Ekonomiczne Problemy Turystyki

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Turystyki


ISSN: 1644-0501     eISSN: 2353-3188    OAI    DOI: 10.18276/ept.2016.2.34-23
CC BY-SA   Open Access   DOAJ

Lista wydań / nr 2 (34) 2016
Charakterystyka wybranych cech infrastruktury turystycznej na przykładzie „ Parków wodnych”

Autorzy: Dariusz Ilnicki
Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu

Izabela Gruszka
Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu

Anna Krajewska–Smardz
Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Słowa kluczowe: zagospodarowanie turystyczne turystyka aktywna ruch turystyczny parki wodne
Data publikacji całości:2016
Liczba stron:11 (273-283)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Bez względu na to, jak zdefiniowalibyśmy park wodny i co rozumielibyśmy pod tym pojęciem, to niezaprzeczalnie jest on elementem towarzyszącym infrastrukturze turystycznej. Jest to obiekt, urządzenie, które jest dedykowane zarówno mieszkańcom jak i turystom. Oczywiście stopień wykorzystania, przez wspomniane grupy klientów, jest zmienny sezonowo, uwarunkowany skalą (wielkością) obiektu, jego lokalizacją, tym czy dla danej lokalizacji, obiektu, jest to funkcja główna, czy uzupełniająca. Określenie stopnia oddziaływania i struktury klientów, szczególnie od strony placówki usługowej, jest zagadnieniem, które nie jest obecne w literaturze przedmiotu. Aby podjąć ten temat, na wstępie należy ustalić przestrzenne zróżnicowanie „parków wodnych” z jednoczesnym ukazaniem struktury, zróżnicowania elementów je opisujących. W realizacji głównego założenia badawczego wykorzystano źródło internetowe, które zdaniem Autorów w chwili obecnej najpełniej opisuje to zjawisko. W pierwszym kwartale 2014 można było mówić o 619 parkach wodnych w blisko 390 lokalizacjach. Opisano je 18 cechami, które tę infrastrukturę charakteryzują (np. obecność strefy (nie)zadaszonej, basenu sportowego, strefy dla dzieci, udogodnień dla niepełnosprawnych itp.). W opracowaniu ukazano podobieństwa i różnice w strukturze przestrzennej lokalizacji oraz poszczególnych cech opisujących parki wodne. Równocześnie odniesiono liczbę parków wodnych w poszczególnych lokalizacjach do ich miejsca w hierarchii osadniczej, jak i funkcji turystycznej danego miejsca.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Alejziak W., (1999) Turystyka w obliczu wyzwań XXI wieku, Albis, Kraków.
2.Cichosz A., (2015) Taniej w aquaparku, <http://www.wroclaw.pl/taniej–w–aquaparku> [dostęp: 30.10.2015].
3.Chudy W., (2013) Infrastruktura sportowo–rekreacyjna warunkiem rozwoju aktywności rekreacyjnej społeczeństwa na przykładzie województwa małopolskiego i śląskiego, Infrastruktura i ekologia terenów wiejskich, nr 3/I, Polska Akademia Nauk, s. 195–204.
4.Demir C., Oral S., (2007) Relationship among demographic variables and the preferences of water park visitators: An implication from Turkey, Journal of Yasar University, s. 537 – 553.
5.European Amusement and Theme Park Industry. An Assessment of Economic Impact in Figures (2014) IAAPA Europe D & J International Consulting & Morisetti Associates < http://www.iaapa.org/docs/default–source/iaapa–europe/iaapa–europe–economic–impact–study–2014.pdf> [dostęp 30.10.2015].
6.Global Attractions Attendance Report (2014) Themed Entertaiment Association &AECOM <http://www.teaconnect.org/images/files/TEA_103_49736_150603.pdf> [dostęp 30.10.2015].
7.Ilnicki D., (2009) Przestrzenne zróżnicowanie poziomu rozwoju usług w Polsce. Teoretyczne i praktyczne uwarunkowania badań, Rozprawy Naukowe Instytutu Geografii i Rozwoju Regionalnego, Tom 11.
8.Ilnicki D. Michalski P., (2015) Powiązania funkcjonalno–przestrzenne w świetle dojazdów do pracy (w:) Obszary i powiązania funkcjonalne, Szafranek E. (red.), Studia Miejskie, T. 18, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego (w druku).
9.Kapera I. (2014) Znaczenie parków rozrywki dla rozwoju społeczno–gospodarczego oraz turystyki na wybranych obszarach, Studia i Materiały, Miscellanea Oeconomicae 18 (4), s. 59–70.
10.Kruczek Z. (2012) Parki tematyczne jako flagowe atrakcje turystyczne. Rozwój i globalizacja, Turystyka Kulturowa, Nr 3/2012, <http://www.turystykakulturowa.org/ pdf/2012_03_03.pdf> [dostęp 30.10.2015].
11.Kruczek Z. (2014) Frekwencja w atrakcjach turystycznych, Polska Organizacja Turystyczna, Kraków – Warszawa.
12.Kwak, H. P., Kim, K. S., & Lee, C. S. (2010) Measurement scale development of waterpark service quality, Journal of Korea Contents Association, 10(1), 426–435.
13.Leask A. (2010) Progress in visitor attraction research: Towards more effective management, Tourism Management 31, s.155–166.
14.Nowacki M., (2014) Obecne tendencje w rozwoju atrakcji turystycznych, Rozprawy Naukowe AWF we Wrocławiu nr 45, s. 185–195.
15.Parzych K., Gotowski R., (2013). Zróżnicowanie przestrzenne i rola parków wodnych w rekreacji czynnej Polaków, Journal of Health Sciences. 2013;3(14), s. 372–382.
16.Pawlusiński R., (2008),Turystyka rozrywkowa w Krakowie – klasyfikacja form oraz inwentaryzacja oferty miasta, https://www.bip.krakow.pl/zalaczniki/dokumenty/16966, [dostęp 12.11.2015].
17.Sharpley R., (2009) Tourism Development and the Environmental: Beyond Sustainability? Eartscan, London.
18.Swarbrooke, J., (2002) The development and management of visitor attractions Oxford: Butterworth–Heinemann.
19.Świątkiewicz A., (2011) Park rozrywki jako czynnik rozwoju turystyki na przykładzie parku Globalna Wioska w gminie Łysomice [w:] J. Górski (red.), Teraz Polska Promocja, Fundacja Polskiego Godła Promocyjnego, Warszawa, t. 3.