1. | Amabile, T. (1998). How to kill creativity. Harvard Business Review, 5 (76), 76–87. |
2. | Armstrong, M. (1997). Jak być lepszym menedżerem. Warszawa: Dom Wydawniczy ABC. |
3. | Bal-Woźniak, T. (2010). Warunki usprawnienia zarządzania innowacyjnością w kontekście współczesnych wyzwań. In: S. Lachiewicz, A. Zakrzewska-Bielawska (eds.), Zarządzanie wiedzą i innowacjami we współczesnych organizacjach (pp. 257–273). Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej. |
4. | de Bono, E. (2007). Umysł kreatywny. Warszawa: Wydawnictwo Studio Emka. |
5. | Jung, B. (2010). Kreatywne gospodarki i „kreatywna klasa”. Otoczenie mediów ery Web 2.0. In: B. Jung (ed.), Wokół mediów ery Web 2.0 (pp. 222–241). Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne. |
6. | Kaliszczak, L. (2013). Kreatywność i innowacyjność w kształtowaniu wartości rynkowej oraz przewagi konkurencyjnej przedsiębiorstw. Przedsiębiorstwo i Region, 5, 77–87. |
7. | Kwiatkowski, M., Symela, K. (2001). Standardy kwalifikacji zawodowych. Teoria, metodologia, projekty. Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych. |
8. | Rogozińska-Pawełczyk, A. (2006). Kompetencje w organizacji. Acta Universitatis Lodziendzis, Folia Oeconomica, 199, 99–120. |
9. | Stein, M.I. (1953). Creativity and culture. The Journal of Psychology, 36, 311–322. |
10. | Szara, K. (2014). Kreatywność a innowacyjność w działalności podkarpackich przedsiębiorców. Zeszyty Naukowe MWSE w Tarnowie, 1 (24), 201–210. |
11. | Szmidt, K.J. (2013). Trening kreatywności. Gliwice: Wydawnictwo HELION. |