Studia i Prace WNEiZ US

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia i Prace WNEiZ


ISSN: 2450-7733     eISSN: 2300-4096    OAI    DOI: 10.18276/sip.2018.52/2-39
CC BY-SA   Open Access 

Lista wydań / nr 52/2 2018
Budowanie zespołu z wykorzystaniem metod kreatywnego rozwiązywania problemów

Autorzy: Barbara Wasilewska
Politechnika Opolska
Słowa kluczowe: zespół metody kreatywnego rozwiązywania problemów innowacje
Data publikacji całości:2018
Liczba stron:11 (507-517)
Klasyfikacja JEL: L21 M53 O31
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Coraz więcej przedsiębiorstw przykłada wagę do zespołowego rozwiązywanie problemów, co sprawia, że tradycyjny sposób budowania zespołu wydaje się już niewystarczający. W związku z tym poszukuje się innych, niestandardowych podejść. Celem przeprowadzonych badań było uskutecznienie działań zespołu za pomocą twórczych metod pracy. Zastosowana metodyka badań do realizacji zadania to wykorzystanie modelu grupy innowacyjnej według Westa, dobór metod kreatywnego rozwiązywania problemów wspartych dostępnymi metodami jakościowymi. Do osiągniętych rezultatów należą: możliwość oceny skuteczności zastosowanych metod, usprawnienie funkcjonowania zespołu oraz wzrost liczby powstałych pomysłów w grupie. W rezultacie należy wywnioskować, że etapy budowania zespołu można zaplanować we właściwy sposób z wykorzystaniem adekwatnych metod.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Antoszkiewicz, J. (2008). Innowacje w firmie. Warszawa: Poltext.
2.De Bono, E. (2010). Dziecko w szkole kreatywnego myślenia. Gliwice: Helion.
3.Cooley, E. (1994). Training an Interdisciplinary Team in Communication and Decision-Making Skills. Small Group Research, 25 (1), 5–25.
4.Dobrołowicz, W. (1993). Psychologia twórczości technicznej. Warszawa: WNT.
5.Głowicki, P., Łasiński, G. (2013). Model oceny form pracy grupowej w przedsiębiorstwach. Studia Ekonomiczne, 161, 44–52.
6.Hudson, M., Smart, A., Bourne, M. (2001). Theory and Practice in SME Performance Measurement System. International Journal of Operations & Production Management, 21 (8), 1096–1115.
7.Nęcka, E. (1994). TRoP… Twórcze Rozwiązywanie Problemów. Kraków: Impuls.
8.Nęcka, E. (1995). Proces twórczy i jego ograniczenia. Kraków: Impuls.
9.Nęcka, E. (2005). Trening twórczości. Gdańsk: GWP.
10.Nęcka, E., Brocławik, K. (1984). O możliwościach wykorzystania synektyki w procesie rozwiązywania zadań wynalazczych. W: A. Góralski (red.), Zadania. Metoda. Rozwiązanie. Techniki twórczego myślenia. Zbiór 5 (s. 124–165). Warszawa: WNT.
11.Sikorski, C. (2006). Relacje komunikacyjne. W: W. Błaszczyk (red.), Metody organizacji i zarządzania. Kształtowanie relacji organizacyjnych (s. 69–76). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
12.Szmidt, K. (2008). Trening kreatywności. Gliwice: Helion.
13.Tomczak-Horyń, K., Knosala, R. (2014). Dobór kryteriów do oceny kreatywności pracowników produkcyjnych. W: R. Knosala (red.), Innowacje w zarządzaniu i inżynierii produkcji (s. 203–211). Opole: Oficyna Wydawnicza Polskiego Towarzystwa Zarządzania Produkcją.
14.Wasilewska, B., Knosala, R. (2014). Methods for Stimulating Creativity in Production Engineering. Management and Production Engineering Review, 5 (4), 76–84.
15.West, M.A. (2000). Rozwijanie kreatywności wewnątrz organizacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
16.Zalewska, M. (2006). Komunikowanie się jako podstawa relacji społecznych. W: W. Błaszczyk (red.), Metody organizacji i zarządzania. Kształtowanie relacji organizacyjnych (s. 156–172). Warszawa: PWN.