Marketing i Zarządzanie

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Problemy Zarządzania, Finansów i Marketingu

ISSN: 2450-775X     eISSN: 2353-2874    OAI    DOI: 10.18276/miz.2017.47-11
CC BY-SA   Open Access 

Lista wydań / nr 1 (47) 2017
Sądy wojskowe – uwarunkowania komunikacji z otoczeniem

Autorzy: Paweł Kocoń
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach, Wydział Ekonomii
Słowa kluczowe: strategia otoczenie wojsko komunikacja sądownictwo
Data publikacji całości:2017
Liczba stron:8 (123-130)
Klasyfikacja JEL: M30 F50 L30
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Sądownictwo wojskowe wydaje się być zapomnianym i pomijanym rodzajem wymiaru sprawiedliwości, mimo że jego istnienie gwarantuje konstytucja RP. Sądy te są specyficzną, wyspecjalizowaną częścią sądownictwa, zajmującą się żołnierzami i cywilnymi pracownikami wojska. W dobie zagrożenia terroryzmem oraz wojen hybrydowych, to na sądach wojskowych szczególnie ciąży obowiązek właściwego wyjaśniania ferowanych wyroków. Celem komunikacji jest realizacja strategii organizacyjnej sądów, zakładającej efektywne i sprawiedliwe sądzenie przy zapewnieniu prawnych i materialnych warunków ku temu. Można takie warunki osiągnąć dzięki rzetelnej komunikacji sądów z interesariuszami. Bez komunikowania się z nimi brakuje odzewu w postaci nadawania uprawnień czy dzielenia się przez interesariuszy innymi zasobami. Celem artykułu jest identyfikacja wybranych czynników, wpływających na komunikację sądów wojskowych z otoczeniem. Zastosowana metoda badawcza to analiza dokumentacji.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.ACO Strategic communications (2008). Directive Number 95–2, September. Pobrano z: http://Indianstrategicknowledgeonline.com/web/NATOstratcom_15sep2008.pdf (1.03.15).
2.Cenker, M.E. (2000). Public relations. Poznań: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Bankowej.
3.Decyzja nr 108/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 kwietnia 2009 r. w sprawie zasad realizacji polityki informacyjnej w resorcie obrony narodowej. Dz. Urz. 2009, nr 7, poz. 82.
4.Decyzja nr 274/MON z dnia 6 lipca 2006 r. w sprawie wprowadzenia do użytku „Strategii informowania i promocji obronności resortu Obrony Narodowej”, Dz. Urz. 2006, nr 13. Pobrano z: http://biuletyn.mon.gov.pl/pliki/File/Dz_Urz_MON/2006pdf/Dz%20U%20Nr%2013.06.pdf.
5.Dobek-Ostrowska, B. (1999). Podstawy komunikowania społecznego. Wrocław: Wydawnictwo Astrum.
6.Głuszczak, S. (2012). Oficer Prasowy – wojskowy PRowiec. Pobrano z: www.proto.pl/PR/Pdf/Oficer_prasowy_wojskowy_PR-owiec.pdf.
7.Grzegorczyk, T, (2014). Kodeks postępowania karnego. Komentarz. Kraków: Wolters Kluwer.
8.Handbook Public Affairs (2014). NATO/OCTAN/ Allied command operations and alliend command transformation. Pobrano z: https://www.shape.nato.int/systems/file_download.ashx?pg=15767&ver=2.
9.Hofmański, P, Sadzik, E, Zgryzek, K. (2004). Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. 3. Warszawa: C.H. Beck.
10.Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997. Dz.U. 1997, nr 78, poz. 483.
11.NATO Military Public Affairs Policy (2011). MC 0457/2. February. Pobrano z: www.nato.int/ims/docu/mil-pol-pub-affairs-en.pdf
12.Steinborn, S. (2006). W sprawie optymalnego zakresu jurysdykcji sądów wojskowych. Prokuratura i Prawo, 7 (8), 59‒80.
13.Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych. Dz.U. 1997, nr 117, poz. 753. Pobrano z: http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19971170753.
14.Ustawa z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe. Dz.U. 1984, nr 5, poz. 24)
15.Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. Dz.U. 2001, nr 112, poz. 1198.