Studia i Prace WNEiZ US

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia i Prace WNEiZ

ISSN: 2450-7733     eISSN: 2300-4096    OAI    DOI: 10.18276/sip.2016.46/2-02
CC BY-SA   Open Access   CEEOL

Lista wydań / nr 46/2 2016
PUBLICZNOPRAWNY MODEL OCHRONY KONKURENCJI W POLSCE

Autorzy: Magdalena Dąbrowska
Uniwersytet Warszawski
Słowa kluczowe: model ochrony konkurencji publicznoprawna ochrona konkurencji organy antymonopolowe w krajach UE
Data publikacji całości:2016
Liczba stron:12 (21-32)
Klasyfikacja JEL: K20 K21
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Celem artykułu jest opis przyjmowanych w Polsce rozwiązań w zakresie ochrony konkurencji w ujęciu historycznym. Artykuł prezentuje ewolucję modelu publicznoprawnej ochrony konkurencji przeprowadzoną na podstawie analizy literatury przedmiotu i dokumentów źródłowych. Z wykorzystaniem metody deskryptywnej opisuje pozycję ustrojową organu antymonopolowego w obowiązującym obecnie modelu, jak również pokrótce niektóre jego kompetencje.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Bernatt, M., Jurkowska-Gomułka, A., Skoczny T. (2014). Podstawy i zakres publicznoprawnej ochrony konkurencji. W: M. Kępiński (red.), System Prawa Prywatnego. Tom 15. Prawo konkurencji, (s. 4 i nast.). Warszawa: C.H. Beck/Instytut Nauk Prawnych PAN.
2.Błachucki, M. (2012). System postępowania antymonopolowego w sprawach kontroli koncentracji przedsiębiorców, Warszawa: wyd. Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
3.Borkowski, J. (2011). Postępowanie przez Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Studia Prawa Prywatnego, 3–4, 4–38.
4.Gronowski, S., Wojtaszek-Mik, E. (1998). Ustawa antymonopolowa. Orzecznictwo. Piśmiennictwo Przepisy. Warszawa.
5.Kabacińska, N. (2012). Prawo ochrony konkurencji, dodatek specjalny do Edukacji Prawniczej, 11, 112–118.
6.Kosikowski, C. (2010). Publiczne prawo gospodarcze Polski i Unii Europejskiej. Warszawa, wyd. 4.
7.Krasnodębska-Tomkiel, M. (2015). Konwergencja systemów ochrony konkurencji w Unii Europejskiej w zakresie przeciwdziałania praktykom ograniczającym konkurencję. Europejski Przegląd Sądowy, 7, 20–27.
8.Król-Bogomilska, M. (2009). Kierunki najnowszych zmian polskiego prawa antymonopolowego. Europejski Przegląd Sądowy, 6, 4–12.
9.Lewandowski, M. (2012). Sankcja nieważności w ustawie antymonopolowej – problematyka kompetencji organów w przedmiocie ustalania naruszenia zakazów antymonopolowych. Przegląd Prawa Handlowego, 2, 32–39.
10.Miąsik, D. (2013). Rozwój polskiego prawa konkurencji i prawa antymonopolowego. Studia Prawa Prywatnego, 1, 35–52.
11.Moszyńska, A. (2013). Instytucjonalne ramy ochrony konkurencji w Polsce – historia i współczesność. Ekonomia i Prawo, 2, 245–259. DOI: http://dx.doi.org/10.12775/EiP.2013.019.
12.Niziołek, M., Famirska, S. (2008). Procedura hybrydowa w sprawach ochrony konkurencji a ostateczność i wykonalność decyzji Prezesa UOKiK. Przegląd Prawa Handlowego, 4, 34–39.
13.Podrecki, P. (1994). Stosunek ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji do ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym. Przegląd Prawa Handlowego, 12, 20–28.
14.Powałowski, A., Koroluk, S., Mering, L. (2004). Prawo ochrony konkurencji, Warszawa.
15.Säcker, F.J. (2010). Prawo ochrony konkurencji oraz prawo zwalczania nieuczciwej konkurencji i ich stosunek do prawa cywilnego. Prace z Prawa Własności Intelektualnej, 110, 6 i nast.
16.Sieradzka, M. (2010). Dochodzenie roszczeń za naruszenie unijnych i krajowych reguł konkurencji. Przegląd Prawa Handlowego, 12, 47–55.
17.Sieradzka, M. (2015). Zmowy przetargowe w świetle prawa zamówień publicznych oraz prawa konkurencji. Warszawa: C.H. Beck.
18.Skoczny, T. (red.). (2009). Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów. Komentarz. Komentarz do art. 1. Warszawa: SIP Legalis.
19.Skoczny, T. (2010). Polskie prawo kontroli koncentracji – ewolucja, model, wybrane problemy. Europejski Przegląd Sądowy, 5, 15–21.
20.Skoczny, T. (2011). Instytucjonalne modele wdrażania reguł konkurencji na świecie – wnioski dla Polski. Ruch Prawniczy Ekonomiczny i Społeczny, 2, 77–98.
21.UOKiK (2016). Polityka ochrony konkurencji i konsumentów. Warszawa: Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Pobrane z: https://uokik.gov.pl/kompetencje_prezesa_uokik.php (21.04.2016).
22.Ustawa z dnia 13 lipca 1939 r. o porozumieniach kartelowych (Dz. U. nr 63, poz. 418).
23.Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (j.t. Dz. U. z 2005 r., nr 244, poz. 2080).
24.Ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (j.t. Dz. U. z 2003 r., nr 153, poz.1503).
25.Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (j.t. Dz. U z 2015 r., poz. 184).
26.Ustawa z dnia 28 stycznia 1987 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym w gospodarce narodowej (Dz. U. nr 3, poz. 18 z późn. zm.).
27.Ustawa z dnia 2 sierpnia 1926 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (j.t. Dz. U. z 1930 r., nr 56, poz. 467).
28.Ustawa z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów (j.t. Dz. U z 1999 r. nr 52, poz. 547).
29.Ustawa z dnia 28 marca 1933 r. o kartelach (Dz. U. nr 31, poz. 270).
30.Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (j.t. Dz. U. z 2016 r. poz. 543).
31.Warzybok, A. (2009). Instytucjonalne modele ochrony konkurencji w wybranych państwach europejskich na przykładzie Austrii, Belgii oraz Bułgarii, ZNEZ WSiZ nr 2, 36–57.
32.Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 12 czerwca 2002 r., OTK-A 2002 nr 4, poz. 42.
33.Zelek, A. (1999). Rewizja współczesnej polityki antymonopolowej – przegląd poglądów i systemów. Polityka Gospodarcza, 2, 5–24.