1. | Blachnicki F., Charyzmat i wierność, Kraków 2003. |
2. | Bralczyk J., O języku propagandy i polityki, Warszawa 2007. |
3. | Garpiel R., Perswazja w przekazach kaznodziejskich, Kraków 2003. |
4. | Korolko M., Sztuka retoryki, Warszawa 1990. |
5. | Kupiszewski P., Słownictwo normatywno-oceniające w ostatnich kazaniach Księdza Prymasa Wyszyńskiego, „Prace Filologiczne” 34 (1988), s. 201– 210. |
6. | Majdański K., Szczecińskie rocznice, Szczecin 1988. |
7. | Matuszczyk B., Pluralis homileticus jako strategia kształtowania relacji między kaznodzieją a słuchaczami, w: Język w komunikacji, red. G. Habrajska, t. 2, Łódź 2001, s. 25–29. |
8. | Urbański P., Biblia w strukturze tekstu retorycznego-teologicznego (na przykładzie kazań abp. Kazimierza Majdańskiego), w: Biblia w kulturze, red. S. Rzepczyński, Słupsk 1996, s. 295–307. |
9. | Urbański P., O niepolitycznym kazaniu politycznym lat osiemdziesiątych, w: Retoryka na ambonie, red. P. Urbański, Kraków 2003, s. 197– 213. |
10. | Zarębina M., O języku cotygodniowych homilii w „Tygodniku Powszechnym”, w: Język religijny dawniej i dziś, red. S. Mikołajczak, ks. T. Węcławski, Poznań 2004, s. 179–189. |
11. | Zdunkiewicz-Jedynak D., Językowe środki perswazji w kazaniu, Kraków 1996. |