Abstrakt
Przedmiotem analizy jest obóz dla oficerów Oflag II C Woldenberg, jako enklawa i eksklawa wojenna z lat 1939–1945. Woldenberg to obecnie Dobiegniew w województwie lubuskim. Obozy jenieckie tworzone przez niemieckich nadzorców z Wehrmachtu to przykłady eksklaw, nastawionych na izolację w złych warunkach tysięcy żołnierzy i oficerów oraz wykluczenie ich z normalnego życia. Organizacja życia jeńców wewnątrz świata podwładnych, zwłaszcza działalność kulturalna, edukacyjna, sportowa to przykłady tworzenia enklaw umożliwiających przetrwanie. W artykule skoncentrowano się na studium przypadku Oflagu II C Woldenberg (w tym zwłaszcza enklawie sportowej). Problematykę obozową przedstawiono przy użyciu pojęć eksklaw i enklaw, prowadząc do skonstruowania typologii: enklaw/eksklaw przestrzennych, funkcjonalnych, statusowych, repertuarowych oraz wielorakich enklaw/eksklaw sportowych (związanych z dyscyplinami sportowymi, klubami, rolami zawodników, amatorów, kibiców, instruktorów, władz obozowych, wydarzeniami sportowymi i zajęciami w-f). Artykuł stanowi studium z pogranicza historii i socjologii (socjologii kultury i socjologii sportu), zmierzające do wykazania przydatności pojęć enklaw i eksklaw do analizy świata społecznego oflagu – obozu; a także przykład pewnej „gry socjologicznej”.