Colloquia Theologica Ottoniana

Analiza tez biblistów dotyczących poligamii w Starym Testamencie prowadzi do konkluzji, że była ona praktykowana w starożytnym Izraelu. Znawcy tematu podają dwie ewentualności: albo poligamia była częścią kultury semickiej od zarania jej dziejów, albo była późniejszym skutkiem wpływów kultury ludów ościennych. Niemniej, jak podaje autor artykułu, istnieją niezbite dowody, że poligamia nigdy nie była tolerowana jako normalna, zamierzona przez Boga forma życia rodzinnego. Główną tezą artykułu jest stwierdzenie, że opis stworzenia z Księgi Rodzaju istotnie wpłynął na rozwój monogamii w kulturze starożytnego Izraela. Opisana relacja pierwszej pary ludzi miała na celu prezentować archetypiczną formę małżeństwa zaproponowaną przez Boga ludziom jako paradygmat monogamicznego małżeństwa. Artykuł ukazuje, że prawdopodobna jest hipoteza biblistów, że proces redakcji Księgi Rodzaju (ukończonej około V wieku przed Chrystusem) zintegrował w tekście elementy tradycji monogamicznej, które były obecne w świadomości Izraelitów od wieków, jednocześnie stał się wzorcem życia małżeńskiego dla kolejnych pokoleń i pomógł wykorzenić ślady myślenia poligamicznego. Artykuł porusza również sporną kwestię rozwodów dyskutowaną przez szkoły rabinackie Hillela Starszego i Shammaia Starszego, do której odniósł się Jezus w Ewangelii, odwołując się do opisu stworzenia z Księgi Rodzaju. Przedstawione w tekście wybrane wypowiedzi Ojców Kościoła dotyczące monogamii również wskazują, jak istotną rolę odgrywa opis stworzenia z Księgi Rodzaju w formowaniu chrześcijańskiej świadomości odnośnie do małżeństwa.