1. | „3 wiersze A.A. Milne’a”. Przekrój 582 (1956): 9. |
2. | Adamczyk, Monika. „Czy Kubuś Puchatek to Winnie-the-Pooh? O potrzebie krytyki przekładu”. Akcent 4 (1982): 73–85. |
3. | -----. „Od tłumacza”. Alan Alexander Milne. Fredzia Phi-Phi. Tłum. Monika Adamczyk. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie. 5–7. |
4. | Adamczyk-Garbowska, Monika. Polskie tłumaczenia angielskiej literatury dziecięcej. Problemy krytyki przekładu. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988. |
5. | „Albo Fredzia Phi-Phi, albo Kubuś Puchatek. Z Moniką Adamczyk-Garbowską, tłumaczką, rozmawia Piotr Wasilewski”. Tak i Nie 9 (1988): 6. |
6. | Augustyniak, Anna. Irena Tuwim. Nie umarłam z miłości. Warszawa: Trzecia Strona, 2016. |
7. | Barańczak, Stanisław. „Rice pudding i kaszka manna. O tłumaczeniu poezji dla dzieci”. Tegoż. Ocalone w tłumaczeniu. Szkice o warsztacie tłumacza poezji z dodatkiem małej antologii przekładów-problemów. Wyd. 3 popr. i rozszerz. Kraków: Wydawnictwo a5, 2004. 65–75. |
8. | Bibliografia prac Ireny Tuwim. Oprac. Tadeusz Januszewski. http://tuwim.org/index.php?s=19 [dostęp: 15.03.2020]. |
9. | Brzozowski, Jerzy. „Strategie przekładu”. Tegoż. Stanąć po stronie tłumacza. Zarys poetyki opisowej przekładu. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2011. 47–64. |
10. | Carpenter, Humphrey. „A.A. Milne and Winnie-the-Pooh. Farewell to the Enchanted Places”. Humphrey Carpenter. Secret Gardens. A Study of the Golden Age of Children’s Literature. London–Sydney: Unwin Paperbacks, 1987. 188–209. |
11. | Co czytali sobie, kiedy byli mali?. Rozmawiali Ewa Świerżewska, Jarosław Mikołajewski. Warszawa: Egmont Polska – Agora, 2014. |
12. | „Do dzieci! Wiersze A.A. Milne’a”. Przekrój 51 [numer specjalny] (1975): 28. |
13. | Drozdowski, Bohdan. „Kubuś Puchatek i S-ka”. Wiadomości Kulturalne 47 (1997): 6–7. |
14. | Franaszek, Andrzej. „Kubuś”. Tegoż. Herbert. Biografia. T. 1. Niepokój. Kraków: Znak, 2018. 591–610. |
15. | Gralewicz-Wolny, Iwona. „Od Winifredy do Jakuba, czyli Puchatek była kobietą?”. Par coeur. Twórczość dla dzieci i młodzieży raz jeszcze. Red. Iwona Gralewicz-Wolny, Beata Mytych-Forajter. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2016. 227–240. |
16. | Haring-Smith, Tori. A.A. Milne. A Critical Bibliography. New York–London: Garland Publishing, 1982. |
17. | Herbert, Zbigniew. „A.A. Milne”. Twórczość 4 (1956): 202–204. |
18. | -----. „Niedźwiedzie”. Tegoż. Hermes, pies i gwiazda. Warszawa: Wydawnictwo Czytelnik, 1957. 136. |
19. | Jarniewicz, Jerzy. „Jak Kubuś Puchatek stracił dziecięctwo”. Tegoż. Gościnność słowa. Szkice o przekładzie literackim. Kraków: Znak, 2012. 225–231. |
20. | Kokot, Joanna. „O polskich tłumaczeniach Winnie-the-Pooh A.A. Milne’a”. Przekładając nieprzekładalne. Materiały z I Międzynarodowej Konferencji Translatorycznej Gdańsk–Elbląg. Red. Wojciech Kubiński, Ola Kubińska, Tadeusz Z. Wolański. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2000. 365–378. |
21. | Kozak, Jolanta. Przekład literacki jako metafora. Między logos a lexis. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. |
22. | Kuliczkowska, Krystyna. „Pośmiertny prezes klubu Pickwicka”. Nowe Książki 21 (1957): 1309. |
23. | Lem, Stanisław. „Lektury dzieciństwa”. Dekada Literacka 11–12 (1992): 11, 14. |
24. | Lipiński, Krzysztof. „Mit brzydkiego kaczątka / gorszości. Czy przekład może być lepszy od oryginału?”. Tegoż. Mity przekładoznawstwa. Kraków: Wydawnictwo EGIS, 2004. 60–77. |
25. | Melrose, A.R. Puchatkowa czytanka-przedspanka, w której A.R. Melrose z upodobaniem wielkim i radością zgromadził Ciekawe Anegdotki, Tajemnicze Karteczki, Co Nieco Wspomnień oraz Mnóstwo Wiadomości (i Długich Słów) o ukochanych bohaterach książek A.A. Milne’a i Ernesta H. Sheparda. Tłum. Ewelina Jagła. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 1997. |
26. | „Michał Rusinek: Disney skrzywdził Kubusia Puchatka. Nowa książka o przygodach najsłynniejszego misia na świecie”. Rozmowa Emilii Dłużewskiej z Michałem Rusinkiem. Wyborcza.pl. 13 kwietnia (2017). http://wyborcza.pl/7,75517,21634639,michal-rusinek-disney-skrzywdzil-kubusia-puchatka-nowa-ksiazka.html [dostęp: 15.03.2020]. |
27. | Milne, Alan Alexander. By Way of Introduction. London: Methuen & Co., 1929. |
28. | ------. Kubuś Puchatek. Tłum. Bohdan Drozdowski. Warszawa: Wydawnictwo Philip Wilson, 1994. |
29. | Miłosz, Czesław. „Krzyś”. Tegoż. Piesek przydrożny. Kraków: Znak, 2016. 226. |
30. | Nieposłuszna mama. FilmPolski.pl. Internetowa baza filmu polskiego. http://www.filmpolski.pl/fp/index.php?film=521093 [dostęp: 15.03.2020]. |
31. | Nieposłuszna mama. Polska Bibliografia Literacka [Spektakle fabularne TV]. http://pbl.ibl.poznan.pl/dostep/index.php?s=d_biezacy&f=zapisy&p_tytul=niepos%C5%82uszna+mama&submit.x=0&submit.y=0 [dostęp: 15.03.2020]. |
32. | Nowak, Andrzej. „Fredzia, której nie było, czyli Penelopa w pułapce”. Dekada Literacka 3 (1992): 12. |
33. | Poezja dla dzieci. Antologia form i tematów. Oprac. Ryszard Waksmund. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 1987. |
34. | Rajewska, Ewa. „»Zakorzenienie« przekładu a polskie tłumaczenia Winnie-the-Pooh Alexandra Alana Milne’a”. Przekład w historii literatury. Red. Piotr Fast, Katarzyna Żemła. Katowice: Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”, 2002. 59–71. |
35. | Rogoż, Michał. „Kubuś Puchatek jako bohater wielu pokoleń. Z dziejów recepcji arcydzieła Alana Aleksandra Milne’a na polskim rynku wydawniczym”. Młody odbiorca w kręgu lektur pożytecznych i szkodliwych. Red. Krystyna Heska-Kwaśniewicz przy współpracy Sylwii Gajownik. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2012. |
36. | Spyrka, Lucyna. „Przekład udomowiony – przekład wyobcowany”. Przekłady Literatur Słowiańskich 2 (2011): 251–265. |
37. | Staniuk, Jolanta. „Przekład zakorzeniony jako przejaw manipulizmu na podstawie odbioru Kubusia Puchatka i Fredzi Phi-Phi”. Między oryginałem a przekładem 1 (2019): 85–95. |
38. | Stiller, Robert. „Powrót do Carrolla”. Literatura na Świecie 5 (1973): 330–363. |
39. | Szymańska, Izabela. „Przekłady polemiczne w literaturze dziecięcej”. Rocznik Przekładoznawczy. Studia nad teorią, praktyką i dydaktyką przekładu 9 (2014): 193–208. |
40. | ------. „Serie translatorskie w polskich przekładach anglojęzycznej literatury dziecięcej. Obraz adresata jako motyw łączący serię”. 50 lat polskiej translatoryki. Red. Krzysztof Hejwowski, Anna Szczęsny, Urszula Topczewska. Warszawa: Uniwersytet Warszawski, 2009. 513–527. |
41. | Thwaite, Ann. A.A. Milne. Jego życie. Tłum. Małgorzata Glasenapp. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B., 2009. |
42. | Tuwim, Irena. „Sprawa adaptacji”. Nowa Kultura 26 (1952): 10. |
43. | Winiarska, Justyna. „Fredzia Phi-Phi czy Kubuś Puchatek?”. Język Polski 5 (2001): 334–338. |
44. | Woźniak, Monika. „Czym jest »poprawność polityczna« w przekładach literatury dziecięcej”. 50 lat polskiej translatoryki. Red. Krzysztof Hejwowski, Anna Szczęsny, Urszula Topczewska, Warszawa: Uniwersytet Warszawski, 2009. 505–512. |
45. | ------. „Puchata przepustka do sławy. Pochwała Ireny Tuwim”. Przekładaniec 26 (2012): 115–134. |
46. | Woźniakowski, Krzysztof. „Książka dla dzieci w ofercie wydawniczej środowiska polskich uchodźców na Węgrzech okresu II wojny światowej”. Annales Universitatis Pasedagogicae Cracoviensis. Studia et Bibliothecarum Scientiam Pertinentia 12 (2014): 69–85. |
47. | Wullschläger, Jackie. „A.A. Milne. The Fantasy Tamed”. Tejże. Inventing Wonderland. The Lives and Fantasies of Lewis Carroll, Edward Lear, J.M. Barrie, Kenneth Grahame and A.A. Milne. London: Methuen, 1995. 175–199. |
48. | Wyka, Kazimierz. „Pan Pickwick na łyżwach [„Odrodzenie” 1948, nr 3]”. Stanisław Frycie. Literatura dla dzieci i młodzieży w latach 1945–1970. T. 2. Wyd. 2. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1982. 506–509. |