Studia i Prace WNEiZ US

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia i Prace WNEiZ


ISSN: 2450-7733     eISSN: 2300-4096    OAI    DOI: 10.18276/sip.2016.45/2-21
CC BY-SA   Open Access   CEEOL

Lista wydań / nr 45/2 2016
DEKARBONIZACJA EUROPEjSKICH GOSPODAREK W UJĘCIU PRZESTRZENNYM

Autorzy: Ewa Jankowska
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Słowa kluczowe: modele panelowe dekarbonizacja rozwój regionów OZE
Data publikacji całości:2016
Liczba stron:14 (265-278)
Klasyfikacja JEL: C23 O44 Q20 Q40
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Dekarbonizacja w świetle polityki ochrony środowiska oznacza proces polegający na ograniczeniu, a docelowo zaprzestaniu emisji CO2 do atmosfery. Unia Europejska dąży do zmniejszenia emisji szkodliwych gazów cieplarnianych o 40% w 2030 roku, a w 2050 roku o 80–95% w porównaniu z rokiem 1990. Dla państw członkowskich, w których produkcja energii oparta jest w głównej mierze na węglu, może to oznaczać wyznaczenie całkowicie nowego modelu funkcjonowania rynku energii. Celem artykułu jest zidentyfikowanie doświadczeń i wyzwań w obszarze dekarbonizacji gospodarek, w szczególności wykorzystywania energii ze źródeł odnawialnych. Podstawą do prowadzenia naukowych analiz i interpretacji stały się wyniki badań empirycznych przeprowadzonych na podstawie zestawu danych panelowych w latach 2005–2012. Badanie oparto na wybranych wskaźnikach środowiskowych, PKB na osobę wyrażonym w parytecie siły nabywczej oraz udziale odnawialnych źródeł energii w strukturze energetycznej. W opracowaniu zwrócono również uwagę na zróżnicowanie przestrzenne produkcji energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Agras, J., Chapman, D. (1999). A Dynamic Approach to the Environmental Kuznets Curve Hypothesis. Ecological Economics, 28, 267–277.
2.Dańska-Borsiak, B. (2011). Dynamiczne modele panelowe w badaniach ekonomicznych. Łódź: Wyd. UŁ.
3.Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1386/2013/UE z 20.11.2013 w sprawie ogólnego unijnego programu działań w zakresie środowiska do 2020 r. „Dobra jakość życia z uwzględnieniem ograniczeń naszej planety”. Dz.U. L 354 z 28.12.2013.
4.Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z 23.04.2009 w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych.
5.Dinda, S. (2004). Environmental Kuznets Curve Hypothesis: A Survey. Ecological Economics, 49 (4), 431–455.
6.Europejski Urząd Statystyczny. Pobrane z: http://ec.europa.eu/eurostat, kod: tsdcc310,ten00076, ten00081 (11.08.2015).
7.Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno- Społecznego i Komitetu Regionów. Plan działania prowadzący do przejścia na konkurencyjną gospodarkę niskoemisyjną do 2050 r. Bruksela, dnia 8 marca 2011. KOM(2011)112.
8.Komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego. Mapa drogowa na rzecz energii odnawialnej – Energie odnawialne w XXI wieku: budowa bardziej zrównoważonej przyszłości. Bruksela, dnia 10 stycznia 2007. KOM(2007). Komisja Wspólnot Europejskich.
9.Kopczewska, K. (2007). Ekonometria i statystyka przestrzenna z wykorzystaniem programu R-CRAN. Warszawa: CeDeWu.
10.Kopczewska, K., Kopczewski, T., Wójcik, P. (2009). Metody ilościowe w R. Aplikacje ekonomiczne i finansowe. Warszawa: CeDeWu.
11.Kotyński, J. (2007). Energetyczna przyszłość Europy, za: A. Karpiński, Europa w perspektywie roku 2050. Warszawa: Komitet Prognoz „Polska 2000 Plus” przy Prezydium PAN.
12.Suchecki, B. (2012). Ekonometria przestrzenna II. Modele zaawansowane. Warszawa: C.H. Beck.