Studia i Prace WNEiZ US

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia i Prace WNEiZ

ISSN: 2450-7733     eISSN: 2300-4096    OAI    DOI: 10.18276/sip.2016.44/1-10
CC BY-SA   Open Access   CEEOL

Lista wydań / nr 44/1 2016
KWANTYFIKACJA PRZESTRZENI PUBLICZNEJ NA PRZYKŁADZIE SANOKA

Autorzy: Bogusław Kaczmarczyk
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Sanoku

Łukasz Popławski
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie
Słowa kluczowe: rozwój lokalny przestrzeń publiczna samorząd
Data publikacji całości:2016
Liczba stron:14 (121-134)
Klasyfikacja JEL: H41
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

W artykule przedstawiono zagadnienie kwantyfikacji przestrzeni publicznej i opłaty za wykorzystanie przestrzeni publicznej na przykładzie Sanoka. Obecne problemy związane z przestrzennym rozmieszczeniem reklam są traktowane różnorako, najczęściej nierozpatrywane z punktu ładu przestrzennego. Ta kwestia będąca w zakresie zainteresowania ekonomii przestrzennej jest często pomijana. W opracowaniu udowodniono, że opłata za wykorzystanie przestrzeni publicznej jest zasadna i nie obciąża przedsiębiorców w znaczący sposób, natomiast może być istotnym wpływem do budżetu samorządu.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Becla, A., Czaja, S. (2004). Sposoby traktowania przestrzeni w teorii ekonomii. W: T. Łaguna (red.), Ekonomiczne aspekty gospodarki przestrzennej (s. 7–22). T. 1. Białystok: Ekonomia i Środowisko.
2.Borys, T. (red.). (2005). Wskaźniki zrównoważonego rozwoju. Warszawa–Białystok: Ekonomia i Środowisko.
3.Czekanowski, J. (1913). Zarys metod statystycznych. W zastosowaniach do antropologii. Warszawa.
4.Grabiński, T. (1994). Analiza stopnia informacyjności kostek danych. W: A. Zeliaś (red.), O związkach demografii, statystyki i ekonometrii. Księga jubileuszowa dla uczczenia 50-lecia pracy naukowo-dydaktycznej profesora Kazimierza Zająca (s. 68–84). Kraków: Wyd. AE w Krakowie.
5.Grabiński, T. (2003). Analiza taksonometryczna krajów Europy w ujęciu regionów. Kraków: Wyd. AE w Krakowie.
6.Filipiak B. (red.). (2009). Metodyka kompleksowej oceny gospodarki finansowej jednostki samorządu terytorialnego. Warszawa: Difin.
7.Filipiak, B. (2011). Finanse samorządowe. Nowe wyzwania bieżące i perspektywiczne. Warszawa: Difin.
8.http://esanok.pl/2014/projekt-budzetu-miasta-na-2015-rok-najwiecej-pochlonie-oswiataoraz-pomoc-spoleczna-mp002.html (27.11.2015).
9.http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19800030006 (27.11.2015).
10.Lubińska, T. (2010). Budżet a finanse publiczne. Warszawa: Difin.
11.Kleer, J. (2008). Sektor publiczny w warunkach współczesnych. OPTIMUM Studia Ekonomiczne, 4 (40), 34.
12.Kryk, B. (1999). Rola ekorozwoju w polityce ekologicznej i ekonomicznej państwa. W: S. Swadźba (red.), Systemy gospodarcze i ich ewolucja (s. 193–206). Katowice: Wyd. AE w Katowicach.
13.Kryk, B. (2004). Rachunek sozoekonomiczny działalności gospodarczej na przykładzie energetyki zawodowej regionu szczecińskiego. Szczecin: Wyd. US.
14.Meredyk, K. (2014). Ład gospodarczy jako kategoria ekonomiczna. W: P. Pysz, A. Grabska, M. Moszyński (red.), Spontaniczne i stanowione elementy ładu gospodarczego w procesie transformacji – dryf ładu czy jego doskonalenie? Warszawa: PTE.
15.Miłaszewicz, D. (2015). Propozycja oceny społecznej efektywności sektora publicznego na przykładzie UE. Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Wydziałowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, 209, 127–135.
16.Neyman, J. (1934). On the Two Different Aspects of the Representative Method: The Method of Stratified Sampling and the Method of Purposive Selection. Journal of the Royal Statistical Society, 97 (4), 558–625.
17.Owsiak, S. (2006). Finanse publiczne. Teoria i praktyka. Warszawa: PWN.
18.Popławski, Ł. (2009). Uwarunkowania ekorozwoju gmin wiejskich na obszarach chronionych województwa świętokrzyskiego. Warszawa: PWN.
19.Steczkowski, J. (1995). Metoda reprezentacyjna w badaniach zjawisk ekonomiczno-społecznych. Warszawa: PWN.
20.Szewczuk, A., Zioło, M. (2008). Zarys ekonomii sektora publicznego, Szczecin: Wyd. Naukowe US.
21.Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Dz.U. 2003, nr 80, poz. 717.
22.Wilkin, J. (2010). Dobra dostarczane przez rolnictwo w świetle teorii dóbr publicznych. W: J. Wilkin (red.), Wielofunkcyjność rolnictwa. Kierunki badań, podstawy metodologiczne i implikacje praktyczne (s. 42–47). Warszawa: IRWiR PAN.
23.Zasępa, R. (1972). Metoda reprezentacyjna. Warszawa: PWE.