Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia


ISSN: 2450-7741     eISSN: 2300-4460    OAI    DOI: 10.18276/frfu.2017.86-09
CC BY-SA   Open Access 

Lista wydań / 2/2017 (86)
Długoterminowe reakcje cenowe na podziały akcji na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie

Autorzy: Adam Zaremba
Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

Szymon Okoń
Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu
Słowa kluczowe: GPW Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie długoterminowe stopy zwrotu długoterminowe reakcje cenowe analiza zdarzeń portfele kalendarzowe podział akcji split akcji polski rynek akcji
Data publikacji całości:2017
Liczba stron:12 (111-122)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Cel – Celem niniejszego artykułu jest zbadanie długoterminowych reakcji cenowych na podziały akcji na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. Metodologia badania – Badanie bazuje na podziałach akcji spółek notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie, które miały miejsce od stycznia 1996 roku do grudnia 2015 roku. W zakresie badania długoterminowych reakcji cenowych na podziały akcji w celu oceny stóp zwrotu wykorzystano metodę portfeli kalendarzowych (ang. calendar-time portfolio approach). W ramach badania metodą portfeli kalendarzowych skonstruowane zostało osiem typów portfeli równoważonych i ważonych kapitalizacją z okresami utrzymywania akcji w portfelu wynoszącymi odpowiednio 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 i 8 lat. Nadwyżkowe stopy zwrotu zostały przetestowane przy wykorzystaniu dwóch modeli: modelu CAPM oraz czteroczynnikowego model Carharta, którego budowa obejmuje również wpływ efektów wielkości spółki oraz wskaźnika wartości księgowej do wartości rynkowej, a także efektu kontynuacji stóp zwrotu (ang. momentum). Wynik – Nie zaobserwowano żadnych istotnych statystycznie ponadprzeciętnych stóp zwrotu bez względu na metody ważenia portfeli czy wykorzystane modele do oceny stóp zwrotu. Co istotne, w przypadku czteroczynnikowego modelu Carharta czynnik SMB (small minus big) pozostaje dodatni i istotny statystycznie we wszystkich okresach w przypadku portfeli równoważonych i w przypadku większości portfeli ważonych kapitalizacją co może sugerować, że zainteresowanie splitami jest większe w przypadku spółek o mniejszej kapitalizacji. Oryginalność/Wartość – Jest to pierwsze kompleksowe badanie reakcji cenowych na podziały akcji na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Asquith P., Healy P., Palepu K. (1989) Earnings and Stock Splits. The Accounting Review, vol. 64, nr 3, s. 387-403.
2.Baker K.H., Gallagher P.L. (1980) Management’s View of Stock Splits. Financial Management, vol. 9, nr 2, s. 73-77.
3.Buyn J., Rozeff M.S. (2003) Long-Run Performance after Stock Splits: 1927 to 1996. The Journal of Finance, vol. 58, nr 3, s. 1063-1085.
4.Carhart M.M. (1997), On persistence in mutual fund performance, Journal of Finance, vol. 52, s. 57–82.
5.Chen K.C., Kim S., Xu P.H. Long-term performance after Stock Splits: A Closer Look, working paper, http://condor.depaul.edu/afatemi1/Split.doc (dostęp 28 maja 2016 r.).
6.Copeland T. (1979) Liquidity Changes following Stock Splits. Journal of Finance, vol. 34, nr 1, s. 115-141.
7.Czapkiewicz A., Wojtowicz T. (2014), The four-factor asset pricing model on the Polish stock market. Economic Research - Ekonomska Istraživanja, vol. 27, nr 1, s. 771-783.
8.Desai H., Jain P.C. (1997) Long-Run Common Stock Returns following Stock Splits and Reverse Splits. The Journal of Business, vol. 70, nr 3, s. 409-433.
9.Fama E.F., Fisher L., Jensen M.C., Roll R. (1969) The adjustment of stock prices to new information. International Economic Review, vol. 10, nr 1, s. 1-21.
10.Ikenberry D.L., Rankie G., Stice E.K. (1996) What Do Stock Splits Really Signal? Journal of Financial and Quantitative Analysis, vol. 31, nr 3, s. 357-375.
11.Jaffe J.F. (1974), Special information and insider trading. Journal of Business, vol. 47, s. 410-428.
12.Kadapakkam P.R., Krishnamurthy S., Tse Y. (2005) Stock Splits, Broker Promotion, and Decimalization. The Journal of Financial and Quantitative Analysis, vol. 40, nr 3, s. 873-895.
13.Kalay A., Kronlund M. (2014) The Market Reaction to Stock Split Announcements: Eearnings Information After All. http://ssrn.com/abstract=1027543 (dostęp 28 maja 2016 r.).
14.Lakonishok J., Lev B. (1987) Stock Splits and Stock Dividends: Why, Who, and When. Journal of Finance, vol. 49, nr. 4, s. 913-932.
15.Lamoureux C., Poon P. (1987) The Market Reaction to Stock Splits. Journal of Finance, vol. 62, nr 4, s. 1347-1370.
16.MacNichols M., Dravid A. (1987) Stock Dividends, Stock Splits, and Signaling. Jornal of Finance, vol. 45, nr. 3, s. 857-879.
17.Maloney M., Mulherin J. (1992) The Effects of Splitting on the Ex: A Microstructure Reconciliation. Financial Management, vol. 21, nr 4, s. 40-59.
18.Mandelker G. (1974), Risk and return: The case of merging firms. Journal of Financial Economics, vol. 1, nr. 4, s. 303-335.
19.Sharpe, W.F. (1966), Mutual fund performance. Journal of Business, vol. 39, s. 119-138.
20.Szyszka A., Zaremba A. (2011), The buyback anomaly in the Polish capital market. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego Nr 640. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia Nr 38, s. 481-493.
21.Waszczuk A. (2013), A risk-based explanation of return patterns — evidence from the Polish stock market. Emerging Markets Review, vol. 15, s. 186-210.
22.Zaremba A. (2014), Cross-sectional asset pricing models for the Polish market. Dostępny na SSRN: http://ssrn.com/abstract=2396884 or http://dx.doi.org/10.2139/ssrn.2396884 (dostęp 14 lutego 2016 r.).
23.Zaremba A., Płotnicki M. (2015). Krótkoterminowe i długoterminowe reakcje cenowe na ogłoszenia transakcji fuzji i przejęć na rynkach Europy Środkowo-Wschodniej. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego nr 854. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia nr 73, s. 593-606.