Ekonomiczne Problemy Usług

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

ISSN: 1896-382X     eISSN: 2353-2866    OAI    DOI: 10.18276/epu.2015.120-09
CC BY-SA   Open Access   DOAJ

Lista wydań / nr 120 2015
Strategia połączeń niskokosztowych i hybrydowych linii lotniczych: czy Ryanair jest wyjątkowy?

Autorzy: Anna Tomová
University of Žilina

Ivana Kirschnerová
University of Žilina
Słowa kluczowe: zasięg geograficzny koncentracja łączność strategia sieć linie lotnicze korzyści skali
Data publikacji całości:2015
Liczba stron:20 (119-138)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Artykuł poświęcony jest analizie strategii połączeń jedenastu europejskich niskokosztowych i hybrydowych linii lotniczych (między 2009 i 2014 rokiem), która koncentruje się na atrybutach przestrzennych (geograficznych). Dwuwymiarowy opis ewolucji połączeń sieci lotniczych zidentyfikował trzy z czterech możliwych przestrzennych strategii połączeń, za którymi podążały linie lotnicze: ekspansję, kurczenie się i kondensację – uwydatniając ekspansję jako strategię dominującą. Ryanair, jako rozwijająca się linia lotnicza, wzmocnił ponadnarodowy charakter swojej sieci (co zostało potwierdzone przez geograficzne rozprzestrzenienie) – jednak na obszarze Europejskiego Obszaru Gospodarczego rozszerzył swoją działalność najmniej spośród rozrastających się linii lotniczych. Wśród porównywanych linii tylko Ryanair zwiększył wykorzystanie potencjału łączności sieciowej. Miał też najniższy poziom koncentracji sieci, co potwierdza założenie o zdecentralizowaniu sieci typowym dla tanich przewoźników. Badawcze ustalenia potwierdzają konstatację, że oszczędności osiągane na drodze połączenia przestrzennego linii lotnicznych grają decydującą rolę w konkurowaniu linii lotniczych, jako że ich działalność handlowa jest w zasadzie zdeterminowana przestrzennie.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.European Commission, 2013. Annual Analysis of the EU Air Transport Market, 2011.
2.http://ec.europa.eu/transport/modes/air/internal_market/observatory_market/doc/annual-2011-summary.pdf
3.Belobaba P. et al., 2009. The Global Airline Industry. Wiltshire: John Wiley & Sons.
4.Burghouwt G. et al., 2003. The spatial configuration of airline networks in Europe. Journal of Air Transport Management 9, 309-323.
5.Dobruszkes F., 2006. An analysis of European low-cost airlines and their networks. Journal of Transport Geography 14, 249-264.
6.Dobruszkes F., 2013. The geography of European low-cost airline networks: a contemporary analysis. Journal of Transport Geography 28, 75-88.
7.Dudas G., 2010. Low Cost Airlines in Europe: Network Structure after the Enlargement of the European Union. Geographica Pannonica 14/2, 49-58.
8.Reggiani A. et al., 2011. Connectivity and Concentration in Airline Networks: A Complexity Analysis of Lufthansa’s Network. TI 2011-111/3 Tinbergen Institute Discussion Paper.
9.Müller K. et al., 2012. The Construction of a Low Cost Airline Network: Facing competition and exploring new markets. ZEW Discussion Paper No. 11-052. http://ftp.zew.de/pub/zew-docs/dp/dp11052.pdf
10.OECD, 2014. Airline Competition. Background Paper by the Secretariat. DAF/COMP(2014/14).
11.Burghouwt G. — de Wit J., 2003. The Temporal Configuration of European Airlines Networks.
12.http://www.researchgate.net/profile/Guillaume_Burghouwt/publication/222829757_Temporal_configurations_of_European_airline_networks/links/0c96051c05f63b67f6000000.pdf
13.ICAO, 2014. List of LCC based on ICAO definition. http://www.icao.int/sustainability/Documents/LCC-List.pdf
14.Klophaus R. et al., 2012. Low cost carriers going hybrid: Evidence from Europe. Journal of Air Transport Management 23, 54-58.
15.Huettinger M., 2006. Air Baltic and SAS — a case study in the European airline industry. Baltic Journal of Management, Vol. 1 Iss: 2, pp. 227-244.
16.Vidovic A. et al., 2013. Development of Business Models of Low Cost Airlines. International Journal of Traffic and Transportation Engineering 3(1), 69-81.
17.NAIR, S.K.S. et al., 2011. The Analysis of Airline Business Models in the Development of Possible Future Business Options. World Journal of Management 3 No. 1. 48-59.
18.Scholz A.B., 2011. Spatial Network Configurations of Cargo Airlines. Working Papers in Economics, No 20, Karlsruher Institut für Technologie.
19.Gillen D., 2006. Airline Business Models and Networks: Regulation, Competition and Evolution in Aviation Markets. Review of Network Economics 5/4, 366-385.
20.Mason J.K., Morrison W.G., 2008. Towards a means of consistently comparing airline business models with an application to the ‘low cost’ airline sector. Research in Transportation Economics 24, 75-84.
21.Reynolds-Ferighan A.J., 2010. Characterisation of airline networks: a North American and European Comparison. Journal of Air Transport Management 16, 109-120.
22.Daft J., Alberts S., 2012. A conceptual framework for measuring airline business model convergence. Working Paper. Department of Business Policy and Logistics, University of Cologne, No.110.
23.Lohmann G., KOO, T.T.R., 2013. The airline business model spectrum. Journal of Air Transport Management 31, 7-9.
24.UNCTAD, 2014. Geographical Spread Index. http://unctad.org/sections/dite_dir/docs/WIR11_web%20tab%2031.pdf