1. | Bagłajewski, Arkadiusz. „Oniryczne domy gliwickiego dzieciństwa”. Kresy 2 (1996): 160–163. |
2. | Bugajski, Leszek. „Zmarnowana okazja”. Śląsk 1 (1996): 61. |
3. | Czapliński, Przemysław. Wzniosłe tęsknoty. Nostalgie w prozie lat 90. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2001. |
4. | Drzewucki, Janusz. „Ktoś inny”. Twórczość 3 (1996): 111–113. |
5. | Gleń, Adrian. „Marzenie, które czyni poetą…”. Autentyczność i empatia w dziele Juliana Kornhausera. Kraków: Universitas, 2013. |
6. | Jarzębski, Jerzy. „Hieroglif życia”. Tygodnik Powszechny 7 (1996): 13. |
7. | Kaczmarek, Michał. „Gry (z) pamięci(-ą). Dom, sen i gry dziecięce Juliana Kornhausera”. W: „Było nie minęło”. Antologia tekstów krytycznych poświęconych twórczości Juliana Kornhausera, red. Adrian Gleń, 196–206. Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, 2011. |
8. | Kornhauser, Jakub. „Nota”. Kwartalnik Artystyczny 3 (2016): 91–92. |
9. | Kornhauser, Julian. Dom, sen i gry dziecięce. Opowieść sentymentalna. Kraków: Znak, 1995. |
10. | Kornhauser, Julian. Postscriptum. Notatnik krytyczny. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1999. |
11. | Kornhauser, Julian. „Kartki z podróży. Monachium. Listopad/grudzień 1993”. Topos 3 (2006): 127–134. |
12. | Kornhauser, Julian. „Zapiski z podróży”. Kwartalnik Artystyczny 3 (2016): 66–90. |
13. | Marcinów, Zdzisław. „Powrót”. Śląsk 1 (1996): 60. |
14. | Melkowski, Stefan. „Pierwsza osoba w trzeciej osobie”. Wiadomości Kulturalne 21 (1996): 20. |
15. | Michałowski, Piotr. „Niewyrażalność siebie i poetycki autoportret negatywny”. W: Literatura wobec niewyrażalnego, red. Włodzimierz Bolecki, Erazm Kuźma, 313–327. Warszawa: Wydawnictwo IBL, 1998. |
16. | Orski, Mieczysław. „Tajemnica wychowanka J.” Arkusz 11 (1996): 6–7. |
17. | Rogatko, Bogdan. Sny dziecięce, sny prawdziwe. W: Bogdan Rogatko, Kraków literacki. Impresje i listy do poetek, 95–105. Kraków: Wydawnictwo Stowarzyszenia Pisarzy Polskich Oddział Kraków, 2016. |
18. | Stoff, Andrzej. „Ja, autor. O funkcjach sygnatur w literaturze współczesnej”. W: Ja, autor. Sytuacja podmiotu w polskiej literaturze współczesnej, red. Dariusz Śnieżko, 69–88. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper, 1996. |
19. | „Świat przedstawiony”. Rozmowę z Julianem Kornhauserem przeprowadził Zbigniew Baran. Rzeczpospolita (dodatek Plus – Minus) 80 (1997): 15. |
20. | „Wątpienie utrzymuje nas w równowadze”. Z Julianem Kornhauserem rozmawia Anna Piwkowska. Nowe Książki 7 (2001): 4–8. |
21. | Zagajewski, Adam. „Julian”. Kwartalnik Artystyczny 3 (2016): 138–142. |