Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

ISSN: 2450-7741     eISSN: 2300-4460    OAI    DOI: 10.18276/frfu.2016.2.80/2-19
CC BY-SA   Open Access 

Lista wydań / 2/2016
Obligacje w polityce rachunkowości banków spółdzielczych

Autorzy: Łukasz Szydełko
Słowa kluczowe: klasyfikacja obligacji reklasyfikacja obligacji wycena bilansowa obligacji w banku spółdzielczym
Data publikacji całości:2016
Liczba stron:8 (177-184)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Cel – celem artykułu jest wskazanie możliwości dostosowania i rozszerzenia rozwiązań w za-kresie polityki rachunkowości banków spółdzielczych, szczególnie w obszarze klasyfikacji, reklasyfikacji i wyceny bilansowej obligacji. Metodologia badania – w artykule wykorzystano krytyczny przegląd literatury i aktów prawnych oraz metodę rozumowania przez analogie. Wynik – wskazano możliwości klasyfikacji i re-klasyfikacji obligacji w polityce rachunkowości banków spółdzielczych. Szczególny nacisk położono na za-stosowanie metody wartości godziwej w wycenie bilansowej obligacji. Oryginalność/Wartość – opracowanie wypełniło zidentyfikowaną lukę poznawczą.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Chluska, J. (2011). Polityka rachunkowości w Rosji i w Polsce-wybrane aspekty. Zeszyty Teoretyczne Ra-chunkowości, 60 (116).
2.Demodaran, A. (2002). Investment Valuation. Tools and Techniques for Determining the Value of Any Asset. Second Edition. New York: John&Sons Inc.
3.Frendzel, M. (2011). Przydatność informacyjna wartości godziwej jako podstawy pomiaru w rachunkowości i ograniczenia jej stosowania w praktyce. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
4.Gabrusewicz, W. (red.). (2012). Rachunkowość instytucji finansowych i jednostek budżetowych. Warszawa: Sto-warzyszenie Księgowych w Polsce.
5.Hendriksen, E.A., van Breda, M.F. (2002). Teoria rachunkowości. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
6.Jajuga, K., Jajuga, T. (2012). Inwestycje. Instrumenty finansowe. Aktywa niefinansowe. Ryzyko finansowe. Inżynie-ria finansowa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
7.Krzywda, D. (2013). Zmiany zasad (polityki) rachunkowości, wartości szacunkowych, poprawianie błędów, zdarzenia następujące po dniu bilansowym – ujęcie i prezentacja. Warszawa: Stowarzyszenie Księgowych w Polsce.
8.Lusztyn, M. (2012). Zarządzanie ryzykiem modeli wyceny instrumentów finansowych w banku w świetle regula-cji nadzorczych. Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, 122.
9.Nowak, E. (2011). Zasady rachunku kosztów jako element polityki rachunkowości. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 181.
10.Pielichaty, E. (2011). Przekwalifikowanie instrumentów finansowych – sposób na poprawę ich wyceny w świetle Międzynarodowych Standardów Rachunkowości. Nauki o finansach, 2 (7).
11.Reilly, F.K., Brown, K.C. (2012). Investment Analysis and Portfolio Management. Tenth Edition. Mason-Ohio: South-Western Cengage Learning.
12.Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 sierpnia 2011 r. w sprawie określenia wzorcowego planu kont dla banków. Dz.U. 2011, poz. 1082.
13.Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 1 października 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości banków. Dz.U. 2013, poz. 329.
14.Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczególnych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych. Dz.U. 2001, poz. 1674, z późn. zm.
15.Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko zwią-zane z działalnością banków. Dz.U. 2015, poz. 2066.
16.Uchwała Zarządu Banku BPS S.A. Nr 81/14/ABC/DRS/2011 z dnia 13 września 2011 r. z późn. zm.
17.Ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach. Dz.U. 2015, poz. 238.
18.Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe. Dz.U. 2015, poz. 128.
19.Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. Dz.U. 2013, poz. 330, z późn. zm.