Pedagogika Szkoły Wyższej

ISSN: 2083-4381    OAI    DOI: 10.18276/psw.2018.2-06
CC BY-SA   Open Access 

Issue archive / 2/2018 (24)
Autonomia uniwersytetu – między ideą a praktyką. Perspektywa filozoficzna
(THE UNIVERSITY AUTONOMY – BETWEEN THEORY AND PRACTICE. PHILOSOPHICAL PERSPECTIVE)

Authors: Piotr Domeracki
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Keywords: university autonomy the death of university pedagogical role of philosophy technoscience panpoliticization corporatization econo-thinking
Data publikacji całości:2019
Page range:9 (65-73)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstract

In the article I analyze an issue of university autonomy from a philosophical perspective. I indicate that the issue is ambiguous at the level of the very idea that inevitably entails difficulties and complication at the level of practicing it. I prove that in this era when science has been transformed into technoscience, when the public domain has been panpoliticized probably in all its fields and areas, when universities have been passively succumbed to corporatization pressure and quite frequently also to a pressure of econo-thinking, in such circumstances the university autonomy is actually reflected basically in the sphere of ideas, pious hopes, festive declarations – yes, pleasing to the ear, but rather just for the humanistic-social one, if any, however not for everyone. Radicalization of this thesis, I think, entitles to a conclusion that university full autonomy in fact is possible only just as an idea. The complete university autonomy – regardless of epoch – is unrealizable or alternatively it might be actualized only if universities could become relatively closed systems isolated from environment, infrastructure as well as influences, interactions and correlations of the social, political, economic, cultural, philosophical, ethical and religious nature – both on local, regional, and global scale.
Download file

Article file

Bibliography

1.Descombes, V. (1997). To samo i inne. Czterdzieści pięć lat filozofii francuskiej (1933–1978). Warszawa: Wydawnictwo
2.Spacja.
3.Domeracki, P. (2015). Ekoantropologia antyhumanistyczna. Przypadek Johna Nicholasa Graya. Studia
4.Ecologiae et Bioethicae, 4 (13), 9–38. DOI: http://dx.doi.org/10.21697/seb.2015.13.4.01.
5.Eagleton, T. (2012). Koniec teorii. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
6.Ethos (2009). Ethos, 1–2, passim.
7.Ethos (2016). Ethos, 116, passim.
8.Harold, J. (2010). Koniec globalizacji. Czego nauczył nas wielki kryzys? Warszawa: Wydawnictwo Naukowe
9.Scholar.
10.Heller, M. (2012). Idea uniwersytetu. PAUza Akademicka, 169, 1–3.
11.Holloway, Ch. (2018). Koniec polityki. Open Source Government: państwo bez przymusu. Warszawa: Fijorr
12.Publishing.
13.Jaspers, K. (2017). Idea uniwersytetu. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury.
14.Kamiński, M. (2012). Koniec PiS-u. Z Michałem Kamińskim rozmawia Andrzej Morozowski. Warszawa:
15.Wydawnictwo Czerwone i Czarne.
16.Kobylarek, A. (2002). Uniwersytet – zarys ewolucji idei podstawowej. Nauka i Szkolnictwo Wyższe,
17.1 (19), 90–100.
18.Kwieciński, Z. (2006). Dryfować i łudzić. Polska „strategia” edukacyjna. Nauka, 1, 27–45.
19.Lewis, C.S. (2013). Koniec człowieczeństwa. Kraków: Wydawnictwo Esprit.
20.Migalski, M. (2015). Koniec demokracji. Warszawa: The Facto.
21.Nowak, P. (2012). Hodowanie troglodytów. Pobrane z: http://www.rp.pl/artykul/9157,905410-Hodowanie-
22.troglodytow.html (25.01.2013).
23.Nowak, P. (2014). Hodowanie troglodytów. Uwagi o szkolnictwie wyższym i kulturze umysłowej człowieka
24.współczesnego. Warszawa: Fundacja Augusta hrabiego Cieszkowskiego.
25.Rymkiewicz, W. (2016). Edytorial. Kronos, 3 (38), 3–4.
26.Scruton, R. (2015). Koniec uniwersytetu. Ethos, 1 (109), 53–63. DOI 10.12887/28-2015-1-109-05.
27.Sosnowska, P. (2015). Arendt i Heidegger. Pedagogiczna obietnica filozofii. Kraków: TAiWPN Universitas.
28.Śliwerski, B. (2017). Rok habilitacyjnej ekstraklasy w pedagogice. Pobrane z: http://sliwerski-pedagog.
29.blogspot.com/2017/01/rok-habilitacyjnej-ekstraklasy-w.html (2.04.2018).
30.Trzcionkowski, L. (2013a). List otwarty. Pobrane z: www.academia.edu/4730889/List_otwarty
31.(20.11.2013).
32.Trzcionkowski, L. (2013b). Niektórzy studenci nie powinni ukończyć gimnazjum. Odchodzę. Pobrane z:
33.http://wyborcza.pl/1,95891,14985309,_Niektorzy_studenci_nie_powinni_ukonczyc_gimnazjum_.
34.html (20.11.2013).
35.Vattimo, G. (2006). Koniec nowoczesności. Kraków: Wydawnictwo Universitas.
36.Warmbier, A. (2014). O tzw. „końcu podmiotu” – współczesne rewizjonistyczne konteksty filozoficzne.
37.Zarządzanie Publiczne, 3 (29), 45–56. DOI: 10.7366/1898352932905.
38.Wielgosz, P. (red.) (2013). Koniec Europy, jaką znamy. Warszawa: Instytut Wydawniczy Książka i Prasa.