Colloquia Theologica Ottoniana

ISSN: 1731-0555     eISSN: 2353-2998    OAI    DOI: 10.18276/cto.2017.2-13
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  ERIH PLUS

Lista wydań / 2/2017
Postać podobna Synowi Człowieczemu z kobiecym biustem przepasanym złotym pasem (por. Ap 1,13) - Teologiczne konsekwencje zróżnicowania terminów sth/qoj oraz mastoi, w przekładzie apokalipsy arcybiskupa Jana Marii Michała Kowalskiego używanym w Kościołach Mariawitów w Polsce

Autorzy: Kalina Wojciechowska
Chrześcijańska Akademia Teologiczna w Warszawie
Słowa kluczowe: Apokalipsa św. Jana tłumaczenie mariawici Kościół Katolicki Mariawitów Kościół Starokatolicki Mariawitów arcybiskup Jan Maria Kowalski Powtórne Przyjście Paruzja trynitologia
Data publikacji całości:2017
Liczba stron:19 (227-245)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

W artykule przedstawiono różnice w znaczeniu greckich terminów oznaczających piersi – sth/qoj (odnoszące się zazwyczaj do klatki piersiowej oraz piersi męskich) i mastoi, (odnoszące się najczęściej do piersi kobiecych) oraz ich kontekst biblijny. W postaci podobnej do Syna Człowieka w Księdze Objawienia 1.13 użyto terminu mastoi,. Arcybiskup Jan Maria Michał Kowalski (1871–1942) – tłumacz Biblii używanej w Katolickim Kościele Mariawitów oraz w Starokatolickim Kościele Mariawitów – zauważył tę różnicę i zidentyfikował postać w Księdze Objawienia jako żeńską. Zdaniem Kowalskiego ktoś podobny do Syna Człowieczego obleczonego w szatę ze złotym pierścieniem wokół piersi to Maria Franciszka Kozłowska (zwana Mateczką), założycielka Mariawitów. Identyfikacja ta ma konsekwencje dla teologii, soteriologii, eschatologii i trynitologii
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Karas M., „Mateczka – Boska Parakletka, Zbawicielka świata”. Nowa nauka trynitarna w felicjanowskim nurcie mariawityzmu, w: Religie i religijność w Polsce, red. J. Drabina, Kraków 2001, s. 113–127.
2.Karas M., Kobieta w mariawityzmie, „Nomos” 77 (2012), s. 87–97.
3.Kowalski M., Apokalipsa w szczegółach. Podobna Synowi Człowieczemu, „Królestwo Boże na Ziemi” 15–52 (1930); 1–6 (1931).
4.Kowalski M., Wykład na Apokalipsę, w: Pismo Święte Nowego Testamentu. Nowy Testament po Polsku czyli święta Pana naszego Jezusa Chrystusa Ewangelia przez Ewangelistów i innych Apostołów napisana, Płock 1923.
5.Kozłowska M. F., Dzieło Miłosierdzia, Płock 2002 (reprint).
6.Ku Królestwu Bożemu. Pierwotny tekst Objawień Mateczki. Listy Mateczki. Listy pasterskie i odezwy arcybiskupa Jana M. Michała Kowalskiego. Listy Juliusza Słowackiego do matki (wybór), red. zespołowa, Felicjanów 2009.
7.Mazur K., Mariawityzm w Polsce, Kraków 1991.
8.Mistrzyni Ducha. W 120. rocznicę objawienia Dzieła Wielkiego Miłosierdzia, red. zespołowa, Felicjanów 2013.
9.Pismo Święte Nowego Testamentu. Nowy Testament po Polsku czyli święta Pana naszego Jezusa Chrystusa Ewangelia przez Ewangelistów i innych Apostołów napisana, Płock 1923.
10.Pismo Święte Starego Testamentu czyli Zakon Mojżeszowy i Prorocy teraz na nowo na język polski z łacińskiej Wulgaty, z uwzględnieniem tekstu hebrajskiego i greckiego, podług starożytnego przekładu Biblii Polskiej, zwanej „Leopolitą”, t. 2: Prorocy, przełoż. i objaśn. Opatrzony przez Jana Maryę Michała Kowalskiego i przy współpracy ojców mariawitów i sióstr martyawitek wyd., Płock 1925
11.Rybak S., Mariawityzm. Studium historyczne, Warszawa 1992.
12.Słownik grecko-polski, red. Z. Abramowiczówna, t. III, Warszawa 1962.
13.Słownik grecko-polski, red. Z. Abramowiczówna, t. IV, Warszawa 1965.
14.Wojciechowski J.M.R., Kościół Katolicki Mariawitów w Polsce, w: Leksykon religioznawczy, red. W. Tyloch, Warszawa 1988, s. 136–139.
15.Wojciechowski J.M.R., Pisma wybrane. Dzieło Bożego ratunku. Mariawicki znak czasu, Felicjanów 2003.