Autobiografia Literatura Kultura Media


ISSN: 2353-8694    OAI    DOI: 10.18276/au.2018.1.10-07
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  ERIH PLUS

Lista wydań / nr 1 (10) 2018
Autobiografizm Agnieszki Graff. Między esejem, felietonem i rozmową

Autorzy: Maciej Duda
Akademia im. Jakuba z Paradyża
Słowa kluczowe: autobiograficzność esej feministyczny feminizm Agnieszka Graff
Data publikacji całości:2018
Liczba stron:12 (77-88)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Agnieszka Graff jest autorką tekstów akademickich i pozaakademickich. Podstawą artykułu jest analiza drugiej grupy tekstów, na którą składają się zbiory esejów, felietonów i rozmowy. Drugim czynnikiem wyznaczającym porządek artykułu jest chronologia. Kamieniami milowymi są tytuły książek Graff. Dzięki takiej konstrukcji zaobserwować można autokomentarze i nawiązania, motywy i wątki, do których wraca autorka. Tu najciekawsze są te, które traktować można jako znaki autobiograficznej postawy: autocytaty, pierwszoosobowa narracja, autotematyzm, czyli sygnały, które czytelniczka zdekoduje jako autobiograficzne oraz te, które składają się na autobiograficzną strategię (wstępy, posłowia, zawierające sugestie interpretacyjne). Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie o funkcje (auto)biografistyki u Agnieszki Graff. Analiza tekstów wynika z pytania o to, dlaczego Graff sięga po autobiograficzne narzędzia oraz jak i do czego je wykorzystuje.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Duda, Maciej. „Dajcie jej klikać, czyli drogi feminizmu Graff”, Codziennik Feministyczny 1.12.2014. Dostęp 27.08.2018. http://codziennikfeministyczny.pl/duda-dajcie-jej-klikac-czyli-drogi-feminizmu-graff/.
2.Duda, Maciej. „Matka, autobiografia. Próby”, Autobiografia. Literatura. Kultura. Media 1 (2014): 69–82.
3.Duda, Maciej. „«My» to pewna fantazja o kobiecym ludzie, do którego należymy. Czy to w ogóle daje się urealnić?”. Wspólnota, polityczny projekt i feministyczne siostrzeństwo w publicystyce Agnieszki Graff. W: Polityki relacji w literaturze kobiet po 1945 roku, red. Aleksandra Grzemska, Inga Iwasiów, 207–228. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2017.
4.Graff, Agnieszka. „Dziewczyna opozycjonisty”. W: Feministki własnym głosem o sobie, wstęp i redakcja Sławomira Walczewska. Kraków: Wydawnictwo eFKa, 2005.
5.Graff, Agnieszka. Magma i inne próby rozumienia, o co tu chodzi. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2010.
6.Graff, Agnieszka. Matka Feministka. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2014.
7.Graff, Agnieszka. Rykoszetem. Rzecz o płci, seksualności i narodzie. Warszawa: W.A.B., 2008.
8.Graff, Agnieszka. Świat bez kobiet. Warszawa: W.A.B., 2001.
9.Graff, Agnieszka, Frej Marta. Memy i Graffy. Dżender, kasa i seks. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2015.
10.Madejski, Jerzy, Bielas-Gołuboska Urszula, Wolska M. Beata. Z kuchni. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2013.
11.Smulski, Jerzy. „Autobiografizm jako postawa i jako strategia artystyczna: na materiale współczesnej prozy polskiej”. Pamiętnik Literacki 4 (1988): 83–101.
12.Walczewska, Sławomira. „Dwie dekady feminizmu”. W: Feministki własnym głosem o sobie, wstęp i red. Sławomira Walczewska, Kraków: Wydawnictwo eFKa, 2005.
13.Woolf, Virginia. „Trzy gwinee”. W: tejże, Własny pokój. Trzy gwinee. Tłum. Ewa Krasińska. Warszawa: Wydawnictwo Sic!, 2002.