Studia i Prace WNEiZ US

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia i Prace WNEiZ

ISSN: 2450-7733     eISSN: 2300-4096    OAI    DOI: 10.18276/sip.2016.46/2-29
CC BY-SA   Open Access   CEEOL

Lista wydań / nr 46/2 2016
KAZIMIERZA GÓRKI NIEDŹWIEDŹ BRUNATNY, CZYLI RZECZ O TERMINOLOGII ROZWOJU TRWAŁEGO

Autorzy: Marcin Łuszczyk
Politechnika Opolska
Słowa kluczowe: rozwój trwały rozwój zrównoważony rozwój sustensywny ekorozwój
Data publikacji całości:2016
Liczba stron:14 (345-358)
Klasyfikacja JEL: A20 Q01
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

W artykule opisana została dyskusja na temat nazewnictwa idei sustainable development, jaka toczy się w Polsce. Brak konsensusu w sprawie daje pretekst niektórym sceptykom do uznania nowego modelu rozwoju za koncepcję mętną, niekonkretną, wyłącznie postulatywną i nienaukową. Uważne zapoznanie się z zasadami gramatyki i znaczeniem zwrotów wyrazowych wykorzystywanych do określenia polskiego odpowiednika sustainable development pozwala stwierdzić, że najlepszym określeniem jest termin rozwój trwały.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Bańko, M. (2016). Szyk przymiotników. Pobrane z: http://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/szykprzymiotnikow;12630.html (28.06.2016)
2.Borys, T. (red.) (2003). Zarządzanie zrównoważonym rozwojem. Agenda 21 w Polsce – 10 lat po Rio. Białystok: Wydawnictwo Ekonomia i Środowisko.
3.Borys, T. (2005a). Wąskie i szerokie interpretacje zrównoważonego rozwoju oraz konsekwencje wyboru. W: A. Papuziński (red.), Zrównoważony rozwój. Od utopii do praw człowieka, Bydgoszcz: Oficyna Wydawnicza Branta.
4.Borys, T. (2005b). Zrównoważony rozwój jako przedmiot pomiaru wskaźnikowego. W: T. Borys (red.), Wskaźniki zrównoważonego rozwoju. Warszawa–Białystok: Wydawnictwo Ekonomia i Środowisko.
5.Borys, T. (red.) (2010). Edukacja dla zrównoważonego rozwoju. Białystok–Wrocław: Wydawnictwo Ekonomia i Środowisko.
6.Borys, T. (2011). Zrównoważony rozwój – jak rozpoznać ład zintegrowany. Problemy Ekorozwoju, 2.
7.Borys, T., Czaja, S. (2009). Badania nad zrównoważonym rozwojem w polskich ośrodkach naukowych, W: D. Kiełczewski (red.), Od koncepcji ekorozwoju do ekonomii zrównoważonego rozwoju. Białystok: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Białymstoku.
8.Czaja, S. (2011). Nowe kategorie ekonomiczne w teorii zrównoważonego i trwałego rozwoju, W: B. Poskrobko (red.), Teoretyczne aspekty ekonomii zrównoważonego rozwoju, Białystok: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Ekonomicznej.
9.Brundtland, G.H. (1987). Report of the World Commission on Environment and Development: Our Common Future, United Nations, A/42/427.
10.Famielec, J. (2014). Rozwój zrównoważony a ordoliberalna koncepcja ładu gospodarczego. W: P. Pysz, A. Grabska, M. Moszyński (red.), Ład gospodarczy a współczesna ekonomia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
11.Fiedor, B. (2014). Ekologiczny wymiar trwałego rozwoju a koncepcja społecznej gospodarki rynkowej, W: P. Pysz, A. Grabska, M. Moszyński (red.), Ład gospodarczy a współczesna ekonomia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
12.Fiedor, B. (1993). Koncepcja „stałego rozwoju”, Biblioteczka Ekonomia i Środowisko, 9.
13.Fiedor, B. (1993). Słowo wstępne, Biblioteczka Ekonomia i Środowisko, 9.
14.Górka, K. (2010a). Kontrowersje terminologiczne w zakresie ekonomiki ochrony środowiska i ekonomii ekologicznej. Ekonomia i Środowisko, 2 (38).
15.Górka, K. (2010b). Kwestie terminologiczne w ewolucji polityki ekologicznej, W: J. Famielec, M. Kożuch (red.), Rozwój polityki ekologicznej w Unii Europejskiej i w Polsce. Kraków: Fundacja Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.
16.Górka, K. (2010c). Uwagi recenzenta. W: B. Poskrobko (red.), Ekonomia zrównoważonego rozwoju. Materiały do studiowania. Białystok: Wyższa Szkoła Ekonomiczna.
17.Górka, K. (2016). Tendencje rozwoju mezoekonomii w Polsce w wyniku zmian ustrojowych i zmian cywilizacyjnych. Referat na IX Kongres Ekonomistów Polskich pt. Ekonomia dla przyszłości. Odkrywać naturę i przyczyny zjawisk gospodarczych. Warszawa 28–29.11.2013 roku, Pobrane z: http://www.kongres.pte.pl/kongres/do-pobrania.html (28.06.2016).
18.Gudowski, J. (2009). Profesor Ignacy Sachs jako prekursor koncepcji zrównoważonego rozwoju. W: D. Kiełczewski (red.), Od koncepcji ekorozwoju do ekonomii zrównoważonego rozwoju. Białystok: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Białymstoku.
19.Harborth, H.J. (1989). Dauerhafte Entwicklung – Zur Entstehung eines neuen ökologischen Konzepts. Berlin: Wissenschaftszentrum Berlin für Sozialforschung.
20.Indikatoren für eine zukunftsfähige Entwicklung Hamburgs (1999). Hamburg: Zukunftsrat Hamburg.
21.Janikowski, R. (2006). Zrównoważony rozwój jako przedmiot kształcenia ogólnego, W: T. Borys (red.), Edukacja dla zrównoważonego rozwoju. Jelenia Góra–Białystok: Wydawnictwo Ekonomia i Środowisko.
22.Janikowski, R. (2009). Rozwój w późnej nowoczesności. Problemy Ekorozwoju, 1.
23.Janikowski, R. (2014). Planowanie przestrzenne jako instrument rozwoju sustensywnego. Biuletyn KPZK PAN, 254.
24.Jankowska-Kłapkowska A. (1997). Założenia scenariuszy ekologicznie zrównoważonego rozwoju gospodarki krajowej. Biblioteka Ekonomia i Środowisko, 22.
25.Jeżowski, P. (2012). Rozwój zrównoważony i jego nowe wyzwania. Kwartalnik Kolegium Ekonomiczno-Społecznego Studia i Prace, 2.
26.Kistowski, M. (2009). Koncepcja ekorozwoju profesora Stefana Kozłowskiego. W: D. Kiełczewski (red.), Od koncepcji ekorozwoju do ekonomii zrównoważonego rozwoju. Białystok: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Białymstoku.
27.Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., Dz.U. 1997, nr 78, poz. 483.
28.Kozłowski, S. (1985). Ekorozwój. Człowiek a Światopogląd, 5 (232).
29.Kozłowski, S. (1989). Koncepcja ekorozwoju w warunkach Polski. Nauka Polska, 6.
30.Kozłowski, S. (1994). Droga do ekorozwoju. Warszawa: PWN.
31.Kozłowski, S. (1996). Czy transformacja polskiej gospodarki zmierza w kierunku rozwoju zrównoważonego, W: Mechanizmy i uwarunkowania ekorozwoju, I. Białystok: Wydawnictwo KEiZOŚ Politechniki Białostockiej.
32.Kozłowski, S. (1997). W drodze do ekorozwoju. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
33.Malik, K. (2004). Efektywność zrównoważonego i trwałego rozwoju w wymiarze lokalnym i regionalnym. Opole: Politechnika Opolska.
34.Müldner-Nieckowski, P. (2016). Repliki, czyli odpowiedzi. Pobrane z: http://www.lpj.pl/index.php?op=31&id=13 (28.06.2016).
35.Papuziński, A. (2013). Aksjologia zrównoważonego rozwoju: próba typologizacji. Problemy Ekorozwoju, 1.
36.Pawłowski, A. (2008). Rozwój zrównoważony – idea, filozofia, praktyka. Monografie, 51. Lublin: Komitet Inżynierii Środowiska PAN.
37.Piontek, B. (2002). Koncepcja rozwoju zrównoważonego i trwałego Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
38.Poskrobko, B. (1989). Ekorozwój jako podstawa aplikacyjnych założeń polityki ekologicznej. W: K. Górka, B. Poskrobko, W. Radecki, Ochrona środowiska. Problemy społeczne, ekonomiczne i prawne. Warszawa: PWE.
39.Poskrobko, B. (1997). Teoretyczne aspekty ekorozwoju. Ekonomia i Środowisko, 1 (10).
40.Poskrobko B. (red.) (2011). Teoretyczne aspekty ekonomii zrównoważonego rozwoju. Białystok: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Białymstoku.
41.Poskrobko, B. (2013). Paradygmat zrównoważonego rozwoju jako wiodący kanon w badaniu nowych obszarów ekonomii. Ekonomia i Środowisko, 3 (46).
42.Sztumski, W. (2008). Refleksja na temat zrównoważonego rozwoju. (Czy zrównoważony rozwój jest fikcją, utopią, iluzją czy oszustwem?). Problemy Ekorozwoju, 2.
43.Śleszyński, J. (2011). Obrona syntetycznych wskaźników trwałego rozwoju. W: B. Poskrobko (red.), Ekonomia zrównoważonego rozwoju w świetle kanonów nauki. Białystok: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Białymstoku.
44.Review of the Areas: Environment and Development and Environmental Management (1978). Nairobi: United Nations Environment Programme.
45.Traktat o Unii Europejskiej, Dz.U. UE 2010, C83.
46.Umweltgutachten 1994 (1994). Für eine dauerhaft-umweltgerechte Entwicklung. Stuttgart: Verlag Metzler-Poeschel.
47.Umweltgutachten 1996 (1996). Zur Umsetzung einer dauerhaft-umweltgerechten Entwicklung. Stuttgart: Verlag Metzler-Poeschel.
48.Zacher, L.W. (2008). Trwały rozwój – utopia czy realna możliwość? Problemy Ekorozwoju, 2.
49.Żylicz, T. (2001). Trwały rozwój jako podstawa polskiej polityki ekologicznej. Ekonomia i Środowisko, 1 (18).
50.Żylicz, T. (2002). Rola nauki w polityce trwałego rozwoju. Ekonomia i Środowisko, 2 (22).
51.Żylicz, T. (2014). Cena przyrody. Białystok: Wydawnictwo Ekonomia i Środowisko.