Ekonomiczne Problemy Turystyki

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Turystyki

ISSN: 1644-0501     eISSN: 2353-3188    OAI    DOI: 10.18276/ept.2018.1.41-05
CC BY-SA   Open Access   DOAJ

Lista wydań / nr 1 (41) 2018
Narodowe organizacje turystyczne jako przykład instytucji pozarządowych w turystyce

Autorzy: Mirosław Marczak
Wyższa Szkoła Bankowa w Gdańsku
Słowa kluczowe: NTO organizacja pozarządowa promocja
Data publikacji całości:2018-04-27
Liczba stron:8 (51-58)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Polityka turystyczna państw uzależniona jest od wielu działań przyczyniających się do kontrolowanego rozwoju sektora turystycznego. Jej prowadzenie wymaga dysponowania wiedzą, która pozwala ocenić sytuację bieżącą oraz przewidywać przyszłe kierunki jej rozwoju. Istotne znaczenie dla spójności polityki turystycznej bezwzględnie mają właściwe rozwiązania organizacyjne. Zauważa się, iż w większości krajów, w których turystyka odgrywa istotną rolę w gospodarce, doszło do wyodrębnienia dwóch zasadniczych podmiotów polityki turystycznej na szczeblu krajowym, tj. narodowych organizacji turystycznych (NTO - National Tourism Organization) oraz narodowych administracji turystycznych (NTA - National Tourism Administration). NTO mogą funkcjonować w trzech formach, tj. jako organizacje rządowe, quasi-rządowe oraz pozarządowe. Celem głównym niniejszego opracowania jest ukazanie znaczenia organizacji pozarządowych w rozwoju współczesnej turystyki. Rolę tych organizacji ukazano na przykładzie funkcjonowania wybranych NTO na świecie odznaczających się pozarządową formą organizacyjną.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Borzyszkowski, J. (2005). Polityka turystyczna państwa. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej.
2.Borzyszkowski, J., Marczak, M. (2009). A National Tourist Organization as the Basic Body of the Tourist Policy of a State. W: Cestovny ruch — teoria aprax v podmienkach globalizacie, s. 35-44. Banska Bystrica: Ekonomicka fakulta UMB.
3.Fedyk, W. (1999). Zmiany w systemie organizacyjnym zarządzania turystyką. W: K. Mazurek-Łopacińska (red.), Problemy zarządzania sferą kultury i turystyki. Warszawa-Wrocław: Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu.
4.FY2016 Objectives, Summary Marketing Plan & Budget As of August 1 (2015). Brand USA.
5.Gibson, H. (2002). Tourism: How Is It Organized? University of Florida.
6.Łopaciński, K. (1999). Narodowe organizacje turystyczne w wybranych krajach europejskich. Rynek Turystyczny, 3, 34-45.
7.Marczak, M. (2013). Branding w turystyce - przykłady wykorzystania przez narodowe organizacje turystyczne w wybranych krajach. Gospodarka turystyczna w regionie. Rynek turystyczny — współczesne trendy, problemy i perspektywy jego rozwoju. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 304, 182-190.
8.Medlik, S. (1995). Leksykon podróży, turystyki, hotelarstwa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
9.Middleton, V. T. C. (1996). Marketing w turystyce. Warszawa: PAPT.
10.Millington, K., Cleverdon, R. (1999). National Tourist Offices: Their Budgets and Performance. London: English Tourism Council.
11.Panasiuk, A. (red.). (2001). Turystyka. Zarys wykładu. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński.
12.Tourism Highlights 2016 Edition, UNWTO (2016). Madrid.
13.Tourism Highlights 2017 Edition, UNWTO (2017). Madrid.
14.Walasek, J. (1999). Polska Organizacja Turystyczna - dlaczego jest potrzebna. Aktualności Turystyczne, 2. Zawistowska, H. (1999). Podstawy prawa w turystyce. Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Szkolne PWN.