzędów. W: Ziółkowski, Degler (red.), Misterium zgrozy i urzeczenia. Przedstawienia Jerzego Grotowskiego i Teatru Laboratorium (s. 53-70). Wrocław: Wydawnictwo Instytut im, Jerzego Grotowskiego.
7.Fordham (2018), Analytical Psychology: A Modern Science, London & New York: , Routledge, Tylor & Francis Group.
8.Grotowski (2012), Co było (Kolumbia – lato 1970 – Festiwal Ameryki Łacińskiej). W: Teksty zebrane Grotowski (s. 489-502). Warszawa-Wrocław: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Instytut Jerzego Grotowskiego, Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
9.Grotowski (2007), Ku teatrowi ubogiemu, (red.) E. Barba, Wrocław: Instytut im. J. Grotowskiego.
10.Grotowski (2012), Możliwość Teatru. W: Teksty zebrane Grotowski (s. 209-239). Warszawa-Wrocław: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Instytut Jerzego Grotowskiego, Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
11.Grotowski (2012), Nie był cały sobą, W: Teksty zebrane Grotowski (s. 292-299). Warszawa-Wrocław: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Instytut Jerzego Grotowskiego, Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
12.Grotowski (2012), Takim, jakim się jest, całym, W: Teksty zebrane Grotowski (s. 502-510). Warszawa-Wrocław: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Instytut Jerzego Grotowskiego, Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
13.Grotowski (2002), Towards a poor theatre, (red.) E. Barba, New York: Routledge.
14.Hoeller (2022), Gnoza Junga i Siedem nauk dla zmarłych, Warszawa: Okultura.
15.Jung (1993), Archetypy i symbole, Warszawa: Czytelnik.
16.Jung (1979), Civilization on Transition, New York: Princeton University Press.
17.Jung (1919), Czerwona Księga, Kraków: Vis-a-Vis Etiuda.
18.Jung (2011), Dynamika nieświadomości, Warszawa: KR, 2011.
19.Jung (2014), Symbols of Transformation: An Analysis of the Prelude to a Case of Schizophrenia, New York: Princeton University Press.
20.Jung (1959), Aion. Researches into the Phenomenology Of The Self, New York: Pantheon Books.
21.Jung (1970), Mysterium Coniunctionis: An Inquiry Into the Separation and Synthesis of Psychicoppositesin Alchemy, New York: Princeton University Press.
22.Jung (1993), Wspomnienia, sny, myśli, Warszawa: Wrota, KR.
23.Jung (2007), Życie symboliczne, Warszawa: KR.
24.Kajzar (2006), O cudach teatru Grotowskiego. W: Ziółkowski, Degler (red.), Misterium zgrozy i urzeczenia. Przedstawienia Jerzego Grotowskiego i Teatru Laboratorium (s. 250-257). Wrocław: Wydawnictwo Instytut im, Jerzego Grotowskiego.
25.Kłossowicz (2006), Podróż do źródeł teatru. W: Ziółkowski, Degler (red.), Misterium zgrozy i urzeczenia. Przedstawienia Jerzego Grotowskiego i Teatru Laboratorium (s. 238-250). Wrocław: Wydawnictwo Instytut im, Jerzego Grotowskiego.
26.Kolak (2016), Rytuał bez boga, misterium bez kultu – o mitach chrześcijańskich w Teatrze Laboratorium Jerzego Grotowskiego. W: Karkowska, Grabowski, Żukowska (red.), Trwała obecność mitu w literaturze i kulturze, edited by Marzena Karwowska, Mateusz Grabowski, Kamila Żukowska (s. 173-183), Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
27.Kolankiewicz (2006), Aktorstwo w teatrze Grotowskiego. W: Ziółkowski, Degler (red.), Misterium zgrozy i urzeczenia. Przedstawienia Jerzego Grotowskiego i Teatru Laboratorium (s. 273-290). Wrocław: Wydawnictwo Instytut im, Jerzego Grotowskiego.
28.Kolankiewicz (2012), Ars magna Grotowskiego, 2012, Accesed 16.11. 2022, 20:36, http://www.grotowski.net/encyklopedia/grotowski-jerzy.
29.Kornaś (2006), Aktor „ogołocony”: „Książę Niezłomny” Teatru Laboratorium. W: Ziółkowski, Degler (red.), Misterium zgrozy i urzeczenia. Przedstawienia Jerzego Grotowskiego i Teatru Laboratorium (s. 417-444). Wrocław: Wydawnictwo Instytut im, Jerzego Grotowskiego.
30.Kuźmicki (2008), Symbolika jaźni, Warszawa: Eneteia.
31.Osiński (2006), „Akropolis” w Teatrze Laboratorium. W: Ziółkowski, Degler (red.), Misterium zgrozy i urzeczenia. Przedstawienia Jerzego Grotowskiego i Teatru Laboratorium (s. 300-335). Wrocław: Wydawnictwo Instytut im, Jerzego Grotowskiego.
32.Osiński (1989), Grotowski i jego Laboratorium, Warszawa: PIW.
33.Otto (2004), The Myth of the Birth of the Hero: A Psychological Exploration of Myth, New York: Princeton University.
34.Pajor (2004), Psychologia archetypów Junga, Warszawa: Eneteia, 2004.
35.Prokopiuk (1993), Jung, czyli gnoza XX wieku, W: C. G. Jung, Archetypy i symbole, Warszawa: Czytelnik.
36.Ribi (1993), The Search for Roots. C.G. Jung and the Tradition of Gnosis, Los Angeles & Salt Lake City: Gnosis Archieve Books.
37.Rosińska (1982), Jung, Warszawa: Wiedza Powszechna.
38.Von Franz (2021), Baśń o uwolnieniu kobiecości, Warszawa: Evviva L’arte.
39.Voss (2009), A Methodology of the Imagination, Eye of the Heart. A Journal of Traditional Wisdom 3, 37-53.
40.Wójtowicz (2006), Proszę pana, czy ten teatr jest jeszcze teatrem? „Tragiczne dzieje doktora Fausta według Christophera Marlowe’a”. W: Ziółkowski,
41.Degler (red.), Misterium zgrozy i urzeczenia. Przedstawienia Jerzego Grotowskiego i Teatru Laboratorium (s. 335-358). Wrocław: Wydawnictwo Instytut im, Jerzego Grotowskiego.