Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

Cel – Celem artykułu jest weryfikacja empiryczna skuteczności rekomendacji analityków giełdowych w polskim sektorze bankowym. Metodologia badania – Zastosowane metody badawcze obejmują analizę struktury rekomendacji oraz tendencji w zakresie ich dokładności z punktu widzenia wskazywanych docelowych cen akcji. Próba badawcza objęła 2.806 rekomendacji giełdowych wydanych dla 14 banków notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie w okresie 1999–2016. Wyniki każdej rekomendacji zostały ocenione w 180-dniowym horyzoncie czasowym od daty jej wydania poprzez porównanie z bieżącymi cenami akcji. Wynik – Uzyskane wyniki są zgodne z rezultatami poprzednich badań w literaturze przedmiotu i wskazują, że nawet w przypadku tak złożonego i mało transparentnego sektora jak bankowy, rekomendacje analityków powinny służyć jedynie jako uzupełniające źródło informacji wspierających procesy decyzyjne inwestorów giełdowych. W specyficznym kontekście polskiego sektora bankowego, rekomendacje analityków cechowały się umiarkowaną skutecznością – nieco ponad 56% z nich było w stanie trafnie przewidzieć cenę akcji banków w horyzoncie 180 dni od daty wydania. Pomimo, iż wskazane ceny docelowe często nie były osiągane, rekomendacje wydają się jednak przydatne jako wyznaczniki kierunków krótkoterminowych ruchów cen akcji. Oryginalność/wartość – Większość badań empirycznych w literaturze przedmiotu analizuje skuteczność rekomendacji analityków bez uwzględniania potencjalnego wpływu specyficznych dla danego sektora czynników kontekstualnych. Dodatkowo, badania te koncentrują się głównie na rozwiniętych rynkach kapitałowych, podczas gdy stosunkowo nieliczne opracowania dotyczą rynków wschodzących. W szczególności żadne z dotychczasowych badań nie analizowało powyższego zagadnienia w kontekście polskiego rynku kapitałowego. Niniejszy artykuł zmierza zatem do wypełnienia zidentyfikowanej luki.