Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

ISSN: 1230-0780     eISSN: 2719-4337    OAI    DOI: 10.18276/skk.2015.22-05
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  CEEOL  ERIH PLUS

Lista wydań / nr 22 2015
L’amministratore disonesto (Luca 16,1-9). Ma davvero?
(Nieuczciwy rządca (Łk 16,1-9). Czy na pewno?)

Autorzy: Mariusz Rosik
Uniwersytet Wrocławski; Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Słowa kluczowe: Ewangelia wg św. Łukasza przypowieść nieuczciwy rządca bogactwo
Data publikacji całości:2015
Liczba stron:8 (83-90)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Trudność przypowieści o nieuczciwym zarządcy (Łk 16,1-9) polega na tym, że czytelnik odnosi wrażenie, iż Jezus pochwala nieuczciwość. Próby rozwiązania tej trudności winny iść w dwóch kierunkach. Po pierwsze można zatrzymać się jedynie na zasadzie analogii: jak synowie tego świata czynią wszystko (nawet nieuczciwie), by osiągnąć wyznaczony cel, tak synowie światłości winni czynić wszystko (w granicach uczciwości), aby osiągnąć królestwo Boże. Jezus pochwalałby więc nie tyle nieuczciwość, co spryt i pomysłowość w dążeniu do celu. Wierzący również winni kierować się sprytem i pomysłowością, lecz trzymać się przy tym norm moralnych. Rozwiązanie drugie odwołuje się do ekonomicznych zwyczajów Izraela czasów Jezusa. Otóż zarządca dóbr swego pana nie otrzymywał za swą pracę zapłatypieniężnej, lecz przyjmował prowizję z pożyczanych towarów. Jeśli ktoś pożyczał pięćdziesiąt beczek oliwy, musiał oddać sto, przy czym część (lub cała) nadwyżki stanowiła zapłatę dla zarządcy. Jeśli ktoś pożyczał osiemdziesiąt korcy pszenicy, musiał oddać sto, przy czym część (lub całość) nadwyżki była zapłatą dla zarządcy. W ten sposób zarządca rezygnował ze swojej własności, aby pozyskać sobie życzliwość ludzi i znaleźć u nich pomoc, gdy zostanie zwolniony ze swej posady.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Frier B.F., Interest and Usury in the Greco-Roman Period, The Anchor Bible Dictionary, III, red. D.N. Freedmann, New York – London – Toronto – Sydney – Auckland 1992, p. 423-424.
2.Green J.B., The Gospel of Luke, The New International Commentary on The New Testament, Grand Rapids – Cambridge 1997.
3.Jankowski A., Królestwo Boże w przypowieściach, Niepokalanów 1992.
4.Jeremias J., Die Gleichnisse Jesu, Göttingen 1965.
5.Kaiser W.C. Jr, Davids P.H., Bruce F.F., Brauch M.T., Trudne fragmenty Biblii, trad. L. Bigaj, T. Fortuna, G. Grygiel, Warszawa 2011.
6.Kambah E., Die Parabel vom ungerechten Verwalter (Lk 16, 1ff) im Rahmen der Knechtsgleichnisse, Köln 1963.
7.Kloppenberg J.S., The Dishonoured Master (Luke 16: 1-8a), “Biblica” 70(1989), p. 474-494.
8.Kremmer A., Le parabole di Gesù. Come leggerle, come comprenderle, trad. P. Giombini, Brescia 1990.
9.Pronzato A., Przypowieści Jezusa. „Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu zostanie otworzone”, II, trad. J. Merecki, Kraków 2004.
10.Roloff J., Mammon, in: Das Grosse Lexikon zur Bibel. Altes und Neues Testament, trad. K. Koch, E. Otto, J. Roloff, H. Schmoldt, Wien 2004, p. 322.
11.Rossé G., Il Vangelo di Luca. Commento esegetico e teologico, Roma 2006.
12.Rossé G., Vangelo secondo Luca, Commenti spirituali del Nuovo Testamento, Roma 2007.
13.Ryle J.C., Rozmyślania nad Ew. Łukasza, II, trad. N. Modnicka, Włocławek 2003.
14.Sabourin L., Il Vangelo di Luca. Introduzione e commento, trad. C. Giachino, P. Sabia, S. Sancio, Casale Monferrato – Roma 1989.
15.Salvoni F., L’economo falsario (Lc 16,8-9), RicBiblRel 4(1969), p. 207-216.
16.Spinetoli O. da, Luca. Il Vangelo dei poveri, Assisi 1986.
17.Stock K., Gesù – la bontà di Dio. Il messaggio di Luca, Roma 1991.
18.Topel L.J., On the Injustice of the Unjust Steward, CBQ 37(1975), p. 216-227.
19.Wojciechowski M., Przypowieści dla nas, Częstochowa 2006.
20.LaVerdiere E., Luke, New Testament Message 5, Collegeville 1990.
21.Vigini G., Vangeli e Atti degli Apostoli: il Nuovo Testamento, Milano 1998.