1. | Adamek Z., O funkcji profetycznej języka kaznodziejskiego, w: Od Biblii Wujka do współczesnego języka religijnego, red. Z. Adamek, S. Koziara, Tarnów 1999. |
2. | Bajerowa I., Rola języka we współczesnym polskim życiu religijnym. Wprowadzenie do dyskusji, w: Zagadnienia wybrane, red. M. Karpluk, J. Sambor, Lublin 1988. |
3. | Binek P., Modernizacja przekazu religijnego. Zarys struktury pojęcia, w: Język religijny dawniej i dziś, t. V, red. P. Bortkiewicz, S. Mikołajczak, M. Rybka, Poznań 2009. |
4. | Blachnicki F., Posłani w duchu Chrystusa Sługi, Kraków 2009, s. 74. |
5. | Chaim W., Narracyjna struktura liturgii i problem jej zrozumiałości, w: Język w liturgii, red. B. Drabik, W. Przyczyna, Tarnów 2018. |
6. | Charytański J., Liturgia w katechezie, w: W kręgu zadań i treści katechezy, Warszawa 1992. |
7. | Czarnecka K., Język katechezy jako przedmiot refleksji na łamach czasopisma Katecheta. Stan i potrzeby, w: Język katechezy, red. R. Przybylska, W. Przyczyna, Tarnów 2008. |
8. | Drabik B., Czy język w liturgii to język zrozumiały i komunikatywny? Próba językoznawczej diagnozy, w: Język w liturgii, red. B. Drabik, W. Przyczyna, Tarnów 2018. |
9. | Draguła A., Plaża zbawionych. Kazania na czasie, Kraków 2021. |
10. | Dul P., Mistrz Eckhart. Język dogmatu a język doświadczenia mistycznego, w: Ostatnie przed wielkim milczeniem. Język i religia, red. E. Przybył, Kraków 2001. |
11. | Dupré L., Inny wymiar. Filozofia religii, Kraków 2003. |
12. | Gajewska U., Język religijny w badaniach filozoficznych, teologicznych i religioznawczych, „Słowo. Studia Językoznawcze” 3 (2012). |
13. | Gilkey L., Nazwanie wichru. Odnowa języka religijnego, Warszawa 1976. |
14. | Gogolik M., Świadectwo nawrócenia w przekazie katechetycznym, „Colloquia Theologica Ottoniana” 2 (2016). |
15. | Gomola A., Bóg kobiet. Studium językowo-teologiczne, Tarnów 2010. |
16. | Grabowska M., Profile obrazu pojęcia „wiara w Boga” w języku współczesnych Polaków w świetle badań ankietowych oraz wywiadów, „Język – Szkoła – Religia” 2 (2014). |
17. | Grzegorczykowa R., Wypowiedzi religijne jako formy uczestnictwa w sacrum, w: Język religijny dawniej i dziś, t. II, red. S. Mikołajczak, T. Węcławski, Poznań 2005. |
18. | Grzegorczykowa R., Kilka refleksji na temat istoty, zakresu i cech swoistych języka religijnego, „Poradnik Językowy” 10 (2008). |
19. | Kłoczowski J.A., Język, którym mówi człowiek religijny, „Znak” 12 (1995). |
20. | Kowalczyk M., Katecheza i liturgia: w kierunku odnowy, „Teologia i Człowiek” 11 (2008). |
21. | Kudasiewicz J., Duch Święty i Jego dary, Kraków 2008. |
22. | Kurzydło D., Rytuały przejścia a bierzmowanie. Próba zastosowania psychologii antropologicznej do katechezy młodzieży, Warszawa 2015. |
23. | Kutrowski S., Między trafem a powołaniem. Z hermeneutyki rzeczywistości zdarzeniowej, Toruń 2018. |
24. | Makuchowska M., Język religijny względem pozostałych odmian polszczyzny, w: Od Biblii Wujka do współczesnego języka religijnego, red. Z. Adamek, S. Koziara, Tarnów 1999. |
25. | Makuchowska M., Przyczyna W., Przed nową edycją „Mszału Rzymskiego” w Polsce. O języku przekładu tekstów liturgicznych, w: Kościół w życiu publicznym. Teologia polska i europejska wobec nowych wyzwań, t. II, red. K. Góźdź, Lublin 2004. |
26. | Malinowski B., Problem znaczenia w językach pierwotnych, w: Językoznawstwo Bronisława Malinowskiego, red. K. Pisarkowa, Kraków 2000. |
27. | Matuszczyk B., Dlaczego spór o język religijny?, w: Język religijny dawniej i dziś, t. III, red. P. Bortkiewicz, S. Mikołajczak, S. Rybka, Poznań 2007. |
28. | Mech K., Między religijnym doświadczeniem a jego wysłowieniem, w: Ostatnie przed wielkim milczeniem. Język i religia, red. E. Przybył, Kraków 2001. |
29. | Mikołajczak S., Rybka M., Badania nad językiem religijnym w Polsce w latach 1988–2013. Osiągnięcia – perspektywy badawcze, „Poznańskie Studia Polonistyczne” 2 (2013). |
30. | Milewska B., W służbie dialogu z odbiorcą: parafrazowanie i jego wykładniki, „Język – Szkoła – Religia” 2 (2013). |
31. | Misiaszek K., Język w katechezie, „Seminare” 17 (2001). |
32. | Misiaszek K., Misja prorocka i jej realizacja w Kościele w Polsce, „Teologia Praktyczna” 8 (2007). |
33. | Misiaszek K., Charakter języka katechezy, w: Język katechezy, red. R. Przybylska, W. Przyczyna, Tarnów 2008. |
34. | Monologi równoległe. Rozmowa z Olgą Drendą, antropolożką kultury, „W Drodze” 5 (2021). |
35. | Nadolski B., Wprowadzenie do liturgii, Kraków 2004. |
36. | Nowak J., Tłumaczenie tekstów liturgicznych, w: Język w liturgii, red. B. Drabik, W. Przyczyna, Tarnów 2018. |
37. | Nowakowska D., Młody chrześcijanin jako odbiorca tekstów religijnych, „Język – Szkoła – Religia” 2 (2012). |
38. | Pasierb J.S., Od kaznodziejstwa do homilii, Pelplin 1984. |
39. | Pepliński M., Wartość kognitywna języka religijnego: perspektywa analityczna, w: Przewodnik po filozofii religii. Nurt analityczny, red. J. Salamon, Kraków 2016. |
40. | Piela M., Jakiego przekładu Starego Testamentu brakuje w Polsce?, w: Polszczyzna biblijna – między tradycją a współczesnością, t. 1–2, red. S. Koziara, W. Przyczyna, Tarnów 2009. |
41. | Płusa S., Symboliczny język prefacji mszalnych, w: Język w liturgii, red. B. Drabik, W. Przyczyna, Tarnów 2018. |
42. | Polak M., „Laboratorium dialogu”, czyli o dialogowaniu w katechezie, „Sympozjum” 2 (2020). |
43. | Ramczykowska B., Metafora drogi jako środek perswazji w dyskursie kaznodziejskim, „Język – Szkoła – Religia” 1 (2014). |
44. | Sochoń J., Bóg i język, Warszawa 2000. |
45. | Sroczyński P., W poszukiwaniu skutecznego języka katechezy, „Wrocławski Przegląd Teologiczny” 2 (2007). |
46. | Sztajer S., Język a konstytuowanie świata religijnego, Poznań 2009. |
47. | Sztajer S., Pojęciowa konstrukcja świata religijnego. Przekonania religijne a procesy poznawcze, Poznań 2018. |
48. | Węcławski T., Ten niemożliwy język teologii, „Znak” 12 (1995). |
49. | Węcławski T., Wspólny świat religii, Kraków 1995. |
50. | Wojtak M., Polimorficzność stylu religijnego we współczesnej polszczyźnie, w: Język religijny dawniej i dziś, t. V, red. P. Bortkiewicz, S. Mikołajczak, S. Rybka, Poznań 2009. |
51. | Zalety i przywary polskiego języka wiary. Raport „Laboratorium Więzi”, „Więź”, luty–marzec 2011. |
52. | Zdunkiewicz-Jedynak D., O Bogu łatwym, lekkim, niewymagającym. Banalizacja języka Kościoła, „ResPublica Nova” 2 (2004). |
53. | Zwoliński A., Kaznodzieja w trosce o język religijny, „Sympozjum” 2 (2012). |