Ekonomiczne Problemy Turystyki

Turystyka niskobudżetowa, zwana także niskokosztową (ang. low-cost tourism, low-budget tourism), obejmuje wyjazdy turystyczne, realizowane indywidualnie przez pojedyncze osoby lub małe grupy, przy jak najniższym wykorzystaniu środków finansowych. Możliwość przemieszczania się w celach turystycznych grup konsumentów o niskich dochodach jest rezultatem obniżania cen usług turystycznych, wzrostu możliwości finansowych konsumentów, usuwania barier administracyjnych na granicach państw, poszerzania dostępu do informacji, usieciowienia usług turystycznych i zwiększenia dostępności komunikacyjnej obszarów recepcji turystycznej. Celem opracowania jest przedstawienie niskobudżetowej turystyki indywidualnej (niezorganizowanej) jako formy aktywności turystycznej. W opracowaniu zawarto tezę, że turystyka niskobudżetowa umożliwia realizację silnie zindywidualizowanych celów turystycznych, dlatego w przyszłości znaczenie niskokosztowych sposobów podróżowania może wzrastać. W tekście przedstawiono profil turysty niskobudżetowego, charakterystykę celów i sposobów podróżowania, poddano analizie doświadczenia nabyte w trakcie tych podróży, poruszono zagadnienia bezpieczeństwa i zdrowia. Opis oparto na badaniu jakościowym, zrealizowanym w formie wywiadu. Wybór niskokosztowej formy podróżowania jest pochodną sytuacji ekonomicznej turystów, a nie ich specyficznych upodobań, przy czym ważny jest sam fakt podróżowania, a nie dotarcie do destynacji za wszelką cenę. Koszty takich wypraw są nawet kilkukrotnie mniejsze od wyjazdów organizowanych przez biura podróży. Wbrew oczekiwaniom, turyści niskobudżetowi obierają za cele wypraw kraje stosunkowo drogie: tanie mają być koszty podróży, a nie miejsca docelowe. W kształtowaniu tej formy podróżowania główną rolę odgrywają internet i media społecznościowe. Niskobudżetowa turystyka indywidualna, upowszechniana w sieci poprzez udostępnianie doświadczeń z podróży, może stać się w niedalekiej przyszłości ważnym nurtem gospodarki turystycznej.