1. | Brzeski, W., Kirejczyk, K., Kozłowski, E. (2015). Budownictwo senioralne w Polsce. Perspektywy rozwoju. Warszawa: Raport Reas. |
2. | Dragan, A. (2011). Starzenie się społeczeństwa polskiego i jego skutki. Warszawa: Biuro Analiz i Dokumentacji. Kancelaria Senatu. |
3. | Garniss, G. (2013). Czynniki kształtujące popyt na mieszkania dla seniorów. Property Journal, 12 (1). Pobrane z: www.wgn.pl (20.05.2016). |
4. | GUS (2014). Prognoza demograficzna na lata 2014–2040. Warszawa. |
5. | Kijak, R.J., Szarota, Z. (2013). Starość między diagnozą a działaniem. Warszawa: Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich. |
6. | Labus, A.M. (2015). Domy międzypokoleniowe odpowiedzią na starzenie się społeczeństwa w XXI wieku. Acta Universitatis Lodziensis Folia Oeconomica, 4 (315), 71–90. |
7. | Millenium Inwestycje. Pobrane z: http://www.bazantowo.pl (18.05.2016). |
8. | STA Deweloper. Pobrane z: http://www.stadeweloper.pl (18.05.2016). |
9. | Szukalski, P. (2000). Polscy seniorzy w przyszłości. W: A. Karpiński, A. Rajkiewicz (red.), Polska w obliczu starzenia się społeczeństwa. Diagnoza i program działania (s. 32–59). Warszawa: Komitet „Prognoza Polska 2000 Plus” przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk. |
10. | Szyszka, M. (2013). Rodzina mało- czy wielodzietna? O przemianach modelu rodziny w Polsce. W: M. Szyszka (red.), Rodzina polska. Wybrane aspekty funkcjonowania (s. 13–30). Lublin: Instytut Sądecko-Lubelski. |
11. | Tota, P. (2015). Amerykański sen – tendencje rozwoju budownictwa mieszkaniowego dedykowanego seniorom w Polsce. Pobrane z: http://forumprzestrzeniemiejskie.pl (6.05.2016). |
12. | WHO (2002). Active Ageing a Policy Framework. Madrid. Pobrane z: http://www.who.un.org.pl (6.05.2016). |