Scriptor

Czasopismo studenckie

ISSN: 2956-6819    OAI
CC BY-SA   Open Access 

O czasopiśmie

Czasopismo naukowe studentów Instytutu Historycznego (dawniej: Instytut Historii, później: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych) wydawane jest od 2000 roku. Jego założycielami byli studenci historii (obecnie obaj profesorowie): Eryk Krasucki i Tomasz A. Sikorski.

W latach 2010-2016 ukazywało się pod tytułem "Scriptor Nowy" ( 5 numerów).

Ponieważ pismo jest platformą wypowiedzi dla wszystkich studentów, nie ma określonych ram tematycznych i cezur chronologicznych. Zapraszamy do publikowania przede wszystkim tekstów historycznych, ale także z innych dyscyplin i pograniczy historii (archeologia, stosunki międzynarodowe i dyplomacja, historia sztuki, wojskowości, socjologia, politologia).

 

Historia


O tym jak to się zaczęło…. Kilka słów Eryka Krasuckiego i Tomasza Sikorskiego.

 

Pierwszy „Scriptor” wziął się z długich i częstych rozmów, które toczyliśmy w akademiku przy ulicy Kordeckiego. Było to na czwartym roku naszych studiów, a więc w roku akademickim 1999/2000. Lubiliśmy dyskutować, ilość lektur, które wówczas pochłanialiśmy była ogromna, każdy z nas coś tam już napisał i opublikował; krótko mówiąc – historia naprawdę była naszą pasją. W pewnym momencie pomyśleliśmy sobie, że dobrze byłoby stworzyć pismo, które prezentowałoby pierwsze naukowe próby studentów historii (kierunku stosunki międzynarodowej jeszcze wówczas nie istniał).

Takiego wydawnictwa wcześniej w naszym instytucie nie było. Również w skali ogólnopolskiej był to pomysł raczej nowatorski. Kierownictwo instytutu podeszło do niego entuzjastycznie, ale pieniądze na druk wychodzić sobie musieliśmy sami. Zaczęły się mozolne procedury, składanie kolejnych podań, konieczność założenia koło naukowego (oczywiście fikcyjnego!), ale też powoli gromadziliśmy teksty do pierwszego numeru. W końcu znalazły się pieniądze, przygotowaliśmy skład książki, projekty okładki i pełni dumy zanieśliśmy to do drukarni. Tam z rozpaczy załamano ręce. Wszystko było tak nieprofesjonalnie przygotowane, że tylko uprzejmości pana drukarza zawdzięczamy to, że numer się ukazał.

Pierwszy „Scriptor” był dużym wydarzeniem, puchliśmy z dumy, mając jednocześnie świadomość, że nie uniknęliśmy wielu błędów. Bo wydawanie pisma to przede wszystkim wielka nauka, której nie ma końca i zawsze jest coś, co można poprawić. W sumie, udało nam się wspólnie zrobić cztery numery pisma. Przy trzech następnych ogromną pomoc otrzymaliśmy od dr. Wojciecha Lizaka, właściciela Antykwariatu Wu-eL, który sfinansował nam druk pisma. Właściwie rzecz ujmując to drukowaliśmy je sami na niezbyt nowoczesnym ryzografie w jednej z dużych informatycznych firm szczecińskich. Po skończeniu tej mozolnej pracy, każdą stronę trzeba było rozciąć, posegregować, dołożyć do każdego egzemplarza, rzecz całą powierzyć introligatorowi…ufff. Nasza determinacja była wielka.

Dzięki takim przygodom zachowaliśmy niezwykle miłe wspomnienia, również dlatego, że na łamach tych kilku numerów starego „Scriptora” znaleźć można naprawdę ciekawe nazwiska. Kilka osób, które dla nas pisały zrobiło później doktoraty, pracuje na uczelni lub w szkołach. W każdym razie, wciąż piszą, a więc okres studiów nie zakończył ich aktywnego kontaktu z historią. „Scriptor” był więc pewną namiastką autentycznego środowiska młodych ludzi, którym zależało, aby ze studiów wynieść coś więcej niż tylko kolejne zaliczenia i dyplom, mówiąc już górnolotnie, było to miejsce dla ludzi, którzy chcieli pozostawić po sobie jakiś ślad.

Później – w roku 2004 – ukazał się jeszcze jeden numer „Scriptora”, zredagowany przez Jakuba Wąsika, Agatę Broszczak, Magdalenę Semczyszyn i Pawła Knapa. I na tym się skończyło. Co jakiś czas docierały do nas wieści o kolejnych próbach reaktywacji pisma, ale zawsze kończyło się to na dobrych chęciach. Cieszymy się więc, że pismo wraca w nowej formule. Jest to dowód, że świadomość potrzeby popularyzacji pierwszych naukowych dokonań studentów naszego instytutu staje się znów czymś ważnym. Również na to, że zebrała się w końcu grupa ludzi, którzy mają w sobie tak dużo determinacji, żeby pewne sprawy doprowadzić do pomyślnego końca. A to już bardzo dużo.

Redakcji nowego „Scriptora” życzymy uporu, konsekwencji, wielu świetnych pomysłów, a nade wszystko dobrych autorów i tekstów, w których będą mogli wybierać i przebierać do woli.

***

Tekst powyższy powstał w 2010 roku, kiedy po 6 latach przerwy, dzięki determinacji grupy studentów, czasopismo zostało reaktywowane. Wówczas ukazało się kolejnych 5 numerów, tym razem pod nazwą "Scriptor Nowy".

Wśród zaangażowanych należy wymienić przede wszystkim Monikę Ogiewę (dzisiaj dr, pracownica Muzeum Archeologiczno-Historycznego w Stargardzie), a także Jarosława Bojara, Żanetę Flisak, Marcina Wasilewskiego, Aleksandrę Żelazo, Elizę Mazan, Michała Romańczuka, Katarzynę Wójcik, Barbarę Sztark, Martę Cichocką, Jarosława Gorącego, Jakuba Rutkowskiego, Filipa Przytulskiego, Barbarę M. Kownacką, Joannę Kustowską, Joannę Morawską, Pawła Petrusiewicza, Dorotę Kąkol, Michała Prusinowskiego i Macieja Frycza.

Opiekunami naukowymi byli kolejno prof. prof. Eryk Krasucki, Tomasz Sikorski, Anna Szczepańska-Dudziak i Rafał Simiński.

W 2021 roku nowy zespół Koła Naukowego Młodych Historyków postanowił reaktywować czasopismo, jednocześnie wracając do "starej" nazwy. Jego redaktor naczelną została studentka (wówczas) I roku historii Aleksandra Krzosek, a opiekunem naukowym prof. Radosław Skrycki.