Problemy Transportu i Logistyki

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Problemy Transportu i Logistyki

ISSN: 1644-275X     eISSN: 2353-3005    OAI    DOI: 10.18276/ptl.2017.39-15
CC BY-SA   Open Access 

Lista wydań / nr 3 (39) 2017
STAN TECHNICZNY ŚRODKA TRANSPORTOWEGO JAKO PRZYCZYNA SZKODY TRANSPORTOWEJ

Autorzy: Dorota Ambrożuk,
Wydział Zarządzania i Ekonomiki Usług, Uniwersytet Szczeciński

Krzysztof Wesołowski
Wydział Zarządzania i Ekonomiki Usług, Uniwersytet Szczeciński
Słowa kluczowe: umowa przewozu odpowiedzialność przewoźnika stan techniczny pojazdów
Data publikacji całości:2017
Liczba stron:12 (161-172)
Klasyfikacja JEL: K12 K22
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Autorzy omawiają zagadnienie możliwości uwolnienia się przewoźnika od odpowiedzialności za szkody spowodowane wadą lub awarią środka transportowego. Analiza przepisów międzynarodo- wych i krajowych prowadzi do wniosku, że stan pojazdu, jako samoistna przyczyna szkody, obję- ty jest zakresem odpowiedzialności przewoźnika we wszystkich analizowanych aktach prawnych. Przewoźnik nie może powoływać się na niego, nawet jeśli został spowodowany przez osobę trzecią, niebiorącą udziału w wykonywaniu zobowiązania. Wyjątek zawiera konwencja CMR, która może być interpretowana w taki sposób, że przewoźnik może uwolnić się od odpowiedzialności za wady lub awarie urządzeń chłodniczych zainstalowanych na pojeździe, jeśli udowodni, że przedsięwziął wszelkie obowiązujące go w danych okolicznościach środki związane z wyborem, utrzymaniem i użyciem tych urządzeń oraz że zastosował się do specjalnych, udzielonych mu instrukcji. Prze- woźnik każdej gałęzi transportu może się uwolnić od odpowiedzialności, jeśli wykaże, że wada lub awaria pojazdu spowodowane zostały z winy nadawcy.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Ambrożuk, D., Wesołowski, K. (2007). Siła wyższa jako przesłanka zwalniajaca przewoźnika od odpowiedzialności za stan przesyłki. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 423, Problemy Transportu i Logistyki, 3, 125–137.
2.Chao, A. (1987). Carriage at Controlled Temperatures (Art. 18.4). W: J. Theunis (red.), International Carriage of Goods by Road (s. 113–144). London, New York, Hamburg, Hong Kong: Lloyd’s of London Press Ltd.
3.Clarke, M.A. (2009). International Carriage of Goods by Road: CMR.London: informa.
4.Donald, A.E. (1981). The CMR. The Convention on the Contract for the International Carriage of Goods by Road. London: Witherby & Co Ltd.
5.Helm, J.G. (1966). Haftung für Schäden an Frachtgüter.Karlsruhe: Walter de Gruyter.
6.Heuer, K. (1975). Die Haftung des Frachtführers nach dem Übereinkommen über den Beförderungsvertrag im internationalen Strassengüterverkehr (CMR). Hamburg.
7.Jesser-Huß, H. (2009). W: B. Czerwenka, R. Herber (red.), Münchener Kommentar zum Handelsgesetzbud (s.785–1233).
8.München: C.H. Beck/Franz Vahlen.
9.Koller, I. (2013). Transportrecht. Kommentar zu spedition, Gütertransport und Lagergeschäft.München: C.H. Beck.
10.Konert, A. (2010). Odpowiedzialność cywilna przewoźnika lotniczego. Warszawa: Wolters Kluwer.
11.Loewe, R. (1976). Commentary on the Convention of 19 May 1956 on the Contract for the International Carriage of Goods by Road (CMR). European Transport Law, 11, 364.
12.Piekarczyk, H. (1977). Odpowiedzialność przewoźnika za szkody w lądowym transporcie towarów.Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze.
13.Stec, M. (1993). Odpowiedzialność cywilna przewoźnika za szkody w przesyłce. Geneza, charakter prawny, granice. Studium prawnoporównawcze. Kraków: Uniwersytet Jagielloński.
14.Szanciło, T. (2013). Odpowiedzialność kontraktowa przewoźnika przy przewozie drogowym przesyłek towarowych.Warszawa: C.H. Beck.
15.Thume, K.H. (2013). Kommentar zur CMR. Übereinkommen über den Beförderungsvertrag im internationalen Straβengüterverkehr.Frankfurt am Main: Fachmedien Recht und Wirtschaft.
16.Wesołowski, K. (2013). Umowa międzynarodowego przewozu drogowego towarów na podstawie CMR. Warszawa: Wolters K luwe