Abstrakt
Politechnika Gdańska została utworzona w 1904 roku. Działalność uczelni nierozerwalnie związana była z losami Gdańska, dlatego w jej historii do 1945 roku można wyróżnić trzy okresy: pruski, Wolnego Miasta Gdańska oraz czasy drugiej wojny światowej. Od początku, jednym z ważniejszych kierunków nauczania była elektrotechnika.
Postęp w elektrotechnice nie był możliwy bez rozwoju miernictwa elektrycznego, dlatego przez cały czas działania uczelni prowadzono zajęcia dotyczące tej dziedziny, co wiązało się z wymogiem odpowiednio wyposażonych laboratoriów i kompetentnej kadrynaukowo-dydaktycznej.
Zajęcia z miernictwa elektrycznego na politechnice w Gdańsku prowadzili kolejno: doc. dr Konrad Simons, doc. inż. dypl. Heinrich Roth, prof. dr Waldemar Grix, prof. Karl Küpfmüller, prof. dr inż. Hans Schwenkhagen. Od początku obejmowały one takie zagadnienia jak pomiary prądu, napięcia, mocy, liczniki energii elektrycznej, badanie maszyn, teoria i pomiary dokładne wielkości elektrycznych.
W okresie do połowy lat 30. XX wieku w Gdańsku studiowało wielu Polaków, wśród nich osoby, które po wojnie były wybitnymi specjalistami miernictwa elektrycznego na polskich uczelniach: Edmund Romer na Politechnice Śląskiej i Stefan Jerzy Lebson na Politechnice Warszawskiej.
W wyniku dekretu Rady Ministrów z 24 maja 1945 roku uczelnia została przekształcona w szkołę polską o nazwie Politechnika Gdańska. Laboratorium miernictwa mieści się nieprzerwanie w tych samych pomieszczeniach do dzisiaj, a jeszcze wiele lat po wojnie korzystano z przedwojennego wyposażenia.
