Ekonomiczne Problemy Turystyki

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Turystyki

ISSN: 1644-0501     eISSN: 2353-3188    OAI    DOI: 10.18276/ept.2016.3.35-25
CC BY-SA   Open Access   DOAJ

Lista wydań / nr 3 (35) 2016
Morskie rejsy wycieczkowe na Arktykę i Antarktydę – trendy, rozwój, perspektywy

Autorzy: Joanna Kizielewicz
Akademia Morska w Gdyni
Słowa kluczowe: rejsy polarne turystya statkami wycieczkowymi
Data publikacji całości:2016
Liczba stron:13 (313-325)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Cruise Line International Association (CLIA) donosi, że w ostatniej dekadzie zarejestrowano średnioroczny wzrost liczby podróżnych uczestniczących w morskich rejsach wycieczkowych na poziomie 7,2% (BREA, 2014, s. 7). W 2014 r. ponad 21,3 mln podróżnych uczestniczyło w rejsach morskich, co sprawia, że ten segment rynku turystycznego można zaliczyć do turystyki masowej. Dzieje się tak za sprawą silnej konkurencji pomiędzy armatorami statków wycieczkowych, którzy wprowadzają na rynek coraz większe i lepiej wyposażone statki wycieczkowe. Ma to wpływ na redukcję kosztów jednostkowych przypadających na pasażera, a co za tym idzie – obniżanie cen biletów na rejsy, umożliwiając tym samym udział w podróżach morskich większej rzeszy turystów tzw. ekonomicznych. Zdecydowana większość rejsów morskich ma na celu zwiedzanie popularnych destynacji turystycznych. Niemniej obok głównego nurtu armatorzy statków wycieczkowych proponują również alternatywne podróże morskie dla osób o szczególnych zainteresowaniach, czyli np. rejsy, których celem jest podziwianie dziewiczych obszarów ziemi, glacjalnych krajobrazów, lodowców, fiordów, gór lodowych czy polarnej fauny i flory. Celem artykułu jest identyfikacja kierunków rozwoju rynku cruisingu w regionach polarnych. W pracy wykorzystano głównie literaturę anglojęzyczną z tego względu, że na rynku polskim zagadnienie to nie doczekało się dotychczas zbiorczego opracowania. W badaniach zastosowano metodę eksploracyjną, metodę dedukcji oraz desk research. Przeprowadzono analizę materiałów ze źródeł wtórnych, w tym raportów światowych organizacji badających rynek cruisingu, artykułów naukowych z czasopism branżowych oraz innych źródeł.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Baker, D.M., Stockton, S. (2013). Caribbean Cruise Tourism: Issues, Challenges and Sustainability. Studies of Organizational Management & Sustainability, no. 1 (2), 79–97.
2.Bauer, T., Dowling, R.K. (red.) (2006). The Antarctic Cruise Industry, Cruise ship tourism, Wallingford, UK: CABI International.
3.BREA. (2014). The Global Economic Contribution 2013, Exton.
4.Buckley, R. (2010). Adventure Tourism Management, Oxford: Elsevier.
5.Buhaug, Ø., Corbett, J.J., Endresen, Ø., Eyring, V., Faber, J., Hanayama, S. i in. (red.). (2008). Updated Study on Ggreenhouse Gas Emissions from Ships: Phase 1 Report. London: International Maritime Organization.
6.Craig-Smith, S.J., Tapper, R., Font, X. (2006). The Coastal and Marine Eenvironment. W: S. Gössling, C.M. Hall (red.), Tourism and Global Environmental Change: Ecological, Social, Economic, and Political Interrelationships (s. 107– 127), Abingdon, UK: Routledge.
7.Cruise Ship Report Card Grade Chart 2014, Friends of the Earth. Pobrane z: www.foe.org/cruise-report-card 1 (25.11.2015),
8.Dawson, J., Stewart, E.J., Maher, P.T., Slocombe, D.S. (2009). Climate Change, Complexity and Cruising in Canada’s Arctic: A Nunavut Case Study. W: R. Anderson, R.M. Bone (red.), Natural Resources and Aboriginal People in Canada (s. 414–439), Concord: Captus Press Inc.
9.Dawson, J.D., Maher, P.T., Slocombe, D.S. (2007). Climate Change, Marine Tourism, and Sustainability in the Canadian Arctic: Contributions from Systems and Complexity Approaches. Tourism in Marine Environments, no. 4 (2/3), 69–83.
10.Eijgelaar, E., Thaper, C., Peeters, P. (2010). Antarctic Cruise Tourism: The Paradoxes of Ambassadorship, „Last Chance Tourism” and Greenhouse Gas Emissions. Journal of Sustainable Tourism, vol. 18, no. 3, 337–354.
11.IAATO. (2003). Report of the International Association of Antarctica Tour Operators 2002–2003. Annual Report Submitted to ATCM, XXVI, 1–6.
12.Jones, C.S. (1999). Arctic Ship Tourism: An Industry in Adolescence. The Northern Raven, no. 13 (1), 28–31.
13.Jørgensen, F. (2014). Arctic Shipborne Tourism Longyearbyen, Norwegia: Association of Arctic Expedition Cruise Operators.
14.Kizielewicz, J. (2013). Theme Cruises as a Trend in Maritime Tourism. Zeszyty Naukowe Akademii Morskiej w Szczecinie, nr 33 (105), 30–39.
15.Kizielewicz, J., Luković, T. (2015). Negative Impact of Cruise Tourism Development on Local Community and the Environment. W: A. Weintrit, T. Neumann (red.), Information, Communication and Environment: Marine Navigation and Safety of Sea Transportation (s. 243–250). London: Francis & Taylor.
16.Kizielewicz, J., Urbanyi-Popiołek, I. (2015). Rynek usług morskiej żeglugi wycieczkowej, Warszawa: PWN.
17.Klein, R.A. (2010a). Cruises and Bruises: Safety, Security and Social Issues on Polar Cruises. W: M. Lück, P.T. Maher, E.J. Stewart (red.), Cruise Tourism in Polar Regions: Promoting Environmental and Social Sustainability? (s. 57– 74). London: Earthscan.
18.Klein, R.A., 2010b, The Cruise Sector and Its Environmental Impact. W: C. Schott (red.), Bridging Tourism Theory and Practice, vol. 3: Tourism and the Implications of Climate Change: Issues and Action Bingley (s. 113–130). Bingley, UK: Emerald Group.
19.Lemelin, R.H., Johnston, M.E. (2008). Arctic Tourism. W: M. Lück (red.), The Encyclopedia of Tourism and Recreation in Marine Environments (s. 32–33), Wallingford: CABI.
20.Lȕck, M. (2008). The Encyclopedia of Tourism and Recreation in Marine Environments. Oxford: Biddles Ltd., King’s Lynn.
21.Lück, M., Maher, P.T., Stewart, E.J. (2010). Cruise Tourism in Polar Regions, Promoting Environmental and Social Sustainability? London: Earthscan.
22.Maher, P.T. (2007). Arctic Tourism: A complex System of Visitors, Communities, and Environments. Polar Geography, no. 30 (1–2), 1–5.
23.Maher, P.T. (2010). Cruise Tourist Experiences and mManagement Implications for Auyuittuq, Sirmilik and Quttinirpaaq National Parks, Nunavut, Canada. W: C.M. Hall, J. Saarinen (red.), Tourism and Change in the Polar Regions: Climate, Environments and Experiences (s. 119–134), Oxford: Routledge.
24.Międzynarodowa Konwencja o zapobieganiu zanieczyszczenia morza przez statki z 2 listopada 1973 r. (Dz.U. z 5 czerwca 1987 r.).
25.Oceana International U.S. (2009). Needless Cruise Pollution, Passengers Want Sewage Dumping Stopped.
26.RCL (2013). Beyond the Horizon 2013 Sustainability Report. Miami: Royal Caribbean Cruises Ltd.
27.Rogers, C.S., McLain, L., Zulo, E. (1998). Damage to Coral Reefs in Virgin Islands National Park and Biosphere Reserve from Recreational Activities. Coral Reefs, no. 2, 405–410.
28.Snyder, J.M. (2007). The Polar Tourism Markets. W: J.M. Snyder, B. Stonehouse (red.), Prospects for Polar Tourism (s. 51–70), Wallingford: CABI.
29.Stewart, E.J., Draper, D. (2006). Sustainable Cruise Tourism in Arctic Canada: An Integrated Coastal Management Approach. Tourism in Marine Environments, no. 3 (2), 77–88.
30.Stewart, E.J., Draper, D., Johnston, M.E. (2005). A Review of Tourism Research in the Polar Regions. Arctic, no. 58 (4), 383–394.
31.Yunis, E. (2001). Sustainable Development and Management of Tourism in Coastal Areas, Madrid: UNWTO.