Colloquia Theologica Ottoniana


ISSN: 1731-0555     eISSN: 2353-2998    OAI    DOI: 10.18276/cto.2017.2-06
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  ERIH PLUS

Lista wydań / 2/2017
Nawroty brzmieniowe w ewangelii wg św. Marka w kilku nowszych przekładach wersetów 33-50 z rozdziału 9

Autorzy: Grzegorz Kubski
Wydział Pedagogiczno-Artystyczny UAM w Kaliszu Uniwersytet Adama Mickiewicza, Poznań
Słowa kluczowe: Ewangelia według św. Marka Mk 9 33–50 przekład retoryka eufonia geminacje
Data publikacji całości:2017
Liczba stron:23 (103-125)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

W artykule przedmiotem dokładniejszego badania jest perykopa zawarta w wersetach 33–50 rozdziału 9 Markowej Ewangelii. To nie tyle ogólne cechy stylu są przedmiotem opisu oraz refleksji, co jednostkowe środki literackiego opracowania perykopy, jej artystycznego wykończenia korzystającego z niektórych możliwości współbrzmienia wyrazów, a wyzyskanego lub pominiętego przez tłumaczy. Badanym materiałem są przekłady Ewangelii wg św. Marka na język polski, których autorami są redaktorzy-modyfikatorzy tłumaczenia o. Walentego Prokulskiego SJ w V wydaniu Biblii Tysiąclecia, tłumacz z zespołu Biblii paulistów, Roman Brandstaetter, ks. Marian Wolniewicz, Czesław Miłosz, o. Franciszek Sieg SJ (którego tekst stanowi w tym artykule główne źródło cytowania). Dobór autorów przekładów ma tutaj tę specyfikę, iż czterej spośród nich są także (a nawet w dwóch wypadkach głównie) poetami. Są to Brandstaetter, Miłosz, o. Sieg, ks. Wolniewicz. Dwa pozostałe zaś tłumaczenia pretendują wśród współczesnych polskich katolików do miana najpowszechniej używanych w nauczaniu Kościoła lokalnego
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Bartnicki R., Ewangelie synoptyczne. Geneza i interpretacja, Warszawa 2003.
2.Brandstaetter R., Księgi Nowego Przymierza. Przekłady biblijne z języka greckiego, Kraków 2004.
3.Chmiel J., Interpretacja Starego Testamentu w kerygmacie apostolskim o zmartwychwstaniu Jezusa. Studium hermeneutyczne, Kraków 1979.
4.Czerski J., Ewangelie synoptyczne. W aspekcie literackim, historycznym i teologicznym, Opole 1996.
5.Ewangelia według Marka, tłum. C. Miłosz, Poznań 1981.
6.Ewangelia według św. Marka, tłum. F. Sieg, Warszawa 2014.
7.Godyń J., Wstęp, w: tenże, Od Adama i Ewy zaczynać. Mały słownik biblizmów języka polskiego, Kraków–Warszawa 1995.
8.Grecko-polski Nowy Testament, tłum. R. Popowski, M. Wojciechowski, Warszawa 1993.
9.Gutt E.-A., Dystans kulturowy a przekład, tłum. A. Pokojska, Kraków 2004.
10.Kantor M., Struktury dośrodkowe i odśrodkowe w poezji biblijnej. Ps 120–134, Kraków 1998.
11.Koziara S., Polszczyzna biblijna w poszukiwaniu wzorca stylowego (doświadczenia i współczesność), w: Polszczyzna biblijna. Między tradycją a współczesnością, red. S. Koziara, W. Przyczyna, t. 1, Tarnów 2009.
12.Lausberg H., Retoryka literacka. Podstawy wiedzy o literaturze, tłum. A. Gorzkowski, Bydgoszcz 2002.
13.Matuszczyk B., O potrzebie modernizacji języka religijnego w przekładach biblijnych, w: Polszczyzna biblijna. Między tradycją a współczesnością, red. S. Koziara, W. Przyczyna, t. 2, Tarnów 2009.
14.Meynet R., Język przypowieści biblijnych, tłum. A. Wałęcki, Kraków 2005.
15.Mędala S., Ewangelia według świętego Jana. Rozdziały 1–12, Częstochowa 2010.
16.Nida E.A., Language Structure and Translation. Essays…, California 1975.
17.Paciorek A., Ewangelia według świętego Mateusza. Rozdziały 1–13, Częstochowa 2004.
18.Paciorek A., Ewangelia według świętego Mateusza. Rozdziały 14–28, Częstochowa 2008.
19.Pawelec A., Anafora a przekład, w: Mała encyklopedia przekładoznawstwa, red. U. Dąmbska-Prokop, Częstochowa 2000.
20.Pismo Święte Nowego Testamentu, Poznań 1984.
21.Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, Częstochowa 2008.
22.Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, Poznań 2000.
23.Popowski R., καὶ , w: tenże, Wielki słownik grecko-polski Nowego Testamentu, Warszawa 1995.
24.The Greek New Testament, red. K. Aland, M. Black i in., Stuttgart 1975.
25.Ziomek J., Retoryka opisowa, Wrocław–Warszawa 1990.