Ekonomiczne Problemy Turystyki

Celem artykułu była analiza popytu (poziomu wydatków oraz uczestnictwa) na turystykę zorganizowaną w polskich gospodarstwach domowych w 2013 roku przy wykorzystaniu modeli ekonometrycznych (model Törnquista dla dóbr i usług luksusowych, model probit). Podstawę informacyjną przeprowadzonych badań stanowiły nieidentyfikowalne dane jednostkowe o dochodach i wydatkach gospodarstw domowych, pochodzące z badań Budżetów gospodarstw domowych prowadzonych przez Główny Urząd Statystyczny w 2013 roku (37 181 gospodarstw domowych). Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że efektywny popyt na turystykę zorganizowaną w gospodarstwach domowych w 2013 roku ujawnił się po uzyskaniu przez nie miesięcznego dochodu (mierzonego poziomem całkowitych wydatków konsumpcyjnych) powyżej 220 zł per capita. Wartości wskaźników elastyczności dochodowej w każdej decylowej grupie dochodowej świadczyły, że wraz ze wzrostem dochodów gospodarstw domowych wzrastał poziom zapotrzebowania na tę formę wypoczynku i udział wydatków na ten cel w budżetach domowych oraz że turystyka zorganizowana może być analizowana jako dobro luksusowe. Zastosowanie modelu probitowego pozwoliło na identyfikację pozaekonomicznych uwarunkowań uczestnictwa gospodarstw domowych w turystyce zorganizowanej.