Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

ISSN: 2450-7741     eISSN: 2300-4460    OAI    DOI: 10.18276/frfu.2016.79-71
CC BY-SA   Open Access 

Lista wydań / 1/2016 (79)
Determinanty rozwoju kredytu kupieckiego – wyniki badań

Autorzy: Dariusz Nowak
Słowa kluczowe: kredyt kupiecki ryzyko niewypłacalności relacje motywy kredytu handlowego
Data publikacji całości:2016
Liczba stron:12 (913-924)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Cel – Celem artykułu jest identyfikacja i ocena podstawowych czynników i motywów, które brane są pod uwagę przed przedsiębiorców w procesie udzielania kontrahentom kredytu handlowego. Metodologia badania – Charakter problemu badawczego przesądził o przyjęciu jako bazy badań ilościowych, w których zastosowano analizę porównawczą, średnią arytmetyczną, wskaźniki struktury oraz ranking istotności. Wykorzystano również elementy prowadzonych badań jakościowych, które prezentowano w postaci opinii i poglądów przedsiębiorców odnośnie do motywów udzielania kredytu kupieckiego. Podstawą analizy były wyniki badań ankietowych, w ramach których przedsiębiorcy mieli możliwość swobodnych wypowiedzi, przeprowadzonych w latach 2013–2014 na próbie 193 przedsiębiorstw przemysłowych. Wynik – W artykule przedstawiono w ujęciu teoretycznym i empirycznym podstawowe motywy brane pod uwagę przez przedsiębiorców w procesie udzielania kredytu kupieckiego. Prowadzone badania pozwoliły stwierdzić, że szczególnie istotnym czynnikiem wpływającym na rozwój kredytu handlowego jest motyw relacyjny, opisywany przez takie elementy, jak: okres i doświadczenie płynące z dotychczasowej współpracy oraz motyw finansowy charakteryzowany przez wiarygodność kontrahenta i jego kondycję finansową. Wartość – Autor identyfikuje i ocenia poprzez pryzmat badań empirycznych podstawowe determinanty wpływające na decyzje przedsiębiorców w procesie udzielania kredytu kupieckiego. Wyniki badań mogą być wykorzystane przez inne podmioty gospodarcze zamierzające rozwijać swoją działalność przy wykorzystaniu odroczonych form płatności.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Anderson J.C., Narus J.A. (1990), A Model of Distributor Firm and Manufacture Firm Working Partnerships, „Journal
2.of Marketing” vol. 54, no. 1.
3.Barometr płatności na świecie 2014 – część druga, Europa (2014), Raport Bisnode D&B Polska.
4.Burkart M., Ellingsen T. (2004), In-kind finance: a theory of trade credit, „American Economic Review” vol. 94,
5.no. 3.
6.Cheng N.S., Pike R. (2003), The trade credit decision: evidence of UK firms, „Managerial and Decision Economics”
7.vol. 24, s. 419–438.
8.Cuñat V. (2007), Trade Credit: Suppliers as Debt Collectors and Insurance Providers, „The Review of Financial
9.Studies” vol. 20, no. 2.
10.Deloof M., Jegers M. (1996), Trade credit, product quality and intergroup trade: some European evidence, „Financial
11.Management” vol. 25, no. 3.
12.Ferris J.S. (1981), A transaction theory of trade credit use, „The Quarterly Journal of Economics” vol. 96, no. 2.
13.Ng C.K., Smith J.K, Smith R.L. (1999), Evidence on the determinants of credit terms used in interfirm trade, „Journal
14.of Finance” vol. 54, no. 3.
15.Jacob R. (1994), Why some customers are more equal than others, „Fortune” no. 19.
16.Peterson M.A., Rajan R.G. (1997), Trade credit: theories and evidence, „The Review of Financial Studies” vol. 10,
17.Reber A.S., Reber E. (2005), Słownik Psychologii, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa.
18.Smith J.K. (1987), Trade credit and information asymmetry, „Journal of Finance” vol. 42, no. 4.
19.Tamari M. (1973), The cost and use of trade credit, „Management International Review” vol. 13, no. 1.
20.Vaidya R.R. (2011), The determinants of trade credit: evidence from Indian Manufacturing Firms, Indira Gandhi
21.Institute of Development Research, Mumbai