Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

ISSN: 2450-7741     eISSN: 2300-4460    OAI    DOI: 10.18276/frfu.2016.79-54
CC BY-SA   Open Access 

Lista wydań / 1/2016 (79)
Narodowy Bank Polski jako centralna bankowa instytucja dewizowa

Autorzy: Ewa Kowalewska
Słowa kluczowe: Narodowy Bank Polski prawo dewizowe kontrola dewizowa instytucja dewizowa
Data publikacji całości:2016
Liczba stron:8 (679-686)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Cel – Celem niniejszej pracy jest analiza tych przepisów prawnych, które wskazują na rolę i zadania Narodowego Banku Polskiego w sferze obrotu dewizowego. W myśl postanowień art. 52 ustawy o Narodowym Banku Polskim, bank ten jest centralną bankową instytucją dewizową, a więc podmiotem o oryginalnym statusie dewizowoprawnym. Główną tezą niniejszego opracowania jest twierdzenie o bezpośrednim związku kontroli dewizowej wykonywanej przez Prezesa NBP z ustawową kategorią „centralna bankowa instytucja dewizowa”. Celem opracowania jest także wskazanie, że współcześnie bank centralny, jako centralna bankowa instytucja dewizowa, powinien realizować inne zadania niż w latach ubiegłych. Zmieniła się bowiem rola banku centralnego w kontekście funkcjonowania całego rynku finansowego. Metodologia badania – Podstawową metodę badawczą oparto na kompleksowej analizie materiału normatywnego w odniesieniu do poruszanych w pracy zagadnień. Ponadto przeprowadzono analizę i ocenę poglądów wyrażonych w literaturze przedmiotu. Jedną z zastosowanych metod jest także metoda analityczna, głównie w odniesieniu do pojęć używanych na gruncie prawa dewizowego. Wynik – Przeprowadzona analiza potwierdza szczególny dewizowoprawny status Narodowego Banku Polskiego. Kontrola dewizowa wykonywana przez Prezesa NBP jest jednym z elementów składających się na wypełnienie funkcji „centralnej bankowej instytucji dewizowej”. Przeprowadzona analiza pozwala postawić pytania dotyczące całego systemu kontroli, jaki funkcjonuje w Polsce i słuszności rozłożenia kompetencji pomiędzy Komisję Nadzoru Finansowego a Narodowy Bank Polski. Oryginalność/wartość – W literaturze przedmiotu nie wskazywano do tej pory na NBP jako na centralną bankową instytucję dewizową i umiejscowienie w jej zakresie kontroli dewizowej. Przyznanie NBP tego szczególnego statusu sprawia, że bank centralny jawi się jako instytucja o szerokim spektrum działania, nie zawsze jednak odpowiadającym wymogom unijnym. Wartością niniejszego opracowania jest postawienie pytań dotyczących zakresu kontroli dewizowej, a tym samym zakresu zadań, jakie NBP powinien realizować pełniąc funkcję centralnej bankowej instytucji dewizowej.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Kosikowski C. (1999), Publiczne prawo bakowe, Warszawa.
2.Ofiarski Z. (2003), Prawo dewizowe. Komentarz, Zakamycze–Warszawa.
3.Wójtowicz W. (2003), Kontrowersje wokół pojęcia obrotu dewizowego, w: Ex iniuria non oritur ius. Księga ku czci
4.Prof. Wojciecha Łączkowskiego, Poznań.
5.Zawadzka P. (2014), Ustawa o Narodowym Banku Polskim. Komentarz, LexisNexis, Warszawa.