Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

ISSN: 2450-7741     eISSN: 2300-4460    OAI    DOI: 10.18276/frfu.2016.4.82/1-50
CC BY-SA   Open Access 

Lista wydań / 4/2016
Rola opcji call w obligacjach zamiennych

Autorzy: Damian Kaźmierczak
Słowa kluczowe: finansowanie obligacje zamienne opcja call opcja put
Data publikacji całości:2016
Liczba stron:12 (601-612)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Celem artykułu jest identyfikacja przyczyn wykorzystania opcji call w obligacjach zamiennych. Analiza obejmowała 956 emisji długu hybrydowego z wbudowaną klauzulą call i put/call przeprowadzonych w latach 2004–2014 przez przedsiębiorstwa produkcyjno-usługowe mające swoją siedzibę w Stanach Zjednoczonych. Okazało się, że emitentami obligacji zamiennych z opcją call są spółki zdecydowanie mniej rentowne, ale w większym stopniu zaangażowane w realizację nowych inwestycji w porównaniu do firm, które decydują się na emisję obligacji put/call. Dołączenie opcji call najprawdopodobniej ma umożliwić im przedterminowe wymuszenie konwersji na obligatariuszach, jeżeli realizowane projekty inwestycyjne przyczynią się do poprawy ich wyników finansowych. Z kolei głównym motywem emisji obligacji put/call wydaje się chęć uniknięcia przez zarząd emisji niedowartościowanych akcji i podwyższenie kapitału własnego w późniejszym terminie. Emitenci mogą dołączać opcję call w celu zagwarantowania sobie możliwości przedterminowego wykupu obligacji, gdyby inwestorzy nie zdecydowali się na realizację opcji konwersji.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Brennan M., Kraus A. (1987). Efficient Financing under Asymmetric Information. Journal of Finance, 42 (5), 1225–1243.
2.Brennan M.J., Schwartz E.S. (1988). The Case for Convertibles. Journal of Applied Corporate Finance, 1 (2), 55–64.
3.Chemmanur T., Simonyan K. (2010). What Drives the Issuance of Putable Convertibles: Risk-Shifting, Asymmetric Information, or Taxes? Financial Management, 39 (3), 1027–1068.
4.Ekkayokkaya P., Gemmill G., Koufopoulos K. (2012). Why are Some Issues of Convertibles Callable and Others Not? Pobrano z: http://ssrn.com/abstract=2158237 (25.04.2016).
5.Green R.C. (1984). Investment Incentives, Debt, and Warrants. Journal of Financial Economics, 13 (1), 115–136.
6.Isagawa N. (2000). Convertible Debt: an Effective Financial Instrument to Control Managerial Opportunism. Review of Financial Economics, vol. 9 (12), 15–26.
7.Isagawa N. (2002). Callable Convertible Debt under Managerial Entrenchment. Journal of Corporate Finance, 8 (3), 255–270.
8.Jung M., Sullivan M.J. (2009). The Signaling Effects Associated with Convertible Debt Design. Journal of Business Research, 62 (12), 1358–1363.
9.Korkeamaki T., Moore W.T. (2004). Convertible Bond Design and Capital Investment: The Role of Call Provisions. The Journal of Finance, 59 (1), 391–405.
10.Mayers D. (1998). Why Firms Issue Convertible Bonds: The matching of Financial and Real Investment Options. Journal of Financial Economics, 47 (1), 83–102.
11.Mayers D. (2000). Convertible Bonds Matching Financial and Real Options. Journal of Applied Corporate Finance, 13 (1), 8–21.
12.Nyborg K. (1995). Convertible Debt as Delayed Equity: Forced versus Voluntary Conversion and the Information Role of Call Policy. Journal of Financial Intermediation, 4 (4), 358–395.
13.Stein J.C. (1992). Convertible Bonds as Backdoor Equity Financing. Journal of Financial Economics, 32 (1), 3–21.