Abstrakt
W artykule podjęto próbę oceny stanu wybranych składników infrastruktury społecznej na obszarach wiejskich na podstawie wskaźników, opisujących stopień zadowolenia mieszkańców z jakości i dostępności usług przez nią świadczonych. Uzyskane wyniki pozwalają stwierdzić, że mieszkańcy wsi za najważniejszy uznali dostęp do usług systemu ochrony zdrowia, zaś stosunkowo nieduże znaczenie przywiązywali do świadczeń oferowanych przez infrastrukturę kultury. Jakość usług świadczonych zarówno przez system opieki zdrowotnej, jak i infrastrukturę kultury została oceniona głównie jako wystarczająca. Otrzymane wyniki nie dają jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy dostęp do usług infrastruktury zdrowia uległ w ostatnich dziesięciu latach poprawie czy pozostał bez zmian. Natomiast wskazują na pozytywne zmiany w dostępie do usług oferowanych przez infrastrukturę kultury.